ZIEMS JOHANN JULIUS, fortepianmistrz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''JOHANN JULIUS ZIEMS''' (22 II 1823 – 27 I 1872 Gdańsk), fortepianmistrz. W latach 1853–1859 stroiciel u [[WISZNIEWSKI JACOB BERNHARD | Jacoba Bernharda Wiszniewskiego]], notowany przy Häckergasse 50 (ul. Straganiarska), od połowy 1853 roku przy Tagnetergasse 2 (ul. Tandeta, mieszkanie żony). Od 1860 roku prowadził pracownię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse 22 (ul. św. Ducha). W 1861 roku polecał własne fortepiany skrzydłowe, stołowe i pianina z kilkuletnią gwarancją. Muzeum Instrumentów w Poznaniu posiada jego fortepian stołowy (nr inw. MNP-I.955). Ożeniony 16 X 1853 z Florentiną Renatą z domu Taube (ur. około 1824, wdową po kupcu Pardeyke), miał 3 dzieci, m.in. Gustava Maxa (3 IX 1854 – 8 VIII 1884), nauczyciela, oraz Johannę Amalię Berthę Sietz. Zmarł śmiercią samobójczą. Wdowa prowadziła skład jeszcze w 1875 roku. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''JOHANN JULIUS ZIEMS''' (22 II 1823 – 27 I 1872 Gdańsk), fortepianmistrz. W latach 1853–1859 stroiciel u [[WISZNIEWSKI JACOB BERNHARD | Jacoba Bernharda Wiszniewskiego]], notowany przy Häkergasse 50 (ul. Straganiarska), od połowy 1853 roku przy Tagnetergasse 2 (ul. Tandeta, mieszkanie żony). Od 1860 roku prowadził pracownię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse 22 (ul. św. Ducha). W 1861 roku polecał własne fortepiany skrzydłowe, stołowe i pianina z kilkuletnią gwarancją. Muzeum Instrumentów w Poznaniu posiada jego fortepian stołowy (nr inw. MNP-I.955). Ożeniony 16 X 1853 z Florentiną Renatą z domu Taube (ur. około 1824, wdową po kupcu Pardeyke), miał 3 dzieci, m.in. Gustava Maxa (3 IX 1854 – 8 VIII 1884), nauczyciela, oraz Johannę Amalię Berthę Sietz. Zmarł śmiercią samobójczą. Wdowa prowadziła skład jeszcze w 1875 roku. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 02:05, 26 cze 2014

JOHANN JULIUS ZIEMS (22 II 1823 – 27 I 1872 Gdańsk), fortepianmistrz. W latach 1853–1859 stroiciel u Jacoba Bernharda Wiszniewskiego, notowany przy Häkergasse 50 (ul. Straganiarska), od połowy 1853 roku przy Tagnetergasse 2 (ul. Tandeta, mieszkanie żony). Od 1860 roku prowadził pracownię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse 22 (ul. św. Ducha). W 1861 roku polecał własne fortepiany skrzydłowe, stołowe i pianina z kilkuletnią gwarancją. Muzeum Instrumentów w Poznaniu posiada jego fortepian stołowy (nr inw. MNP-I.955). Ożeniony 16 X 1853 z Florentiną Renatą z domu Taube (ur. około 1824, wdową po kupcu Pardeyke), miał 3 dzieci, m.in. Gustava Maxa (3 IX 1854 – 8 VIII 1884), nauczyciela, oraz Johannę Amalię Berthę Sietz. Zmarł śmiercią samobójczą. Wdowa prowadziła skład jeszcze w 1875 roku. BV

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania