KOŚCIÓŁ BŁ. DOROTY Z MĄTÓW
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 22.11.2014)) |
|||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|- | |- | ||
| 1963–1980 | | 1963–1980 | ||
| − | | ks. Jan Dziuban (do 1979 administrator) | + | | ks. Jan Dziuban (do 15 IX 1979 administrator) |
|- | |- | ||
| 1980–1981 | | 1980–1981 | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
| ks. Bogdan Kupka (wikariusz adiutor) | | ks. Bogdan Kupka (wikariusz adiutor) | ||
|- | |- | ||
| − | | | + | | 20 VII 1987 – 2 V 2010 |
| ks. Bronisław Kabat | | ks. Bronisław Kabat | ||
|- | |- | ||
| − | | | + | | 30 VI 2010 – |
| ks. Zygmunt Słomski | | ks. Zygmunt Słomski | ||
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: AGK}} | | class="authorEgTab" | {{author: AGK}} | ||
|} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]] | |} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 11:09, 23 lis 2014
KOŚCIÓŁ BŁ. DOROTY Z MĄTÓW, Jasień, ul. Kartuska 349. Jasień należał początkowo do parafii i kościoła św. Franciszka z Asyżu w Emaus, w ramach której w 1958 roku uruchomiono filialny kościół św. Jana Chrzciciela w Kiełpinie Górnym, obejmujący także i to osiedle. W roku 1963 wyodrębniono dla Jasienia osobny wikariat, w 1970 urządzono tu prowizoryczną kaplicę w garażu domu mieszkalnego (tymczasowej plebanii) przy ul. Kartuskiej 398 i w związku z rozbudową dzielnicy od 1972 podjęto starania o wybudowanie osobnego kościoła. Parafia pod wezwaniem bł. Doroty z Mątów założona została w czerwcu 1979 roku, obejmując początkowo także Kiełpino Górne. Po wyodrębnieniu kolejnych jednostek administracji kościelnej obecnie należą do niej „stary” i „nowy” Jasień, Kiełpinek, osiedla Wiszące Ogrody i Szadółki. W roku 1982 poświęcono plac pod budowę kompleksu parafialnego przy ul. Kartuskiej 349, wzniesiono nową tymczasową kaplicę, w 1988, po otrzymaniu pozwolenia na budowę, rozpoczęto wznoszenie świątyni docelowej według projektu inż. architekta Henryka Dezora ( Adalbertus-Werk (Stowarzyszenie św. Wojciecha)). Pierwszą mszę w dolnym kościele odprawiono w 1994, w górnym w 2002. W 2007 roku abp Tadeusz Gocłowski dokonał uroczystej konsekracji całej świątyni. Obecnie trwa doposażanie kościoła dolnego. Świątynia wzniesiona na planie kwadratu, w kształcie Namiotu Przymierza, oś nawy głównej kościoła górnego mieści w przekątnej: w północnym końcu prezbiterium i zakrystia z przyległą plebanią, w południowym główne wejście. W osi (przekątnej przeciwległej) znajdują się kaplice Jezusa Miłosiernego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Symbolikę świątyni, drogi prowadzącej ku spotkaniu z Bogiem, podkreśla doświetlenie wnętrza, układ ławek zbiegających się promieniście ku prezbiterium, sklepienie wznoszące się ku wieży w kulminacyjnym punkcie obiektu, nad ołtarzem. W prezbiterium kościoła górnego oryginalny żyrandol w formie „drzewa życia”. Parafia utrzymuje żywy kontakt ze wspólnotami, także z obszaru Niemiec, propagującymi kult bł. Doroty z Mątów.
| 1963–1980 | ks. Jan Dziuban (do 15 IX 1979 administrator) |
| 1980–1981 | ks. Janusz Wojnicki (wikariusz adiutor) |
| 1981–1987 | ks. Bogdan Kupka (wikariusz adiutor) |
| 20 VII 1987 – 2 V 2010 | ks. Bronisław Kabat |
| 30 VI 2010 – | ks. Zygmunt Słomski |
