STOCZNIA JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Stocznia Jachtowa im. J. Conrada Korzeniowskiego.JPG|thumb|Stocznia Jachtowa im. J. Conrada Korzeniowskiego]] | [[File:Stocznia Jachtowa im. J. Conrada Korzeniowskiego.JPG|thumb|Stocznia Jachtowa im. J. Conrada Korzeniowskiego]] | ||
− | '''STOCZNIA''' (Gdańska Stocznia) | + | |
− | '''JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO''', ul. Sienna 45. Powstała na bazie poniemieckiej firmy Boots- und Yachtwerft Friedrich Kropp Danzig Heubude, próbującej w latach 1942–1945 rozwinąć produkcję łodzi i jachtów. Od 1945 roku oddział Stoczni Rybackiej w Gdyni, produkuje drewniane jednostki rybackie typu MIR-20A (w 1946–1948 wraz z bazą w Gdyni wybudował około 20 jednostek), wybudowała także po jednym kutrze typu KG-177 i KU-150 oraz kilka kadłubów kutra typu KS-150. 1 III 1951 przemianowana na Państwowe Przedsiębiorstwo Gdańska Stocznia Jachtowa. Zajmowała się remontami i produkcją mniejszych jednostek sportowych, od 1959 uruchomiła produkcję jachtów turystyczno-regatowych typu „Ametyst” i „King’s Ametyst” (cała seria 93 jachtów sprzedana w okresie 1960–1967 za granicę). Ponadto produkuje różne typy jednostek sportowych projektowanych przez osoby prywatne i własne biuro konstrukcyjne. W 1963–1967 eksportowano ponad 200 jachtów rocznie. W latach następnych wytwarzano jachty typu „Hjuvik Kryssare”, „Opal”, „Szmaragd”, „Szafir” i inne. Wersja | + | '''STOCZNIA''' (Gdańska Stocznia) '''JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO''', ul. Sienna 45. Powstała na bazie poniemieckiej firmy Boots- und Yachtwerft Friedrich Kropp Danzig Heubude, próbującej w latach 1942–1945 rozwinąć produkcję łodzi i jachtów. Od 1945 roku oddział Stoczni Rybackiej w Gdyni, produkuje drewniane jednostki rybackie typu MIR-20A (w 1946–1948 wraz z bazą w Gdyni wybudował około 20 jednostek), wybudowała także po jednym kutrze typu KG-177 i KU-150 oraz kilka kadłubów kutra typu KS-150. 1 III 1951 przemianowana na Państwowe Przedsiębiorstwo Gdańska Stocznia Jachtowa. Zajmowała się remontami i produkcją mniejszych jednostek sportowych, od 1959 uruchomiła produkcję jachtów turystyczno-regatowych typu „Ametyst” i „King’s Ametyst” (cała seria 93 jachtów sprzedana w okresie 1960–1967 za granicę). Ponadto produkuje różne typy jednostek sportowych projektowanych przez osoby prywatne i własne biuro konstrukcyjne. W 1963–1967 eksportowano ponad 200 jachtów rocznie. W latach następnych wytwarzano jachty typu „Hjuvik Kryssare”, „Opal”, „Szmaragd”, „Szafir” i inne. Wersja „Szmaragd” I była prototypowym jachtem z tworzyw sztucznych (z laminatu). Produkcja jachtów różnych wielkości z tworzyw sztucznych stała się podstawą eksportu tej stoczni. Lata 1989–1990 przyniosły problemy ekonomiczne; stocznię poddano restrukturyzacji, podziałowi na kilka firm oraz prywatyzacji. Na jej terenie działają obecnie trzy firmy produkujące jachty i osprzęt żeglarski (zwłaszcza na eksport). W tym Shipyard Martitime Europa specjalizuje się w budowie jachtów żaglowych ze stopów aluminium, wytwarza też maszty, takielunek i żagle, a Polaris, wykorzystując formy i oprzyrządowanie z byłej stoczni produkującej jachty – łodzie i kutry z laminatów poliestrowo-szklanych. Kooperują z nimi firmy wytwarzające różnej wielkości ożaglowanie. Oprócz zakładów związanych z budową jachtów na terenie dawnej stoczni funkcjonuje Conrad-Models, jedyny w Gdańsku zakład specjalizujący się w budowie modeli statków. {{author: JL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 18:27, 10 paź 2014
STOCZNIA (Gdańska Stocznia) JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO, ul. Sienna 45. Powstała na bazie poniemieckiej firmy Boots- und Yachtwerft Friedrich Kropp Danzig Heubude, próbującej w latach 1942–1945 rozwinąć produkcję łodzi i jachtów. Od 1945 roku oddział Stoczni Rybackiej w Gdyni, produkuje drewniane jednostki rybackie typu MIR-20A (w 1946–1948 wraz z bazą w Gdyni wybudował około 20 jednostek), wybudowała także po jednym kutrze typu KG-177 i KU-150 oraz kilka kadłubów kutra typu KS-150. 1 III 1951 przemianowana na Państwowe Przedsiębiorstwo Gdańska Stocznia Jachtowa. Zajmowała się remontami i produkcją mniejszych jednostek sportowych, od 1959 uruchomiła produkcję jachtów turystyczno-regatowych typu „Ametyst” i „King’s Ametyst” (cała seria 93 jachtów sprzedana w okresie 1960–1967 za granicę). Ponadto produkuje różne typy jednostek sportowych projektowanych przez osoby prywatne i własne biuro konstrukcyjne. W 1963–1967 eksportowano ponad 200 jachtów rocznie. W latach następnych wytwarzano jachty typu „Hjuvik Kryssare”, „Opal”, „Szmaragd”, „Szafir” i inne. Wersja „Szmaragd” I była prototypowym jachtem z tworzyw sztucznych (z laminatu). Produkcja jachtów różnych wielkości z tworzyw sztucznych stała się podstawą eksportu tej stoczni. Lata 1989–1990 przyniosły problemy ekonomiczne; stocznię poddano restrukturyzacji, podziałowi na kilka firm oraz prywatyzacji. Na jej terenie działają obecnie trzy firmy produkujące jachty i osprzęt żeglarski (zwłaszcza na eksport). W tym Shipyard Martitime Europa specjalizuje się w budowie jachtów żaglowych ze stopów aluminium, wytwarza też maszty, takielunek i żagle, a Polaris, wykorzystując formy i oprzyrządowanie z byłej stoczni produkującej jachty – łodzie i kutry z laminatów poliestrowo-szklanych. Kooperują z nimi firmy wytwarzające różnej wielkości ożaglowanie. Oprócz zakładów związanych z budową jachtów na terenie dawnej stoczni funkcjonuje Conrad-Models, jedyny w Gdańsku zakład specjalizujący się w budowie modeli statków.