HÄGERSTRÖM JOHAN, trąbomistrz
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHAN HÄGERSTRÖM''' (XIX wiek), trąbomistrz (pochodzenia szwedzkiego). Notowany około 1811–1830, początkowo w Gdańsku, gdzie naprawiał instrumenty, a w roku 1813 zbudował 2 trąbki dla regimentu piechoty w Bawarii, następnie w Sztokholmie, gdzie 22 IV 1818 otrzymał od Akademii Królewskiej, uznającej jego instrumenty za równe zagranicznym, zezwolenie na prowadzenie pracowni. 1 XI 1818 roku Akademia ponownie pozytywnie oceniła jego trąbki, badane na życzenie Rady Wojennej. Armeemuseum (Muzeum Wojskowe) w Sztokholmie posiada jego buglę (nr inw. 3117) oraz trąbkę demilune (łukową), datowaną na około 1830 roku. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''JOHAN HÄGERSTRÖM''' (XIX wiek), trąbomistrz (pochodzenia szwedzkiego). Notowany około 1811–1830, początkowo w Gdańsku, gdzie naprawiał instrumenty, a w roku 1813 zbudował 2 trąbki dla regimentu piechoty w Bawarii, następnie w Sztokholmie, gdzie 22 IV 1818 otrzymał od Akademii Królewskiej, uznającej jego instrumenty za równe zagranicznym, zezwolenie na prowadzenie pracowni. 1 XI 1818 roku Akademia ponownie pozytywnie oceniła jego trąbki, badane na życzenie Rady Wojennej. Armeemuseum (Muzeum Wojskowe) w Sztokholmie posiada jego buglę (nr inw. 3117) oraz trąbkę demilune (łukową), datowaną na około 1830 roku. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:31, 3 lip 2014
JOHAN HÄGERSTRÖM (XIX wiek), trąbomistrz (pochodzenia szwedzkiego). Notowany około 1811–1830, początkowo w Gdańsku, gdzie naprawiał instrumenty, a w roku 1813 zbudował 2 trąbki dla regimentu piechoty w Bawarii, następnie w Sztokholmie, gdzie 22 IV 1818 otrzymał od Akademii Królewskiej, uznającej jego instrumenty za równe zagranicznym, zezwolenie na prowadzenie pracowni. 1 XI 1818 roku Akademia ponownie pozytywnie oceniła jego trąbki, badane na życzenie Rady Wojennej. Armeemuseum (Muzeum Wojskowe) w Sztokholmie posiada jego buglę (nr inw. 3117) oraz trąbkę demilune (łukową), datowaną na około 1830 roku.
