LINDE JOHANN WILHELM, pastor kościoła św. Ducha
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN WILHELM LINDE''' (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od roku 1772 był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii. Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor luterańskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościoła św. Ducha]], w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane m.in. w „Danziger Abendzeitung”), w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek m.in. Towarzystwa Biblijnego i Towarzystwa Pokoju. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''JOHANN WILHELM LINDE''' (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od roku 1772 był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii. Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor luterańskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościoła św. Ducha]], w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane m.in. w „Danziger Abendzeitung”), w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek m.in. Towarzystwa Biblijnego i Towarzystwa Pokoju. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:04, 6 lip 2014
JOHANN WILHELM LINDE (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od roku 1772 był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii. Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor luterańskiego kościoła św. Ducha, w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane m.in. w „Danziger Abendzeitung”), w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek m.in. Towarzystwa Biblijnego i Towarzystwa Pokoju.
