RYDLEWSKI STANISŁAW, rektor Politechniki Gdańskiej
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | ||
'''STANISŁAW RYDLEWSKI''' (29 X 1911 Rogowo powiat Pińczów – 28 II 1970 Gdańsk), naukowiec. Studiował w latach 1930–1938 na politechnice we Lwowie (absolutorium), egzamin dyplomowy zdał w roku 1945 na [[PG | PG]], od 1949 doktor, od 1955 profesor tytularny. Specjalista z zakresu konstrukcji budowlanych. Od 1948 kierował Katedrą Budownictwa Drewnianego na Wydziale Inżynierii Lądowej PG, od 1952 Katedrą i Zakładem Statyki i Konstrukcji Budowlanych na Wydziale Architektury, 1950–1954 rektor Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, 1959–1968 prorektor PG. Po [[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marcu 1968 roku]] rektor PG, przeprowadził zmiany w strukturze organizacyjnej uczelni. W okresie 1959–1970 członek KW PZPR w Gdańsku. Jego pogrzebowi władze komunistyczne nadały propagandowo uroczystą oprawę. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''STANISŁAW RYDLEWSKI''' (29 X 1911 Rogowo powiat Pińczów – 28 II 1970 Gdańsk), naukowiec. Studiował w latach 1930–1938 na politechnice we Lwowie (absolutorium), egzamin dyplomowy zdał w roku 1945 na [[PG | PG]], od 1949 doktor, od 1955 profesor tytularny. Specjalista z zakresu konstrukcji budowlanych. Od 1948 kierował Katedrą Budownictwa Drewnianego na Wydziale Inżynierii Lądowej PG, od 1952 Katedrą i Zakładem Statyki i Konstrukcji Budowlanych na Wydziale Architektury, 1950–1954 rektor Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, 1959–1968 prorektor PG. Po [[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marcu 1968 roku]] rektor PG, przeprowadził zmiany w strukturze organizacyjnej uczelni. W okresie 1959–1970 członek KW PZPR w Gdańsku. Jego pogrzebowi władze komunistyczne nadały propagandowo uroczystą oprawę. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:19, 25 lip 2014
STANISŁAW RYDLEWSKI (29 X 1911 Rogowo powiat Pińczów – 28 II 1970 Gdańsk), naukowiec. Studiował w latach 1930–1938 na politechnice we Lwowie (absolutorium), egzamin dyplomowy zdał w roku 1945 na PG, od 1949 doktor, od 1955 profesor tytularny. Specjalista z zakresu konstrukcji budowlanych. Od 1948 kierował Katedrą Budownictwa Drewnianego na Wydziale Inżynierii Lądowej PG, od 1952 Katedrą i Zakładem Statyki i Konstrukcji Budowlanych na Wydziale Architektury, 1950–1954 rektor Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, 1959–1968 prorektor PG. Po marcu 1968 roku rektor PG, przeprowadził zmiany w strukturze organizacyjnej uczelni. W okresie 1959–1970 członek KW PZPR w Gdańsku. Jego pogrzebowi władze komunistyczne nadały propagandowo uroczystą oprawę.
