TÄNGEL JOHANN, lutnik
(poprawka przysłana przez autora) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN TÄNGEL''' (Tangel, Tengel, Dengel) (około 22 VI 1668 Gdańsk – 22 XI 1757 Markneukirchen), lutnik, mistrz cechowy. Przypuszczalnie ojciec Johannesa Tängla. Prawdopodobnie uczył się zawodu w Gdańsku, gdzie zapewne praktykował, a także m.in. we Flor[encji???]. W wieku około 33 lat osiadł w Markneukirchen (Saksonia); tamże 25 XI 1701 roku został przyjęty w poczet mistrzów cechowych po poślubieniu wdowy po lutniku Johannie Friedrichu Dörfllu, być może jego ostatnim mistrzu. Od około 1703 roku notowany w Klingenthal (Saksonia), po 1704 ponownie w Markneukirchen. Stosował nieznany wcześniej w Vogtland werniks (o większej zawartości lakieru w stosunku do bejcy). Ożeniony z Dorotheą, ''primo voto'' Dörffel, miał córki: Elisabeth (ur. 8 V 1703) i Dorotheę (31 III 1704 – 20 II 1764). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''JOHANN TÄNGEL''' (Tangel, Tengel, Dengel) (około 22 VI 1668 Gdańsk – 22 XI 1757 Markneukirchen), lutnik, mistrz cechowy. Przypuszczalnie ojciec Johannesa Tängla. Prawdopodobnie uczył się zawodu w Gdańsku, gdzie zapewne praktykował, a także m.in. we Flor[encji???]. W wieku około 33 lat osiadł w Markneukirchen (Saksonia); tamże 25 XI 1701 roku został przyjęty w poczet mistrzów cechowych po poślubieniu wdowy po lutniku Johannie Friedrichu Dörfllu, być może jego ostatnim mistrzu. Od około 1703 roku notowany w Klingenthal (Saksonia), po 1704 ponownie w Markneukirchen. Stosował nieznany wcześniej w Vogtland werniks (o większej zawartości lakieru w stosunku do bejcy). Ożeniony z Dorotheą, ''primo voto'' Dörffel, miał córki: Elisabeth (ur. 8 V 1703) i Dorotheę (31 III 1704 – 20 II 1764). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:00, 9 lip 2014
JOHANN TÄNGEL (Tangel, Tengel, Dengel) (około 22 VI 1668 Gdańsk – 22 XI 1757 Markneukirchen), lutnik, mistrz cechowy. Przypuszczalnie ojciec Johannesa Tängla. Prawdopodobnie uczył się zawodu w Gdańsku, gdzie zapewne praktykował, a także m.in. we Flor[encji???]. W wieku około 33 lat osiadł w Markneukirchen (Saksonia); tamże 25 XI 1701 roku został przyjęty w poczet mistrzów cechowych po poślubieniu wdowy po lutniku Johannie Friedrichu Dörfllu, być może jego ostatnim mistrzu. Od około 1703 roku notowany w Klingenthal (Saksonia), po 1704 ponownie w Markneukirchen. Stosował nieznany wcześniej w Vogtland werniks (o większej zawartości lakieru w stosunku do bejcy). Ożeniony z Dorotheą, primo voto Dörffel, miał córki: Elisabeth (ur. 8 V 1703) i Dorotheę (31 III 1704 – 20 II 1764).
