KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (Brzeźno)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO''', Brzeźno, ul. Dworska 2 (do 1945 Weißhöfer Straße). Początkowo | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO''', Brzeźno, ul. Dworska 2 (do 1945 Weißhöfer Straße). Początkowo [[BRZEŹNO | Brzeźno]] podlegało parafii w [[OLIWA | Oliwie]], od 1866 roku parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ | kościele św. Jadwigi Śląskiej]] w Nowym Porcie. Po włączeniu do Gdańska, wraz z rozbudową rybackiej osady i kąpieliska, miejscowi katolicy rozpoczęli starania o własny kościół. W roku 1913 zawiązał się komitet budowy kościoła, zakupiono działkę przy obecnej ul. Gdańskiej. Do kwestii budowy powrócono po I wojnie światowej, zmieniając lokalizację na obecną ul. Dworską. Od 1921 msze odbywały się w sali gimnastycznej miejscowej szkoły powszechnej oraz w Domu Zdrojowym. W 1922 roku ustanowiono odrębną kuratorię i założono pierwsze księgi metrykalne. W latach 1922–1923 według projektu prof. [[FISCHER FRIEDRICH | Friedricha Fischera]] wybudowano kościół, konsekrowany w 1926 przez bp. gdańskiego [[O’ROURKE EDUARD | Edwarda O’Rourke’a]]. Jednonawowy (długość 37 m, szerokość 16,40 m i wysokość 16,20 m), przykryty dachem dwuspadowym, z dachówką tzw. holenderką. W strzelistej wieżyczce pośrodku dachu umieszczono dzwony. Strop drewniany, kasetowy, wraz z chórem wsparty na drewnianych filarach. Prezbiterium ośmiokątne, w nastawie ołtarza głównego obrazy św. Antoniego oraz św. Jana Nepomucena. Przed II wojną światową w bocznych ołtarzach zamiast nastaw umieszczono figury Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej (obecnie obrazy Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Częstochowskiej). Większość elementów tych ołtarzy pochodziła z kościoła św. Józefa na Starym Mieście. Urządzono także osobną kaplicę chrzcielną (obecnie druga zakrystia). W roku 1929 ustanowiono osobną parafię, która objęła także Zaspę oraz dwory: [[BIAŁY DWÓR | Biały]], [[DWÓR CZERWONY | Czerwony]], [[DWÓR CZARNY | Czarny]]. W okresie 1923–1929 urządzono cmentarz, wybudowano dom parafialny i założono parafialne przedszkole. W czasie II wojny światowej proboszczem był ks. [[BINNEBESEL BRUNO | Brunon Binnebesel]], zamordowany w 1944 przez hitlerowców. W 1945 kościół częściowo zniszczony; ucierpiały zwłaszcza wieżyczka, dach i sklepienie, okna oraz część murów. Odbudowany w latach 1945–1946. W 1974 roku urządzono przyległą do kościoła osobną kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1980–1982 kościół rozbudowano i powiększono o nową część chórową (obecna długość 44,9 m). W 1982–1984 wykonano generalny remont połączony z wymianą części wyposażenia (m.in. nowe witraże według projektu s. Jolanty Rzoski OSB). W latach 1966–1985 proboszczem był ks. Zygmunt Pawłowicz, następnie długoletni biskup pomocniczy diecezji i archidiecezji gdańskiej. Działalność parafii obok licznych stowarzyszeń kościelnych wspomagały także do roku 1966 siostry [[PASTERZANKI | pasterzanki]], a od 1971 Zgromadzenie Sióstr [[BENEDYKTYNKI MISJONARKI | Benedyktynek Misjonarek]]. {{author: SK}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|- | |- | ||
| 1939–1943 | | 1939–1943 | ||
| − | | ks. | + | | ks. [[BINNEBESEL BRUNO | Bruno Binnebesel]] (admnistrator) |
|- | |- | ||
| 1943–1945 | | 1943–1945 | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|- | |- | ||
| style="vertical-align:top" | 1966–1985 | | style="vertical-align:top" | 1966–1985 | ||
| − | | style="vertical-align:top" | ks. | + | | style="vertical-align:top" | ks. [[PAWŁOWICZ ZYGMUNT | Zygmunt Pawłowicz]] |
(1966–1968 wikariusz adiutor, do 1969 administrator, następnie proboszcz) | (1966–1968 wikariusz adiutor, do 1969 administrator, następnie proboszcz) | ||
|- | |- | ||
Wersja z 17:35, 24 cze 2014
KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO, Brzeźno, ul. Dworska 2 (do 1945 Weißhöfer Straße). Początkowo Brzeźno podlegało parafii w Oliwie, od 1866 roku parafii przy kościele św. Jadwigi Śląskiej w Nowym Porcie. Po włączeniu do Gdańska, wraz z rozbudową rybackiej osady i kąpieliska, miejscowi katolicy rozpoczęli starania o własny kościół. W roku 1913 zawiązał się komitet budowy kościoła, zakupiono działkę przy obecnej ul. Gdańskiej. Do kwestii budowy powrócono po I wojnie światowej, zmieniając lokalizację na obecną ul. Dworską. Od 1921 msze odbywały się w sali gimnastycznej miejscowej szkoły powszechnej oraz w Domu Zdrojowym. W 1922 roku ustanowiono odrębną kuratorię i założono pierwsze księgi metrykalne. W latach 1922–1923 według projektu prof. Friedricha Fischera wybudowano kościół, konsekrowany w 1926 przez bp. gdańskiego Edwarda O’Rourke’a. Jednonawowy (długość 37 m, szerokość 16,40 m i wysokość 16,20 m), przykryty dachem dwuspadowym, z dachówką tzw. holenderką. W strzelistej wieżyczce pośrodku dachu umieszczono dzwony. Strop drewniany, kasetowy, wraz z chórem wsparty na drewnianych filarach. Prezbiterium ośmiokątne, w nastawie ołtarza głównego obrazy św. Antoniego oraz św. Jana Nepomucena. Przed II wojną światową w bocznych ołtarzach zamiast nastaw umieszczono figury Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej (obecnie obrazy Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Częstochowskiej). Większość elementów tych ołtarzy pochodziła z kościoła św. Józefa na Starym Mieście. Urządzono także osobną kaplicę chrzcielną (obecnie druga zakrystia). W roku 1929 ustanowiono osobną parafię, która objęła także Zaspę oraz dwory: Biały, Czerwony, Czarny. W okresie 1923–1929 urządzono cmentarz, wybudowano dom parafialny i założono parafialne przedszkole. W czasie II wojny światowej proboszczem był ks. Brunon Binnebesel, zamordowany w 1944 przez hitlerowców. W 1945 kościół częściowo zniszczony; ucierpiały zwłaszcza wieżyczka, dach i sklepienie, okna oraz część murów. Odbudowany w latach 1945–1946. W 1974 roku urządzono przyległą do kościoła osobną kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1980–1982 kościół rozbudowano i powiększono o nową część chórową (obecna długość 44,9 m). W 1982–1984 wykonano generalny remont połączony z wymianą części wyposażenia (m.in. nowe witraże według projektu s. Jolanty Rzoski OSB). W latach 1966–1985 proboszczem był ks. Zygmunt Pawłowicz, następnie długoletni biskup pomocniczy diecezji i archidiecezji gdańskiej. Działalność parafii obok licznych stowarzyszeń kościelnych wspomagały także do roku 1966 siostry pasterzanki, a od 1971 Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek.
| 1922–1938 | ks. Paul Schütz |
| 1939–1943 | ks. Bruno Binnebesel (admnistrator) |
| 1943–1945 | ks. Leon Schliep (administrator) |
| 1945–1952 | ks. Adam Szczepański (administrator) |
| 1952–1966 | ks. Brunon Głombiowski (administrator) |
| 1966–1985 | ks. Zygmunt Pawłowicz
(1966–1968 wikariusz adiutor, do 1969 administrator, następnie proboszcz) |
| 1985– | ks. Bernard Zieliński |
