HEUSER OTTO, rektor Technische Hochschule Danzig
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''OTTO HEUSER''' (6 X 1896 Wuppertal-Oberbarmen – 11 VIII 1965 Unterpfaffenhofen koło Monachium), naukowiec, specjalista nauk rolnych. Studia rolnicze odbył na uniwersytecie w Bonn i Giessen, od roku 1919 doktor, od 1923 doktor habilitowany, docent prywatny w Wyższej Szkole Rolniczej w Berlinie w dziedzinie rekultywacji bagien i technik upraw. Od 1925 do 1934 roku profesor zwyczajny nauk rolniczych w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | | + | '''OTTO HEUSER''' (6 X 1896 Wuppertal-Oberbarmen – 11 VIII 1965 Unterpfaffenhofen koło Monachium), naukowiec, specjalista nauk rolnych. Studia rolnicze odbył na uniwersytecie w Bonn i Giessen, od roku 1919 doktor, od 1923 doktor habilitowany, docent prywatny w Wyższej Szkole Rolniczej w Berlinie w dziedzinie rekultywacji bagien i technik upraw. Od 1925 do 1934 roku profesor zwyczajny nauk rolniczych w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], od 1 VII 1932 do 30 VI 1934 rektor tej uczelni. W latach 1934–1945 profesor zwyczajny ekonomiki rolnictwa w Technische Hochschule w Monachium, w 1950–1961 dyrektor Instytutu Ekonomiki Niemieckiego Zakładu Badań Rolniczych w Brunszwiku-Völkenrode, od roku 1961 emeryt. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:01, 23 cze 2014
OTTO HEUSER (6 X 1896 Wuppertal-Oberbarmen – 11 VIII 1965 Unterpfaffenhofen koło Monachium), naukowiec, specjalista nauk rolnych. Studia rolnicze odbył na uniwersytecie w Bonn i Giessen, od roku 1919 doktor, od 1923 doktor habilitowany, docent prywatny w Wyższej Szkole Rolniczej w Berlinie w dziedzinie rekultywacji bagien i technik upraw. Od 1925 do 1934 roku profesor zwyczajny nauk rolniczych w Technische Hochschule Danzig, od 1 VII 1932 do 30 VI 1934 rektor tej uczelni. W latach 1934–1945 profesor zwyczajny ekonomiki rolnictwa w Technische Hochschule w Monachium, w 1950–1961 dyrektor Instytutu Ekonomiki Niemieckiego Zakładu Badań Rolniczych w Brunszwiku-Völkenrode, od roku 1961 emeryt.