HERMAN STEFAN, profesor Wyższej Szkoły Muzycznej
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Herman Stefan.JPG|thumb|Stefan Herman]] | [[File:Herman Stefan.JPG|thumb|Stefan Herman]] | ||
− | '''STEFAN HERMAN''' (16 VII 1902 Warszawa – 3 IV 1981 Gdańsk), pedagog wiolinistyki. Uczeń Józefa Jarzębskiego, Ireny Dubiskiej i Bronisława Hubermanna; pierwsze doświadczenia pedagogiczne zdobywał w tzw. Wszechnicy Muzycznej w Warszawie. W latach 1948–1981 pracował w PWSM w Sopocie, następnie w Gdańsku ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]). W roku 1968 docent, od 1975 profesor. Kładł nacisk na kształcenie aparatu gry i poszerzanie możliwości brzmieniowych, na przygotowanie estradowe. Preferował repertuar romantyczny. Dzięki niemu gdańska wiolinistyka zaczęła liczyć się w Europie. Jego uczniem był [[KULKA KONSTANTY ANDRZEJ | Konstanty Andrzej Kulka]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''STEFAN HERMAN''' (16 VII 1902 Warszawa – 3 IV 1981 Gdańsk), pedagog wiolinistyki. Uczeń Józefa Jarzębskiego, Ireny Dubiskiej i Bronisława Hubermanna; pierwsze doświadczenia pedagogiczne zdobywał w tzw. Wszechnicy Muzycznej w Warszawie. W latach 1948–1981 pracował w PWSM w Sopocie, następnie w Gdańsku ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]). W roku 1968 docent, od 1975 profesor. Kładł nacisk na kształcenie aparatu gry i poszerzanie możliwości brzmieniowych, na przygotowanie estradowe. Preferował repertuar romantyczny. Dzięki niemu gdańska wiolinistyka zaczęła liczyć się w Europie. Jego uczniem był [[KULKA KONSTANTY ANDRZEJ | Konstanty Andrzej Kulka]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:20, 3 lip 2014
STEFAN HERMAN (16 VII 1902 Warszawa – 3 IV 1981 Gdańsk), pedagog wiolinistyki. Uczeń Józefa Jarzębskiego, Ireny Dubiskiej i Bronisława Hubermanna; pierwsze doświadczenia pedagogiczne zdobywał w tzw. Wszechnicy Muzycznej w Warszawie. W latach 1948–1981 pracował w PWSM w Sopocie, następnie w Gdańsku ( Akademia Muzyczna). W roku 1968 docent, od 1975 profesor. Kładł nacisk na kształcenie aparatu gry i poszerzanie możliwości brzmieniowych, na przygotowanie estradowe. Preferował repertuar romantyczny. Dzięki niemu gdańska wiolinistyka zaczęła liczyć się w Europie. Jego uczniem był Konstanty Andrzej Kulka.