SCHOPENHAUER JOHANNA HENRIETTE, literatka
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Schopenhauer Johanna Henriette.JPG|thumb|Johanna Henriette Schopenhauer]] | [[File:Schopenhauer Johanna Henriette.JPG|thumb|Johanna Henriette Schopenhauer]] | ||
| − | '''JOHANNA HENRIETTE SCHOPENHAUER''' (9 VII 1766 Gdańsk – 16 IV 1838 Jena), literatka. Matka filozofa [[SCHOPENHAUER ARTHUR | Arthura Schopenhauera]]. Była córką gdańskiego kupca Christiana Heinricha Trosienera i Elisabeth z domu Lehmann, ur. przy Heilige-Geist-Gasse 81 (ul. św. Ducha 111), w Domu pod Żółwiem. Otrzymała wszechstronne, staranne domowe wykształcenie. 6 V 1785 wyszła za mąż za Heinricha Florisa Schopenhauera. Mieszkała w rezydencjach męża w Gdańsku na Polankach (Dwór III; [[DWORY OLIWSKIE | dwory oliwskie]]) i w dworze dzierżawionego majątku w Sztutowie. W marcu 1793 roku rodzina Schopenhauerów, nie chcąc zostać poddanymi króla pruskiego, opuściła Gdańsk, udając się do Hamburga, następnie podróżowała po całej Europie Zachodniej. Po tragicznej śmierci męża w roku 1806 osiadła w Weimarze, prowadząc znany w Niemczech salon literacko-artystyczny, miejsce spotkań ludzi nauki i kultury prawie z całej Europy. Była bliską przyjaciółką poety Johanna W. Goethego. Poliglotka o wysokiej kulturze i licznych zainteresowaniach. Pisała powieści, wiersze i drobne utwory literackie, wielokrotnie wydawane. Po wyjeździe w 1829 roku z Weimaru zamieszkała w Bonn, gdzie rozpoczęła pisanie wspomnień z lat dzieciństwa i młodości spędzonych w Gdańsku. Od 1837 mieszkała w Jenie. Po roku 1806 dwukrotnie odwiedzała Gdańsk w sprawach spadkowych. Niedokończony pamiętnik opublikowała w 1839 córka Adeleida, w Polsce wydany pod tytułem ''Gdańskie wspomnienia młodości'' (1959, 2010). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''JOHANNA HENRIETTE SCHOPENHAUER''' (9 VII 1766 Gdańsk – 16 IV 1838 Jena), literatka. Matka filozofa [[SCHOPENHAUER ARTHUR | Arthura Schopenhauera]]. Była córką gdańskiego kupca Christiana Heinricha Trosienera i Elisabeth z domu Lehmann, ur. przy Heilige-Geist-Gasse 81 (ul. św. Ducha 111), w Domu pod Żółwiem. Otrzymała wszechstronne, staranne domowe wykształcenie. 6 V 1785 wyszła za mąż za Heinricha Florisa Schopenhauera. Mieszkała w rezydencjach męża w Gdańsku na Polankach (Dwór III; [[DWORY OLIWSKIE | dwory oliwskie]]) i w dworze dzierżawionego majątku w Sztutowie. W marcu 1793 roku rodzina Schopenhauerów, nie chcąc zostać poddanymi króla pruskiego, opuściła Gdańsk, udając się do Hamburga, następnie podróżowała po całej Europie Zachodniej. Po tragicznej śmierci męża w roku 1806 osiadła w Weimarze, prowadząc znany w Niemczech salon literacko-artystyczny, miejsce spotkań ludzi nauki i kultury prawie z całej Europy. Była bliską przyjaciółką poety Johanna W. Goethego. Poliglotka o wysokiej kulturze i licznych zainteresowaniach. Pisała powieści, wiersze i drobne utwory literackie, wielokrotnie wydawane. Po wyjeździe w 1829 roku z Weimaru zamieszkała w Bonn, gdzie rozpoczęła pisanie wspomnień z lat dzieciństwa i młodości spędzonych w Gdańsku. Od 1837 mieszkała w Jenie. Po roku 1806 dwukrotnie odwiedzała Gdańsk w sprawach spadkowych. Niedokończony pamiętnik opublikowała w 1839 córka Adeleida, w Polsce wydany pod tytułem ''Gdańskie wspomnienia młodości'' (1959, 2010). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:20, 8 lip 2014
JOHANNA HENRIETTE SCHOPENHAUER (9 VII 1766 Gdańsk – 16 IV 1838 Jena), literatka. Matka filozofa Arthura Schopenhauera. Była córką gdańskiego kupca Christiana Heinricha Trosienera i Elisabeth z domu Lehmann, ur. przy Heilige-Geist-Gasse 81 (ul. św. Ducha 111), w Domu pod Żółwiem. Otrzymała wszechstronne, staranne domowe wykształcenie. 6 V 1785 wyszła za mąż za Heinricha Florisa Schopenhauera. Mieszkała w rezydencjach męża w Gdańsku na Polankach (Dwór III; dwory oliwskie) i w dworze dzierżawionego majątku w Sztutowie. W marcu 1793 roku rodzina Schopenhauerów, nie chcąc zostać poddanymi króla pruskiego, opuściła Gdańsk, udając się do Hamburga, następnie podróżowała po całej Europie Zachodniej. Po tragicznej śmierci męża w roku 1806 osiadła w Weimarze, prowadząc znany w Niemczech salon literacko-artystyczny, miejsce spotkań ludzi nauki i kultury prawie z całej Europy. Była bliską przyjaciółką poety Johanna W. Goethego. Poliglotka o wysokiej kulturze i licznych zainteresowaniach. Pisała powieści, wiersze i drobne utwory literackie, wielokrotnie wydawane. Po wyjeździe w 1829 roku z Weimaru zamieszkała w Bonn, gdzie rozpoczęła pisanie wspomnień z lat dzieciństwa i młodości spędzonych w Gdańsku. Od 1837 mieszkała w Jenie. Po roku 1806 dwukrotnie odwiedzała Gdańsk w sprawach spadkowych. Niedokończony pamiętnik opublikowała w 1839 córka Adeleida, w Polsce wydany pod tytułem Gdańskie wspomnienia młodości (1959, 2010).
