KACZMAREK LECH, biskup gdański
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kaczmarek Lech Bp.JPG|thumb|Bp Lech Kaczmarek]] | [[File:Kaczmarek Lech Bp.JPG|thumb|Bp Lech Kaczmarek]] | ||
| − | '''LECH KACZMAREK''' (13 IX 1909 Poznań – 31 VII 1984 Gdańsk), biskup ordynariusz | + | '''LECH KACZMAREK''' (13 IX 1909 Poznań – 31 VII 1984 Gdańsk), biskup ordynariusz [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]]. Po ukończeniu Gimnazjum Męskiego im. Bergera w Poznaniu w latach 1929–1936 odbył studia teologiczne w Gnieźnie i w Gregorianum w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął 2 VIII 1936 w Poznaniu; w 1936–1938 studia doktoranckie z teologii i prawa w Rzymie, w 1938 uzyskał doktorat z teologii w Rzymie, tegoż roku również licencjat z prawa kanonicznego. W okresie 1938–1939 prefekt gimnazjum w Poznaniu. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie diecezji tarnowskiej. W 1945–1953 pracował jako katecheta w Poznaniu, 1953–1958 wykładowca seminarium duchownego w Poznaniu. 16 XI 1958 mianowany biskupem pomocniczym diecezji gdańskiej. Jako biskup wykładał w Biskupim Seminarium Duchownym ([[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskie Seminarium Duchowne]]). Uczestnik Soboru Watykańskiego II. 2 XII 1971 mianowany biskupem ordynariuszem diecezji gdańskiej. Jako ordynariusz gdański stworzył Gdańskie Towarzystwo Teologiczne, biskupi sąd duchowny, gdańską kapitułę katedralną. W 1973 roku przeprowadził synod diecezjalny. Od grudnia 1982 krajowy duszpasterz ludzi morza. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] skierował księży do strajkujących zakładów pracy. Od roku 1980 członek Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu. Inicjator powołania do życia wielu parafii na terenie diecezji. Pochowany w krypcie biskupów gdańskich w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej]]. {{author: AH}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:03, 22 cze 2014
LECH KACZMAREK (13 IX 1909 Poznań – 31 VII 1984 Gdańsk), biskup ordynariusz diecezji gdańskiej. Po ukończeniu Gimnazjum Męskiego im. Bergera w Poznaniu w latach 1929–1936 odbył studia teologiczne w Gnieźnie i w Gregorianum w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął 2 VIII 1936 w Poznaniu; w 1936–1938 studia doktoranckie z teologii i prawa w Rzymie, w 1938 uzyskał doktorat z teologii w Rzymie, tegoż roku również licencjat z prawa kanonicznego. W okresie 1938–1939 prefekt gimnazjum w Poznaniu. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie diecezji tarnowskiej. W 1945–1953 pracował jako katecheta w Poznaniu, 1953–1958 wykładowca seminarium duchownego w Poznaniu. 16 XI 1958 mianowany biskupem pomocniczym diecezji gdańskiej. Jako biskup wykładał w Biskupim Seminarium Duchownym ( Gdańskie Seminarium Duchowne). Uczestnik Soboru Watykańskiego II. 2 XII 1971 mianowany biskupem ordynariuszem diecezji gdańskiej. Jako ordynariusz gdański stworzył Gdańskie Towarzystwo Teologiczne, biskupi sąd duchowny, gdańską kapitułę katedralną. W 1973 roku przeprowadził synod diecezjalny. Od grudnia 1982 krajowy duszpasterz ludzi morza. W sierpniu 1980 skierował księży do strajkujących zakładów pracy. Od roku 1980 członek Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu. Inicjator powołania do życia wielu parafii na terenie diecezji. Pochowany w krypcie biskupów gdańskich w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej.
