BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, Der Stadt Dantzigk..., 1687.JPG|thumb|Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, ''Der Stadt Dantzigk...'', 1687]][[File:Ausmo Nicolaus de, Supplementum Summae Pisanellae, XV wiek.JPG|thumb|Nicolaus de Ausmo ''Supplementum Summae Pisanellae'', XV wiek]] | [[File:Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, Der Stadt Dantzigk..., 1687.JPG|thumb|Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, ''Der Stadt Dantzigk...'', 1687]][[File:Ausmo Nicolaus de, Supplementum Summae Pisanellae, XV wiek.JPG|thumb|Nicolaus de Ausmo ''Supplementum Summae Pisanellae'', XV wiek]] | ||
| − | '''BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA''' (Bibliotheca Senatus Gedanensis). Otwarta w roku 1596, fundatorem był [[GIOVANNI BERNARDINO BONIFACIO D’ORIA | Giovanni Bernardino Bonifacio d’Oria]], który przekazał miastu księgozbiór liczący ponad tysiąc tomów z teologii, astrologii, historii, biblistyki, matematyki, medycyny, patrystyki, prawa, filozofii, literatury greckiej i rzymskiej oraz włoskiego renesansu, dzieła m.in. Platona, Arystotelesa, Cycerona, Horacego, Owidiusza, Seneki, św. Augustyna, św. Ambrożego, Erazma z Rotterdamu. Zbiory umieszczono w dawnym klasztorze [[FRANCISZKANIE | franciszkanów]], dołączając do nich klasztorną bibliotekę. Od 1558 służyły nauczycielom i uczniom funkcjonującego tu gimnazjum ([[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]). Pieczę nad biblioteką sprawowało [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolne]], szczególne obowiązki spoczywały na jednym z jej członków – protobibliotekarzu, a zadania bibliotekarskie wypełniał z reguły profesor filozofii w gimnazjum. Pierwszym protobibliotekarzem był Gabriel Schumann (1595–1654), ławnik i rajca gdański, pierwszym bibliotekarzem – Daniel Asaricus (około 1560–1606), prof. greki i języków orientalnych, który zaprowadził księgę inwentarzową (''Index librorum'') wykorzystywaną niemal do końca XVIII wieku. Z roku 1686 pochodzi pierwszy opublikowany drukiem regulamin ''Leges Bibliothecae Senatus Gedanensis''. Od 1597 biblioteka dysponowała własnym ekslibrisem, w XVII wieku otrzymała kolejne 2, wszystkie wykonane techniką miedziorytniczą; jej zasoby w XVII i XVIII wieku powiększano dzięki legatom i darom oraz zakupom księgozbiorów po zmarłych patrycjuszach, profesorach i duchownych. Wśród ofiarodawców byli m.in. [[KECKERMANN BARTHOLOMÄUS | Bartholomäus Keckermann]], [[SEGER GEORG | Georg Seger]], [[ | + | '''BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA''' (Bibliotheca Senatus Gedanensis). Otwarta w roku 1596, fundatorem był [[GIOVANNI BERNARDINO BONIFACIO D’ORIA | Giovanni Bernardino Bonifacio d’Oria]], który przekazał miastu księgozbiór liczący ponad tysiąc tomów z teologii, astrologii, historii, biblistyki, matematyki, medycyny, patrystyki, prawa, filozofii, literatury greckiej i rzymskiej oraz włoskiego renesansu, dzieła m.in. Platona, Arystotelesa, Cycerona, Horacego, Owidiusza, Seneki, św. Augustyna, św. Ambrożego, Erazma z Rotterdamu. Zbiory umieszczono w dawnym klasztorze [[FRANCISZKANIE | franciszkanów]], dołączając do nich klasztorną bibliotekę. Od 1558 służyły nauczycielom i uczniom funkcjonującego tu gimnazjum ([[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]). Pieczę nad biblioteką sprawowało [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolne]], szczególne obowiązki spoczywały na jednym z jej członków – protobibliotekarzu, a zadania bibliotekarskie wypełniał z reguły profesor filozofii w gimnazjum. Pierwszym protobibliotekarzem był Gabriel Schumann (1595–1654), ławnik i rajca gdański, pierwszym bibliotekarzem – Daniel Asaricus (około 1560–1606), prof. greki i języków orientalnych, który zaprowadził księgę inwentarzową (''Index librorum'') wykorzystywaną niemal do końca XVIII wieku. Z roku 1686 pochodzi pierwszy opublikowany drukiem regulamin ''Leges Bibliothecae Senatus Gedanensis''. Od 1597 biblioteka dysponowała własnym ekslibrisem, w XVII wieku otrzymała kolejne 2, wszystkie wykonane techniką miedziorytniczą; jej zasoby w XVII i XVIII wieku powiększano dzięki legatom i darom oraz zakupom księgozbiorów po zmarłych patrycjuszach, profesorach i duchownych. Wśród ofiarodawców byli m.in. [[KECKERMANN BARTHOLOMÄUS | Bartholomäus Keckermann]], [[SEGER GEORG | Georg Seger]], [[EICHSTÄDT LORENZ | Lorenz Eichstädt]], [[TITIUS JOHANN PETER | Johann Peter Titius]], [[LENGNICH GOTTFRIED | Gottfried Lengnich]], [[SCHLIEFF VALENTINUS | Valentinus Schlieff]], [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH | Michael Christoph Hanow]]. Do zbiorów trafiały nie tylko druki (których liczba w XVIII wieku wzrosła do 26 tysięcy tomów), lecz także obrazy, portrety gdańskich osobistości, globusy, mapy, numizmaty, instrumenty astronomiczne, rzeźby w kamieniu i drewnie. Gromadzeniu towarzyszyło katalogowanie zbiorów. Adrian Engelke (1605–1661), ławnik i rajca gdański, protobibliotekarz, opracował ceniony katalog działowy ''Catalogus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis in suas classes distributus'', Michael Christoph Hanow, prof. gimnazjum i bibliotekarz, przygotował katalog alfabetyczny (nieukończony) ''Catalogus alphabeticus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis''. Wraz z likwidacją w roku 1817 Gimnazjum Akademickiego biblioteka została przemianowana na [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotekę Miejską]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:32, 11 lis 2014
BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA (Bibliotheca Senatus Gedanensis). Otwarta w roku 1596, fundatorem był Giovanni Bernardino Bonifacio d’Oria, który przekazał miastu księgozbiór liczący ponad tysiąc tomów z teologii, astrologii, historii, biblistyki, matematyki, medycyny, patrystyki, prawa, filozofii, literatury greckiej i rzymskiej oraz włoskiego renesansu, dzieła m.in. Platona, Arystotelesa, Cycerona, Horacego, Owidiusza, Seneki, św. Augustyna, św. Ambrożego, Erazma z Rotterdamu. Zbiory umieszczono w dawnym klasztorze franciszkanów, dołączając do nich klasztorną bibliotekę. Od 1558 służyły nauczycielom i uczniom funkcjonującego tu gimnazjum ( Gimnazjum Akademickie). Pieczę nad biblioteką sprawowało Kolegium Szkolne, szczególne obowiązki spoczywały na jednym z jej członków – protobibliotekarzu, a zadania bibliotekarskie wypełniał z reguły profesor filozofii w gimnazjum. Pierwszym protobibliotekarzem był Gabriel Schumann (1595–1654), ławnik i rajca gdański, pierwszym bibliotekarzem – Daniel Asaricus (około 1560–1606), prof. greki i języków orientalnych, który zaprowadził księgę inwentarzową (Index librorum) wykorzystywaną niemal do końca XVIII wieku. Z roku 1686 pochodzi pierwszy opublikowany drukiem regulamin Leges Bibliothecae Senatus Gedanensis. Od 1597 biblioteka dysponowała własnym ekslibrisem, w XVII wieku otrzymała kolejne 2, wszystkie wykonane techniką miedziorytniczą; jej zasoby w XVII i XVIII wieku powiększano dzięki legatom i darom oraz zakupom księgozbiorów po zmarłych patrycjuszach, profesorach i duchownych. Wśród ofiarodawców byli m.in. Bartholomäus Keckermann, Georg Seger, Lorenz Eichstädt, Johann Peter Titius, Gottfried Lengnich, Valentinus Schlieff, Michael Christoph Hanow. Do zbiorów trafiały nie tylko druki (których liczba w XVIII wieku wzrosła do 26 tysięcy tomów), lecz także obrazy, portrety gdańskich osobistości, globusy, mapy, numizmaty, instrumenty astronomiczne, rzeźby w kamieniu i drewnie. Gromadzeniu towarzyszyło katalogowanie zbiorów. Adrian Engelke (1605–1661), ławnik i rajca gdański, protobibliotekarz, opracował ceniony katalog działowy Catalogus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis in suas classes distributus, Michael Christoph Hanow, prof. gimnazjum i bibliotekarz, przygotował katalog alfabetyczny (nieukończony) Catalogus alphabeticus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis. Wraz z likwidacją w roku 1817 Gimnazjum Akademickiego biblioteka została przemianowana na Bibliotekę Miejską.
