KORYNT ROMAN, piłkarz, trener
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Korynt Roman.JPG|thumb|Roman Korynt]] | [[File: Korynt Roman.JPG|thumb|Roman Korynt]] | ||
− | '''ROMAN KORYNT''' (ur. 12 X 1929 Tczew), piłkarz. Od 1930 roku mieszkaniec Gdyni. Karierę sportową rozpoczął od boksu w Czynie Gdańsk (w latach 1946–1947 mistrz Wybrzeża juniorów w wadze lekkiej i półśredniej), równocześnie piłkarz w drużynie juniorów Gromu Gdynia. Po fuzji (1949) Gromu z | + | '''ROMAN KORYNT''' (ur. 12 X 1929 Tczew), piłkarz. Od 1930 roku mieszkaniec Gdyni. Karierę sportową rozpoczął od boksu w Czynie Gdańsk (w latach 1946–1947 mistrz Wybrzeża juniorów w wadze lekkiej i półśredniej), równocześnie piłkarz w drużynie juniorów Gromu Gdynia. Po fuzji (1949) Gromu z [[GEDANIA, klub sportowy | Gedanią]] reprezentował jej barwy, od 1950 OWKS Lublinianki, w 1951–1953 CWKS (Legii) Warszawa. Dwanaście sezonów w ekstraklasie, w okresie 1953–1968 zawodnik [[LECHIA | Lechii Gdańsk]], 35-krotny reprezentant Polski. Jeden z najlepszych stoperów w Europie. W konkursie katowickiego „Sportu” w latach 1959 i 1960 najlepszy piłkarz I ligi. W 1960 roku z powodów pozasportowych (wypowiedź na temat pseudoamatorstwa w polskim futbolu) odsunięty od gry w reprezentacji. Zwycięzca w 1955 w plebiscycie na najlepszego sportowca roku, a w 1995 na najlepszego piłkarza 50-lecia Pomorza Gdańskiego. Piłkarzem m.in. Lechii Gdańsk był także jego syn Tomasz. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:12, 24 cze 2014
ROMAN KORYNT (ur. 12 X 1929 Tczew), piłkarz. Od 1930 roku mieszkaniec Gdyni. Karierę sportową rozpoczął od boksu w Czynie Gdańsk (w latach 1946–1947 mistrz Wybrzeża juniorów w wadze lekkiej i półśredniej), równocześnie piłkarz w drużynie juniorów Gromu Gdynia. Po fuzji (1949) Gromu z Gedanią reprezentował jej barwy, od 1950 OWKS Lublinianki, w 1951–1953 CWKS (Legii) Warszawa. Dwanaście sezonów w ekstraklasie, w okresie 1953–1968 zawodnik Lechii Gdańsk, 35-krotny reprezentant Polski. Jeden z najlepszych stoperów w Europie. W konkursie katowickiego „Sportu” w latach 1959 i 1960 najlepszy piłkarz I ligi. W 1960 roku z powodów pozasportowych (wypowiedź na temat pseudoamatorstwa w polskim futbolu) odsunięty od gry w reprezentacji. Zwycięzca w 1955 w plebiscycie na najlepszego sportowca roku, a w 1995 na najlepszego piłkarza 50-lecia Pomorza Gdańskiego. Piłkarzem m.in. Lechii Gdańsk był także jego syn Tomasz.