TARG SIENNY
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''TARG SIENNY''' (Heumarkt). Początkowo południowo-zachodnia część dużego placu przed [[BRAMA WYŻYNNA | Bramą Wyżynną]] przy ostatnim odcinku traktu wiodącego z południa, zbiegającego się przed głównym wjazdem w mury miasta z traktami z północnego wschodu (obszar obecnego Targu Rakowego). Miejsce handlu końmi i bydłem. W 1617 roku zwany Targiem Końskim (Rossmarkt, Pferdemarkt), od 1625 Bydlęcym (Ochsenmarkt), nazwy przeplatały się równolegle, od roku 1866 nazwany ostatecznie Heumarkt (Siennym, od siana, paszy koni i bydła). Od 1902 do 2012 pod nr. 5 istniał dom zakonny [[ELŻBIETANKI | elżbietanek]]. Od 1912 znajdował się tu głównie gdański dworzec autobusowy ([[AUTOBUSY MIEJSKIE | autobusy]]). W XX wieku miejsce manifestacji i uroczystych zgromadzeń, m.in. 10 XI 1918 manifestacja z okazji zakończenia I wojny światowej, abdykacji dynastii Hohenzollernów, przejęcia władzy przez rady robotnicze i żołnierskie, zniesienia cenzury i wprowadzenia ośmiogodzinnego dnia pracy; 16 XII 1918 wiec rewolucyjny Związku Spartakusa (lewicowych niemieckich socjaldemokratów); 17 XII 1918 manifestacja przeciwko planom przyłączenia Gdańska do Polski), ponawiana 23 III (z udziałem 70 tysięcy ludzi) i 25 IV 1919; 29 VII 1920 manifestacja przeciwko drożyźnie i podatkom. W latach 1919–1945 na placu znajdował się głównie dworzec dla miejskich i podmiejskich autobusów. W 1945 otrzymał nazwę pl. 1 Maja. Bezpośrednio po II wojnie światowej Targ Sienny wykorzystywany był jako miejsce uroczystości państwowych (m.in.: 29 VI – 1 VII 1945 manifestacja polityczna polskiej ludności Gdańska z okazji obchodów pierwszego w mieście Święta Morza i defilada wojskowa z dekorowaniem kombatantów obrony Wybrzeża z 1939; 22 VII 1945 obchody 1. rocznicy PKWN, z mszą św. i defiladą. W styczniu 1957 oddano na placu do użytku dworzec PKS, funkcjonujący do roku 1973, do czasu przeniesienia w okolice Grodziska ([[DWORZEC AUTOBUSOWY | Dworzec autobusowy]]), obecna pętla kilku linii miejskiej komunikacji autobusowej. W 1989 w południowo-zachodniej części (nad Kanałem Raduni) powstało samorzutnie miejskie targowisko, w sierpniu 1992 ujęte przez handlujących w formę Stowarzyszenia Gildii Kupców Gdańskich, które w maju 1993 i we wrześniu 1994 otworzyło 2 hale targowe (łącznie 3,5 tysięcy m²). Rozebrane w 2011 w związku z nową koncepcją zabudowy okolic Targu Siennego. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''TARG SIENNY''' (Heumarkt). Początkowo południowo-zachodnia część dużego placu przed [[BRAMA WYŻYNNA | Bramą Wyżynną]] przy ostatnim odcinku traktu wiodącego z południa, zbiegającego się przed głównym wjazdem w mury miasta z traktami z północnego wschodu (obszar obecnego Targu Rakowego). Miejsce handlu końmi i bydłem. W 1617 roku zwany Targiem Końskim (Rossmarkt, Pferdemarkt), od 1625 Bydlęcym (Ochsenmarkt), nazwy przeplatały się równolegle, od roku 1866 nazwany ostatecznie Heumarkt (Siennym, od siana, paszy koni i bydła). Od 1902 do 2012 pod nr. 5 istniał dom zakonny [[ELŻBIETANKI | elżbietanek]]. Od 1912 znajdował się tu głównie gdański dworzec autobusowy ([[AUTOBUSY MIEJSKIE | autobusy]]). W XX wieku miejsce manifestacji i uroczystych zgromadzeń, m.in. 10 XI 1918 manifestacja z okazji zakończenia I wojny światowej, abdykacji dynastii Hohenzollernów, przejęcia władzy przez rady robotnicze i żołnierskie, zniesienia cenzury i wprowadzenia ośmiogodzinnego dnia pracy; 16 XII 1918 wiec rewolucyjny Związku Spartakusa (lewicowych niemieckich socjaldemokratów); 17 XII 1918 manifestacja przeciwko planom przyłączenia Gdańska do Polski), ponawiana 23 III (z udziałem 70 tysięcy ludzi) i 25 IV 1919; 29 VII 1920 manifestacja przeciwko drożyźnie i podatkom. W latach 1919–1945 na placu znajdował się głównie dworzec dla miejskich i podmiejskich autobusów. W 1945 otrzymał nazwę pl. 1 Maja. Bezpośrednio po II wojnie światowej Targ Sienny wykorzystywany był jako miejsce uroczystości państwowych (m.in.: 29 VI – 1 VII 1945 manifestacja polityczna polskiej ludności Gdańska z okazji obchodów pierwszego w mieście Święta Morza i defilada wojskowa z dekorowaniem kombatantów obrony Wybrzeża z 1939; 22 VII 1945 obchody 1. rocznicy PKWN, z mszą św. i defiladą. W styczniu 1957 oddano na placu do użytku dworzec PKS, funkcjonujący do roku 1973, do czasu przeniesienia w okolice Grodziska ([[DWORZEC AUTOBUSOWY | Dworzec autobusowy]]), obecna pętla kilku linii miejskiej komunikacji autobusowej. W 1989 w południowo-zachodniej części (nad Kanałem Raduni) powstało samorzutnie miejskie targowisko, w sierpniu 1992 ujęte przez handlujących w formę Stowarzyszenia Gildii Kupców Gdańskich, które w maju 1993 i we wrześniu 1994 otworzyło 2 hale targowe (łącznie 3,5 tysięcy m²). Rozebrane w 2011 w związku z nową koncepcją zabudowy okolic Targu Siennego. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 16:14, 9 lip 2014
TARG SIENNY (Heumarkt). Początkowo południowo-zachodnia część dużego placu przed Bramą Wyżynną przy ostatnim odcinku traktu wiodącego z południa, zbiegającego się przed głównym wjazdem w mury miasta z traktami z północnego wschodu (obszar obecnego Targu Rakowego). Miejsce handlu końmi i bydłem. W 1617 roku zwany Targiem Końskim (Rossmarkt, Pferdemarkt), od 1625 Bydlęcym (Ochsenmarkt), nazwy przeplatały się równolegle, od roku 1866 nazwany ostatecznie Heumarkt (Siennym, od siana, paszy koni i bydła). Od 1902 do 2012 pod nr. 5 istniał dom zakonny elżbietanek. Od 1912 znajdował się tu głównie gdański dworzec autobusowy ( autobusy). W XX wieku miejsce manifestacji i uroczystych zgromadzeń, m.in. 10 XI 1918 manifestacja z okazji zakończenia I wojny światowej, abdykacji dynastii Hohenzollernów, przejęcia władzy przez rady robotnicze i żołnierskie, zniesienia cenzury i wprowadzenia ośmiogodzinnego dnia pracy; 16 XII 1918 wiec rewolucyjny Związku Spartakusa (lewicowych niemieckich socjaldemokratów); 17 XII 1918 manifestacja przeciwko planom przyłączenia Gdańska do Polski), ponawiana 23 III (z udziałem 70 tysięcy ludzi) i 25 IV 1919; 29 VII 1920 manifestacja przeciwko drożyźnie i podatkom. W latach 1919–1945 na placu znajdował się głównie dworzec dla miejskich i podmiejskich autobusów. W 1945 otrzymał nazwę pl. 1 Maja. Bezpośrednio po II wojnie światowej Targ Sienny wykorzystywany był jako miejsce uroczystości państwowych (m.in.: 29 VI – 1 VII 1945 manifestacja polityczna polskiej ludności Gdańska z okazji obchodów pierwszego w mieście Święta Morza i defilada wojskowa z dekorowaniem kombatantów obrony Wybrzeża z 1939; 22 VII 1945 obchody 1. rocznicy PKWN, z mszą św. i defiladą. W styczniu 1957 oddano na placu do użytku dworzec PKS, funkcjonujący do roku 1973, do czasu przeniesienia w okolice Grodziska ( Dworzec autobusowy), obecna pętla kilku linii miejskiej komunikacji autobusowej. W 1989 w południowo-zachodniej części (nad Kanałem Raduni) powstało samorzutnie miejskie targowisko, w sierpniu 1992 ujęte przez handlujących w formę Stowarzyszenia Gildii Kupców Gdańskich, które w maju 1993 i we wrześniu 1994 otworzyło 2 hale targowe (łącznie 3,5 tysięcy m²). Rozebrane w 2011 w związku z nową koncepcją zabudowy okolic Targu Siennego.
