STRASBURGER HENRYK, komisarz RP w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HENRYK STRASBURGER''' (28 V 1887 Niemce w Zagłębiu Dąbrowskim – 2 V 1951 Londyn), polityk. Studiował prawo i ekonomię na uniwersytecie w Berlinie, doktor prawa. Po powstaniu II RP wiceminister przemysłu i handlu, w latach 1920–1921 członek polskiej delegacji na rokowania pokojowe w Rydze z Rosją Radziecką, w 1922 roku minister przemysłu i handlu w rządzie Władysława Sikorskiego, 1923–1924 wiceminister spraw zagranicznych. W 1924–1932 Komisarz Generalny RP w II WMG ([[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariat Generalny]]). Dążył do współpracy z gdańskimi kręgami gospodarczymi i politycznymi, ale był przeciwnikiem politycznych ustępstw. Propagował hasło: „Więcej gospodarki, mniej polityki”. Miał udział w doprowadzeniu do półtorarocznego ocieplenia stosunków polsko-gdańskich w okresie 1928–1929. Był przekonany o konieczności rozbudowy portu w Gdyni, jednak uważał, że błędem jest dyskryminowanie portu gdańskiego. Starał się pogłębić współpracę z Polonią gdańską, przeciwdziałać jej rozbiciu. Nie znajdując zrozumienia ani w kręgach gdańskich, ani wśród gdańskiej Polonii, złożył dymisję i 28 II 1932 opuścił Gdańsk. W 1937 roku opublikował pracę ''Sprawa Gdańska'', w której krytykował polską politykę wobec II WMG i która zdobyła duży rozgłos. W 1933–1939 był prezesem Lewiatana, największej polskiej organizacji kapitału prywatnego. W czasie II wojny światowej w rządzie na emigracji, m.in. minister skarbu (1939–1943) i minister do spraw Dalekiego Wschodu (1943–1944). W latach 1945–1949 mianowany ambasadorem Polski w Wielkiej Brytanii. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''HENRYK STRASBURGER''' (28 V 1887 Niemce w Zagłębiu Dąbrowskim – 2 V 1951 Londyn), polityk. Studiował prawo i ekonomię na uniwersytecie w Berlinie, doktor prawa. Po powstaniu II RP wiceminister przemysłu i handlu, w latach 1920–1921 członek polskiej delegacji na rokowania pokojowe w Rydze z Rosją Radziecką, w 1922 roku minister przemysłu i handlu w rządzie Władysława Sikorskiego, 1923–1924 wiceminister spraw zagranicznych. W 1924–1932 Komisarz Generalny RP w II WMG ([[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariat Generalny]]). Dążył do współpracy z gdańskimi kręgami gospodarczymi i politycznymi, ale był przeciwnikiem politycznych ustępstw. Propagował hasło: „Więcej gospodarki, mniej polityki”. Miał udział w doprowadzeniu do półtorarocznego ocieplenia stosunków polsko-gdańskich w okresie 1928–1929. Był przekonany o konieczności rozbudowy portu w Gdyni, jednak uważał, że błędem jest dyskryminowanie portu gdańskiego. Starał się pogłębić współpracę z Polonią gdańską, przeciwdziałać jej rozbiciu. Nie znajdując zrozumienia ani w kręgach gdańskich, ani wśród gdańskiej Polonii, złożył dymisję i 28 II 1932 opuścił Gdańsk. W 1937 roku opublikował pracę ''Sprawa Gdańska'', w której krytykował polską politykę wobec II WMG i która zdobyła duży rozgłos. W 1933–1939 był prezesem Lewiatana, największej polskiej organizacji kapitału prywatnego. W czasie II wojny światowej w rządzie na emigracji, m.in. minister skarbu (1939–1943) i minister do spraw Dalekiego Wschodu (1943–1944). W latach 1945–1949 mianowany ambasadorem Polski w Wielkiej Brytanii. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:29, 9 lip 2014
HENRYK STRASBURGER (28 V 1887 Niemce w Zagłębiu Dąbrowskim – 2 V 1951 Londyn), polityk. Studiował prawo i ekonomię na uniwersytecie w Berlinie, doktor prawa. Po powstaniu II RP wiceminister przemysłu i handlu, w latach 1920–1921 członek polskiej delegacji na rokowania pokojowe w Rydze z Rosją Radziecką, w 1922 roku minister przemysłu i handlu w rządzie Władysława Sikorskiego, 1923–1924 wiceminister spraw zagranicznych. W 1924–1932 Komisarz Generalny RP w II WMG ( Komisariat Generalny). Dążył do współpracy z gdańskimi kręgami gospodarczymi i politycznymi, ale był przeciwnikiem politycznych ustępstw. Propagował hasło: „Więcej gospodarki, mniej polityki”. Miał udział w doprowadzeniu do półtorarocznego ocieplenia stosunków polsko-gdańskich w okresie 1928–1929. Był przekonany o konieczności rozbudowy portu w Gdyni, jednak uważał, że błędem jest dyskryminowanie portu gdańskiego. Starał się pogłębić współpracę z Polonią gdańską, przeciwdziałać jej rozbiciu. Nie znajdując zrozumienia ani w kręgach gdańskich, ani wśród gdańskiej Polonii, złożył dymisję i 28 II 1932 opuścił Gdańsk. W 1937 roku opublikował pracę Sprawa Gdańska, w której krytykował polską politykę wobec II WMG i która zdobyła duży rozgłos. W 1933–1939 był prezesem Lewiatana, największej polskiej organizacji kapitału prywatnego. W czasie II wojny światowej w rządzie na emigracji, m.in. minister skarbu (1939–1943) i minister do spraw Dalekiego Wschodu (1943–1944). W latach 1945–1949 mianowany ambasadorem Polski w Wielkiej Brytanii.
