GENÉE FRIEDRICH JOHANN, muzyk, reżyser
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Genée Friedrich Johann.JPG|thumb|Friedrich Johann Genée]] | [[File:Genée Friedrich Johann.JPG|thumb|Friedrich Johann Genée]] | ||
| − | '''FRIEDRICH JOHANN GENÉE''' (24 VI 1795 Królewiec – 4 III 1856 Gdańsk), muzyk, reżyser. W 1812 roku ukończył gimnazjum w Królewcu, wstąpił jako ochotnik do kawalerii pruskiej. Debiutował w roku 1818 w Gdańsku jako śpiewak operowy w partii basowej, występował na scenach Szczecina, Berlina, Drezna, Aachen, Królewca i Paryża, w latach 1820–1823 ponownie w Gdańsku. W roku 1830 został solistą i reżyserem Teatru Królewskiego w Berlinie. W okresie 1841–1855, będąc dyrektorem gdańskiego teatru ([[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]]), wystawił kilkadziesiąt oper, m.in. Mozarta, Beethovena, Rossiniego, Webera, Glucka, Donizettiego oraz ponad 200 sztuk dramatycznych, m.in. Shakespeare’a, Lessinga, Goethego, Schillera, wielokrotnie sztukę Karla von Holteia ''Der alte Feldherr'', opartą na epizodzie z życia Kościuszki, ''Śluby panieńskie'' Fredry w przeróbce Holteia pt. ''Sie schreibt an sich selbst'' i własne. Zorganizował w teatrze balet, w roku 1842 zaangażował pierwszego stałego choreografa. W trosce o poziom sprowadzał do Gdańska głośnych za granicą aktorów i śpiewaków. W miesiącach letnich wyruszał z zespołem w objazd, docierając z pełnym repertuarem do Bydgoszczy, Grudziądza, Malborka, Kwidzyna, Elbląga i Sopotu. W roku 1855 ze względu na ciężką chorobę zrezygnował z pracy. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''FRIEDRICH JOHANN GENÉE''' (24 VI 1795 Królewiec – 4 III 1856 Gdańsk), muzyk, reżyser. W 1812 roku ukończył gimnazjum w Królewcu, wstąpił jako ochotnik do kawalerii pruskiej. Debiutował w roku 1818 w Gdańsku jako śpiewak operowy w partii basowej, występował na scenach Szczecina, Berlina, Drezna, Aachen, Królewca i Paryża, w latach 1820–1823 ponownie w Gdańsku. W roku 1830 został solistą i reżyserem Teatru Królewskiego w Berlinie. W okresie 1841–1855, będąc dyrektorem gdańskiego teatru ([[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]]), wystawił kilkadziesiąt oper, m.in. Mozarta, Beethovena, Rossiniego, Webera, Glucka, Donizettiego, oraz ponad 200 sztuk dramatycznych, m.in. Shakespeare’a, Lessinga, Goethego, Schillera, wielokrotnie sztukę Karla von Holteia ''Der alte Feldherr'', opartą na epizodzie z życia Kościuszki, ''Śluby panieńskie'' Fredry w przeróbce Holteia pt. ''Sie schreibt an sich selbst'' i własne. Zorganizował w teatrze balet, w roku 1842 zaangażował pierwszego stałego choreografa. W trosce o poziom sprowadzał do Gdańska głośnych za granicą aktorów i śpiewaków. W miesiącach letnich wyruszał z zespołem w objazd, docierając z pełnym repertuarem do Bydgoszczy, Grudziądza, Malborka, Kwidzyna, Elbląga i Sopotu. W roku 1855 ze względu na ciężką chorobę zrezygnował z pracy. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:12, 24 cze 2014
FRIEDRICH JOHANN GENÉE (24 VI 1795 Królewiec – 4 III 1856 Gdańsk), muzyk, reżyser. W 1812 roku ukończył gimnazjum w Królewcu, wstąpił jako ochotnik do kawalerii pruskiej. Debiutował w roku 1818 w Gdańsku jako śpiewak operowy w partii basowej, występował na scenach Szczecina, Berlina, Drezna, Aachen, Królewca i Paryża, w latach 1820–1823 ponownie w Gdańsku. W roku 1830 został solistą i reżyserem Teatru Królewskiego w Berlinie. W okresie 1841–1855, będąc dyrektorem gdańskiego teatru ( Teatr Miejski), wystawił kilkadziesiąt oper, m.in. Mozarta, Beethovena, Rossiniego, Webera, Glucka, Donizettiego, oraz ponad 200 sztuk dramatycznych, m.in. Shakespeare’a, Lessinga, Goethego, Schillera, wielokrotnie sztukę Karla von Holteia Der alte Feldherr, opartą na epizodzie z życia Kościuszki, Śluby panieńskie Fredry w przeróbce Holteia pt. Sie schreibt an sich selbst i własne. Zorganizował w teatrze balet, w roku 1842 zaangażował pierwszego stałego choreografa. W trosce o poziom sprowadzał do Gdańska głośnych za granicą aktorów i śpiewaków. W miesiącach letnich wyruszał z zespołem w objazd, docierając z pełnym repertuarem do Bydgoszczy, Grudziądza, Malborka, Kwidzyna, Elbląga i Sopotu. W roku 1855 ze względu na ciężką chorobę zrezygnował z pracy.
