FABER ELSA, pisarka
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''ELSA FABER''' (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka [[BOCKELMANN KARL ALBERT von | Karla A. Bockelmanna]] ([[MENONICI | menonici]]). Z wykształcenia pielęgniarka (podczas I wojny światowej w niemieckich szpitalach na froncie wschodnim); pisarka, autorka popularnych bajek opartych często na motywach gdańskich: ''Märchen'' (1921, wyd. 3: 1940), ''Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau'' (1925), ''Zwölf Märchen für Kinder'' (1925), ''Danziger Märchenbuch'' (1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gdańska ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante). Po roku 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 roku otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną [[FABER WALTHER | Walthera Fabera]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''ELSA FABER''' (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka [[BOCKELMANN KARL ALBERT von | Karla A. Bockelmanna]] ([[MENONICI | menonici]]). Z wykształcenia pielęgniarka (podczas I wojny światowej w niemieckich szpitalach na froncie wschodnim); pisarka, autorka popularnych bajek opartych często na motywach gdańskich: ''Märchen'' (1921, wyd. 3: 1940), ''Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau'' (1925), ''Zwölf Märchen für Kinder'' (1925), ''Danziger Märchenbuch'' (1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gdańska ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante). Po roku 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 roku otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną [[FABER WALTHER | Walthera Fabera]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:13, 3 lip 2014
ELSA FABER (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka Karla A. Bockelmanna ( menonici). Z wykształcenia pielęgniarka (podczas I wojny światowej w niemieckich szpitalach na froncie wschodnim); pisarka, autorka popularnych bajek opartych często na motywach gdańskich: Märchen (1921, wyd. 3: 1940), Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau (1925), Zwölf Märchen für Kinder (1925), Danziger Märchenbuch (1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gdańska ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante). Po roku 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 roku otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną Walthera Fabera.