RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Heinrich Rickert I.JPG|thumb|Heinrich Rickert I]] | [[File:Heinrich Rickert I.JPG|thumb|Heinrich Rickert I]] | ||
| − | '''HEINRICH RICKERT I''' (25 V 1863 Gdańsk – 28 VII 1937 Heidelberg), naukowiec. Syn Heinricha Rickerta II. Uczył się w gdańskim gimnazjum, następnie w Berlinie, studiował filozofię, w 1888 roku uzyskał doktorat na uniwersytecie w Strasburgu, habilitował się w 1891 na uniwersytecie we Freiburgu. Tam od roku 1894 profesor filozofii, od 1916 profesor uniwersytetu w Heidelbergu. Był czołowym twórcą tzw. badeńskiej szkoły neokantyzmu w filozofii niemieckiej przełomu XIX i XX wieku. Zajmował się głównie teorią poznania, ogólną teorią wartości oraz teorią kultury i metodologii humanistyki. Zwolennik idiograficznej koncepcji poznania historii. Głoszone przez niego teorie mają obecnie wartość tylko historyczną. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''HEINRICH RICKERT I''' (25 V 1863 Gdańsk – 28 VII 1937 Heidelberg), naukowiec. Syn Heinricha Rickerta II. Uczył się w gdańskim gimnazjum, następnie w Berlinie, studiował filozofię, w 1888 roku uzyskał doktorat na uniwersytecie w Strasburgu, habilitował się w 1891 na uniwersytecie we Freiburgu. Tam od roku 1894 profesor filozofii, od 1916 profesor uniwersytetu w Heidelbergu. Był czołowym twórcą tzw. badeńskiej szkoły neokantyzmu w filozofii niemieckiej przełomu XIX i XX wieku. Zajmował się głównie teorią poznania, ogólną teorią wartości oraz teorią kultury i metodologii humanistyki. Zwolennik idiograficznej koncepcji poznania historii. Głoszone przez niego teorie mają obecnie wartość tylko historyczną. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:53, 8 lip 2014
Plik:Heinrich Rickert I.JPG
Heinrich Rickert I
HEINRICH RICKERT I (25 V 1863 Gdańsk – 28 VII 1937 Heidelberg), naukowiec. Syn Heinricha Rickerta II. Uczył się w gdańskim gimnazjum, następnie w Berlinie, studiował filozofię, w 1888 roku uzyskał doktorat na uniwersytecie w Strasburgu, habilitował się w 1891 na uniwersytecie we Freiburgu. Tam od roku 1894 profesor filozofii, od 1916 profesor uniwersytetu w Heidelbergu. Był czołowym twórcą tzw. badeńskiej szkoły neokantyzmu w filozofii niemieckiej przełomu XIX i XX wieku. Zajmował się głównie teorią poznania, ogólną teorią wartości oraz teorią kultury i metodologii humanistyki. Zwolennik idiograficznej koncepcji poznania historii. Głoszone przez niego teorie mają obecnie wartość tylko historyczną.
