HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA STOCZNI GDAŃSKIEJ
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „{{paper}} Pożar Hali Widowiskowo Sportowej Stoczni Gdańskiej 1994HALA WIDOWISKOWO-SP...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Pożar_Hali_Widowiskowo_Sportowej_Stoczni_Gdańskiej__1994.JPG|thumb|Pożar Hali Widowiskowo Sportowej Stoczni Gdańskiej | + | [[File:Pożar_Hali_Widowiskowo_Sportowej_Stoczni_Gdańskiej__1994.JPG|thumb|Pożar Hali Widowiskowo-Sportowej Stoczni Gdańskiej, 1994]]HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA STOCZNI GDAŃSKIEJ, ul. Jana z Kolna. W przebudowanej dawnej hali produkcyjnej, otwarta w maju 1955, obliczona na 3 tys. miejsc. Odbyły się tu imprezy polit. (m.in. 28 VI 1958 centralna akademia z okazji Dnia Stoczniowca z udziałem i sekr. KC PZPR Władysława Gomułki, 1 IX 1958 wiec gdańszczan pod hasłem „Nigdy więcej wojny”), artyst. (m.in. 14 XII 1958 koncert Jana Kiepury i Marthy Eggerth, 14 II 1959 koncert Josephiny Baker z Francji, 22 III 1961 Ymy Sumac z Peru, 16 V 1961 Marina Mariniego z Włoch, 12 V 1962 Juliette Gréco z Francji, 25–26 V 1962 zespołu The Platters z USA, 18–19 IV 1963 Charles’a Aznavoura z Francji, 2–4 III 1966 Marleny Dietrich; 1961–63 q Międzynarodowy Festiwal Piosenki Polskiej (nast. w Sopocie)), sportowe (m.in. 8 V 1956 mecz bokserski Polska B – Anglia 12:8), rozrywkowe (m.in. 4 VIII 1957 wybory Miss Polski). 2 i 1994 miejsce finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pod kierunkiem Jerzego Owsiaka. Zniszczona podczas pożaru 24 XI 1994, w trakcie koncertu zespołu q Golden Life, połączonego z transmisją TV z wręczenia nagród MTV, na który przyszło ok. 2 tys. słuchaczy. Pożar powstał wskutek podpalenia drewnianej trybuny przez nieustaloną osobę. Koncert rozpoczął się o godz. 18, pożar zauważono o 20.55, o 21 w pomieszczeniu na II kondyg- nacji doszło do eksplozji. Z 6 wyjść otwarte były tylko 2 (w tym jedno czasowo), wyłączono światło; osoby, które wydostały się na zewnątrz, wpadały na siatkę oddzielającą chodnik (2,5 m szer.) od torów tramwajowych, co uniemożliwiło skuteczną akcję ratowniczą. O 21.14 runął dach hali. Ponieważ wydajność miejscowego wodociągu okazała się zbyt mała i nie dostarczał on wystarczającej ilości wody, do gaszenia ognia wykorzystano statek pożarniczy „Strażak” z Portowej Straży Pożarnej. Udało się nie dopuścić do rozprzestrzenienia ognia na sąsiednie obiekty stoczn. Sytuację opanowano 25 XI o 0.16, pożar ugaszono o 6.04. Śmierć poniosło 7 osób (3 na miejscu, 4 zmarły w szpitalu), 282 uczestników zostało rannych, w tym ponad 100 ciężko. Hospi- talizowani byli w 11 szpitalach. Hali nie odbudowano. 17 XII 1994 zespół Golden Life, oddając hołd ofiarom pożaru, zaprezentował w Teatrze Muzy- cznym w Gdyni utwór 24 XI 94. Powszechnie znane słowa refrenu: „Życie choć piękne, tak kruche jest, wystarczy jedna chwila, by zgasić je”, umieszczono na pomniku Ofiar Pożaru, w miejscu dawnego gł. wejścia do hali. Za pomoc w rekonwalescencji rannych q Medalem św. Wojciecha wyróżniono 1997 Hansa Dietricha Paschmeyera, specjalistę chirurgii i traumatologii (za pomoc przy operacjach w klinice w Bremie), 1998 Zbigniewa Dworaka, twórcę Amerykańsko-Polskiego Komitetu Pomocy Medycznej Polskim Dzieciom (z wadami serca) z USA (za bezinteresowne dostarczenie 5 m² skóry ludzkiej, zestawów operacyjnych i innego sprzętu med.). 8 VI 2010 Sąd Okręgowy w Gd. uznał winę zaniedbania i wydał wyrok w zawieszeniu na ówczesnego kier. hali. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |