KOBIELA BOGUMIŁ, aktor, patron gdańskiej ulicy
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Bogumił Kobiela (na pierwszym planie) na próbie spektaklu teatru Bim-Bom, około 1958.JPG|thumb|Bogumił Kobiela (na pierwszym planie) na próbie spektaklu teatru Bim-Bom, około 1958]] | [[File:Bogumił Kobiela (na pierwszym planie) na próbie spektaklu teatru Bim-Bom, około 1958.JPG|thumb|Bogumił Kobiela (na pierwszym planie) na próbie spektaklu teatru Bim-Bom, około 1958]] | ||
| − | '''BOGUMIŁ KOBIELA''' (31 V 1931 Katowice – 10 VII 1969 Gdańsk), aktor, scenarzysta, reżyser. W 1949 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Katowicach, w 1953 Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej (obecnie Teatralnej) w Krakowie. Znany przede wszystkim z ról filmowych i estradowych występów komediowych. Obdarzony wybitnym talentem, tworzone przez siebie postacie traktował (według krytyków) z chłodnym, a nawet bezlitosnym dystansem. Świetnie operował nietypowym, wysokim głosem. Był bardzo popularny i lubiany przez publiczność. W latach 1953–1955 występował w | + | '''BOGUMIŁ KOBIELA''' (31 V 1931 Katowice – 10 VII 1969 Gdańsk), aktor, scenarzysta, reżyser. W 1949 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Katowicach, w 1953 Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej (obecnie Teatralnej) w Krakowie. Znany przede wszystkim z ról filmowych i estradowych występów komediowych. Obdarzony wybitnym talentem, tworzone przez siebie postacie traktował (według krytyków) z chłodnym, a nawet bezlitosnym dystansem. Świetnie operował nietypowym, wysokim głosem. Był bardzo popularny i lubiany przez publiczność. W latach 1953–1955 występował w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]], oddelegowany przez dyrekcję do studenckiego teatrzyku [[BIM-BOM | Bim-Bom]], gdzie w okresie 1955–1958 grał, reżyserował i pisał scenariusze (współpracując ze [[CYBULSKI ZBIGNIEW | Zbigniewem Cybulskim]]). W 1957–1958 był reżyserem i aktorem eksperymentalnego Teatru Rozmów w Sopocie. W 1958–1960 ponownie w Teatrze Wybrzeże. <br / ><br / > |
| − | Najważniejsze role w tym Teatrze: w sztuce Bertolta Brechta ''Pan Puntila i jego sługa Matti'' w reż. Jerzego Golińskiego (premiera 6 II 1955), tytułowa w ''Kaliguli'' K.H. Rostworowskiego w reżyserii | + | Najważniejsze role w tym Teatrze: w sztuce Bertolta Brechta ''Pan Puntila i jego sługa Matti'' w reż. Jerzego Golińskiego (premiera 6 II 1955), tytułowa w ''Kaliguli'' K.H. Rostworowskiego w reżyserii [[HÜBNER ZYGMUNT | Zygmunta Hübnera]] (premiera 17 X 1959), w ''Pierwszym dniu wolności'' Leona Kruczkowskiego w reżyserii Z. Hübnera (21 II 1960). W filmie stworzył niezapomnianą kreację Piszczyka w ''Zezowatym szczęściu'' Andrzeja Munka (1960). Inne bardziej znane jego role filmowe: w ''Popiele i diamencie'' [[WAJDA ANDREJ | Andrzeja Wajdy]] (1958), ''Rękopisie znalezionym w Saragossie'' Wojciecha Jerzego Hasa (1964), ''Ręce do góry'' Jerzego Skolimowskiego (1967). Był m.in. współscenarzystą (wraz ze Z. Cybulskim i Wilhelmem Machem) kręconego w Trójmieście filmu ''Do widzenia, do jutra'' Janusza Morgensterna (1960). W 1960 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie występował w Teatrze Ateneum i Teatrze Komedia, a także w kabaretach Dudek i Wagabunda. Występował też w telewizji, głównie w programach estradowych, jak ''Poznajmy się'' w reżyserii Jerzego Gruzy, oraz w spektaklach Teatru TV, w tym świetna rola Pana Jourdaina w sztuce ''Mieszczanin szlachcicem'' Moliera w reżyserii Jerzego Gruzy. Zmarł w gdańskim szpitalu w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym pod Koronowem. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:24, 23 cze 2014
_na_pr%C3%B3bie_spektaklu_teatru_Bim-Bom,_oko%C5%82o_1958.JPG)
BOGUMIŁ KOBIELA (31 V 1931 Katowice – 10 VII 1969 Gdańsk), aktor, scenarzysta, reżyser. W 1949 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Katowicach, w 1953 Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej (obecnie Teatralnej) w Krakowie. Znany przede wszystkim z ról filmowych i estradowych występów komediowych. Obdarzony wybitnym talentem, tworzone przez siebie postacie traktował (według krytyków) z chłodnym, a nawet bezlitosnym dystansem. Świetnie operował nietypowym, wysokim głosem. Był bardzo popularny i lubiany przez publiczność. W latach 1953–1955 występował w Teatrze Wybrzeże, oddelegowany przez dyrekcję do studenckiego teatrzyku Bim-Bom, gdzie w okresie 1955–1958 grał, reżyserował i pisał scenariusze (współpracując ze Zbigniewem Cybulskim). W 1957–1958 był reżyserem i aktorem eksperymentalnego Teatru Rozmów w Sopocie. W 1958–1960 ponownie w Teatrze Wybrzeże.
Najważniejsze role w tym Teatrze: w sztuce Bertolta Brechta Pan Puntila i jego sługa Matti w reż. Jerzego Golińskiego (premiera 6 II 1955), tytułowa w Kaliguli K.H. Rostworowskiego w reżyserii Zygmunta Hübnera (premiera 17 X 1959), w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego w reżyserii Z. Hübnera (21 II 1960). W filmie stworzył niezapomnianą kreację Piszczyka w Zezowatym szczęściu Andrzeja Munka (1960). Inne bardziej znane jego role filmowe: w Popiele i diamencie Andrzeja Wajdy (1958), Rękopisie znalezionym w Saragossie Wojciecha Jerzego Hasa (1964), Ręce do góry Jerzego Skolimowskiego (1967). Był m.in. współscenarzystą (wraz ze Z. Cybulskim i Wilhelmem Machem) kręconego w Trójmieście filmu Do widzenia, do jutra Janusza Morgensterna (1960). W 1960 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie występował w Teatrze Ateneum i Teatrze Komedia, a także w kabaretach Dudek i Wagabunda. Występował też w telewizji, głównie w programach estradowych, jak Poznajmy się w reżyserii Jerzego Gruzy, oraz w spektaklach Teatru TV, w tym świetna rola Pana Jourdaina w sztuce Mieszczanin szlachcicem Moliera w reżyserii Jerzego Gruzy. Zmarł w gdańskim szpitalu w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym pod Koronowem.
