HANSESTADT DANZIG, statek pasażerski
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku]]'''„HANSESTADT DANZIG”''', statek pasażerski, zbudowany w 1926 roku w szczecińskiej stoczni Oderwerke, pojemność 2225 RT, długość 80,3 m (po przedłużeniu w latach 1933–1935 pojemność 2431 RT, długość 90,5 m), szerokość 11,7 m, zanurzenie 3,9 m; dwa silniki wysokoprężne o łącznej mocy 6400 KM, dwie śruby; prędkość 15 węzłów; 960 pasażerów. Należał do Norddeutscher Lloyd z Bremy. Obsługiwał regularne połączenia pasażerskie pomiędzy Szczecinem a Królewcem, zawijając do Kołobrzegu, Sopotu i Gdańska; użytkowany przez państwową służbę transportową Seedienst Ostpreußen. Zmobilizowany w roku 1939, przebudowany na pomocniczy stawiacz min. Brał udział w desancie na Kopenhagę i Bornholm. 9 VII 1941, wracając z fińskiego portu Abo, w obawie przed radzieckimi okrętami podwodnymi wszedł na zaminowane wody terytorialne Szwecji i zatonął na południowy–wschód od wyspy Öland. W roku 1952, z uwagi na uszkodzenia, nie powiódł się szwedzki plan podniesienia wraku; do lat 70 XX wieku złomowany podwodnie. {{author: WDAN}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku]]'''„HANSESTADT DANZIG”''', statek pasażerski, zbudowany w 1926 roku w szczecińskiej stoczni Oderwerke, pojemność 2225 RT, długość 80,3 m (po przedłużeniu w latach 1933–1935 pojemność 2431 RT, długość 90,5 m), szerokość 11,7 m, zanurzenie 3,9 m; dwa silniki wysokoprężne o łącznej mocy 6400 KM, dwie śruby; prędkość 15 węzłów; 960 pasażerów. Należał do Norddeutscher Lloyd z Bremy. Obsługiwał regularne połączenia pasażerskie pomiędzy Szczecinem a Królewcem, zawijając do Kołobrzegu, Sopotu i Gdańska; użytkowany przez państwową służbę transportową Seedienst Ostpreußen. Zmobilizowany w roku 1939, przebudowany na pomocniczy stawiacz min. Brał udział w desancie na Kopenhagę i Bornholm. 9 VII 1941, wracając z fińskiego portu Abo, w obawie przed radzieckimi okrętami podwodnymi wszedł na zaminowane wody terytorialne Szwecji i zatonął na południowy–wschód od wyspy Öland. W roku 1952, z uwagi na uszkodzenia, nie powiódł się szwedzki plan podniesienia wraku; do lat 70 XX wieku złomowany podwodnie. {{author: WDAN}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |