FABRITIUS (Schmiedt) JOHANN, lekarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN FABRITIUS (Schmiedt)''' (1623 Gdańsk – 1690 Gdańsk), lekarz. Studiował w Królewcu, Lejdzie, Paryżu i Montpellier. W 1648 roku bakałarz (za pracę o bezcelowości upustów krwi w chorobach przewlekłych), w 1649 doktor medycyny, następnie studiował w Padwie anatomię, chirurgię, fizykę i chemię. Od roku 1650 w Gdańsku, od 1661 – lekarz miejski ([[FIZYCY MIEJSCY | fizycy miejscy]]) razem z [[SCHEFFLER JOHANN ERNST | Johannem Schefflerem]], z którym opracował lekospis ''Dispensatorium Gedanense''. Sławę zyskał jako twórca terapii wlewów dożylnych rozmaitych leków stosowanych u ludzi, badacz efektów działań leków podanych ludziom dożylnie. Był jednym z czternastu lekarzy, którzy 22 III 1677 roku podpisali petycję do władz Gdańska o stworzenie w mieście samorządu lekarskiego Adumbratio Legum futuri Collegii Medici Gedanensis, do którego powstania jednak nie doszło. {{author: ADR}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''JOHANN FABRITIUS (Schmiedt)''' (1623 Gdańsk – 1690 Gdańsk), lekarz. Studiował w Królewcu, Lejdzie, Paryżu i Montpellier. W 1648 roku bakałarz (za pracę o bezcelowości upustów krwi w chorobach przewlekłych), w 1649 doktor medycyny, następnie studiował w Padwie anatomię, chirurgię, fizykę i chemię. Od roku 1650 w Gdańsku, od 1661 – lekarz miejski ([[FIZYCY MIEJSCY | fizycy miejscy]]) razem z [[SCHEFFLER JOHANN ERNST | Johannem Schefflerem]], z którym opracował lekospis ''Dispensatorium Gedanense''. Sławę zyskał jako twórca terapii wlewów dożylnych rozmaitych leków stosowanych u ludzi, badacz efektów działań leków podanych ludziom dożylnie. Był jednym z czternastu lekarzy, którzy 22 III 1677 roku podpisali petycję do władz Gdańska o stworzenie w mieście samorządu lekarskiego Adumbratio Legum futuri Collegii Medici Gedanensis, do którego powstania jednak nie doszło. {{author: ADR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:24, 3 lip 2014
JOHANN FABRITIUS (Schmiedt) (1623 Gdańsk – 1690 Gdańsk), lekarz. Studiował w Królewcu, Lejdzie, Paryżu i Montpellier. W 1648 roku bakałarz (za pracę o bezcelowości upustów krwi w chorobach przewlekłych), w 1649 doktor medycyny, następnie studiował w Padwie anatomię, chirurgię, fizykę i chemię. Od roku 1650 w Gdańsku, od 1661 – lekarz miejski ( fizycy miejscy) razem z Johannem Schefflerem, z którym opracował lekospis Dispensatorium Gedanense. Sławę zyskał jako twórca terapii wlewów dożylnych rozmaitych leków stosowanych u ludzi, badacz efektów działań leków podanych ludziom dożylnie. Był jednym z czternastu lekarzy, którzy 22 III 1677 roku podpisali petycję do władz Gdańska o stworzenie w mieście samorządu lekarskiego Adumbratio Legum futuri Collegii Medici Gedanensis, do którego powstania jednak nie doszło.
