SIEG FRIEDRICH WALDEMAR, przedsiębiorca, radny
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''FRIEDRICH WALDEMAR SIEG''' (15 X 1858 Elbląg – 27 VIII 1939 Sopot), przedsiębiorca. Syn kupca i właściciela fabryki Carla Roberta. Uczeń elbląskiego gimnazjum realnego, od 1876 roku praktykował w zawodzie kupca w gdańskiej firmie żeglugowej F.G. Reinhold. W 1880 odbył jednoroczną służbę wojskową, oficer rezerwy, po 1880 pracował w firmie Cohn und Hannenberg zajmującej się handlem zbożem, węglem i koksem oraz firmie żeglugowej Johannes Ick. W 1890 roku utworzył z [[BEHNKE EMIL HEINRICH OTTO | Emilem O. Behnkem]] firmę handlowo-żeglugową [[BEHNKE UND SIEG | Behnke und Sieg]], w 1895 – żeglugową Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Właściciel firmy Sieg & Co. (po roku 1920 jako GmbH), która zajmowała się hurtowym handlem węglem i koksem oraz obsługą statków w porcie gdańskim i na jego redzie: holowania, rozładunki, zaopatrzenie w paliwo i żywność. W 1926 obsłużyła 1750 statków, w 1933 posiadał 15 jednostek do żeglugi morskiej, przeznaczonych do holowania innych jednostek, lichtugi do zaopatrywania statków w porcie i na redzie w paliwo, żywność i wodę, z biurami przy Langer Markt 20 (Długi Targ) i w Nowym Porcie (prowadzona przez spadkobierców zakończyła działalność w 1945). W latach 1900–1906 radny miasta Gdańska. W 1908 i 1914 konsul honorowy Królestwa Włoch. Członek rad gdańskich towarzystw żeglugowych, w wielu posiadał udziały. W okresie 1908–1928 mieszkał przy Karrenwall 8 (ul. Okopowa), po 1930 – w swojej willi w Sopocie przy Rickertstraße 26/28 (ul. Obrońców Westerplatte). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''FRIEDRICH WALDEMAR SIEG''' (15 X 1858 Elbląg – 27 VIII 1939 Sopot), przedsiębiorca. Syn kupca i właściciela fabryki Carla Roberta. Uczeń elbląskiego gimnazjum realnego, od 1876 roku praktykował w zawodzie kupca w gdańskiej firmie żeglugowej F.G. Reinhold. W 1880 odbył jednoroczną służbę wojskową, oficer rezerwy, po 1880 pracował w firmie Cohn und Hannenberg zajmującej się handlem zbożem, węglem i koksem oraz firmie żeglugowej Johannes Ick. W 1890 roku utworzył z [[BEHNKE EMIL HEINRICH OTTO | Emilem O. Behnkem]] firmę handlowo-żeglugową [[BEHNKE UND SIEG | Behnke und Sieg]], w 1895 – żeglugową Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Właściciel firmy Sieg & Co. (po roku 1920 jako GmbH), która zajmowała się hurtowym handlem węglem i koksem oraz obsługą statków w porcie gdańskim i na jego redzie: holowania, rozładunki, zaopatrzenie w paliwo i żywność. W 1926 obsłużyła 1750 statków, w 1933 posiadał 15 jednostek do żeglugi morskiej, przeznaczonych do holowania innych jednostek, lichtugi do zaopatrywania statków w porcie i na redzie w paliwo, żywność i wodę, z biurami przy Langer Markt 20 (Długi Targ) i w Nowym Porcie (prowadzona przez spadkobierców zakończyła działalność w 1945). W latach 1900–1906 radny miasta Gdańska. W 1908 i 1914 konsul honorowy Królestwa Włoch. Członek rad gdańskich towarzystw żeglugowych, w wielu posiadał udziały. W okresie 1908–1928 mieszkał przy Karrenwall 8 (ul. Okopowa), po 1930 – w swojej willi w Sopocie przy Rickertstraße 26/28 (ul. Obrońców Westerplatte). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:07, 8 lip 2014
FRIEDRICH WALDEMAR SIEG (15 X 1858 Elbląg – 27 VIII 1939 Sopot), przedsiębiorca. Syn kupca i właściciela fabryki Carla Roberta. Uczeń elbląskiego gimnazjum realnego, od 1876 roku praktykował w zawodzie kupca w gdańskiej firmie żeglugowej F.G. Reinhold. W 1880 odbył jednoroczną służbę wojskową, oficer rezerwy, po 1880 pracował w firmie Cohn und Hannenberg zajmującej się handlem zbożem, węglem i koksem oraz firmie żeglugowej Johannes Ick. W 1890 roku utworzył z Emilem O. Behnkem firmę handlowo-żeglugową Behnke und Sieg, w 1895 – żeglugową Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Właściciel firmy Sieg & Co. (po roku 1920 jako GmbH), która zajmowała się hurtowym handlem węglem i koksem oraz obsługą statków w porcie gdańskim i na jego redzie: holowania, rozładunki, zaopatrzenie w paliwo i żywność. W 1926 obsłużyła 1750 statków, w 1933 posiadał 15 jednostek do żeglugi morskiej, przeznaczonych do holowania innych jednostek, lichtugi do zaopatrywania statków w porcie i na redzie w paliwo, żywność i wodę, z biurami przy Langer Markt 20 (Długi Targ) i w Nowym Porcie (prowadzona przez spadkobierców zakończyła działalność w 1945). W latach 1900–1906 radny miasta Gdańska. W 1908 i 1914 konsul honorowy Królestwa Włoch. Członek rad gdańskich towarzystw żeglugowych, w wielu posiadał udziały. W okresie 1908–1928 mieszkał przy Karrenwall 8 (ul. Okopowa), po 1930 – w swojej willi w Sopocie przy Rickertstraße 26/28 (ul. Obrońców Westerplatte).