HECKER JOHANN, astronom, rajca
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN HECKER''' (22 V 1625 Gdańsk – 27 VIII 1675 Gdańsk), astronom, radny. Syn Johanna (23 III 1603 Gdańsk – 6 XI 1668 Gdańsk), ławnika (1633) i rajcy (od 1643) | + | '''JOHANN HECKER''' (22 V 1625 Gdańsk – 27 VIII 1675 Gdańsk), astronom, radny. Syn Johanna (23 III 1603 Gdańsk – 6 XI 1668 Gdańsk), ławnika (1633) i rajcy (od 1643) [[STARE MIASTO | Starego Miasta]]. Pochodził z rodziny przybyłej z Kolonii, spokrewnionej z rodziną [[HEWELIUSZ JAN | Jana Heweliusza]]. W 1640 roku uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od roku 1642 studiował na uniwersytecie w Królewcu. Odbył podróż po niemieckich ośrodkach naukowych, przebywał też w Lejdzie. W Gdańsku od roku 1651 był rajcą Starego Miasta, w latach 1654–1664 seniorem tamtejszego kolegium ławniczego. Prowadził obserwacje astronomiczne, wykorzystywane przez Jana Heweliusza, z którym współpracował. W 1672 opublikował ''Mercurius in sole seu admonitio…'', gdzie nawoływał do obserwacji przejścia Merkurego przez tarczę słoneczną w 1674 i poprzez to wykazanie słuszności ustaleń Keplera. Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:28, 19 cze 2014
JOHANN HECKER (22 V 1625 Gdańsk – 27 VIII 1675 Gdańsk), astronom, radny. Syn Johanna (23 III 1603 Gdańsk – 6 XI 1668 Gdańsk), ławnika (1633) i rajcy (od 1643) Starego Miasta. Pochodził z rodziny przybyłej z Kolonii, spokrewnionej z rodziną Jana Heweliusza. W 1640 roku uczeń Gimnazjum Akademickiego, od roku 1642 studiował na uniwersytecie w Królewcu. Odbył podróż po niemieckich ośrodkach naukowych, przebywał też w Lejdzie. W Gdańsku od roku 1651 był rajcą Starego Miasta, w latach 1654–1664 seniorem tamtejszego kolegium ławniczego. Prowadził obserwacje astronomiczne, wykorzystywane przez Jana Heweliusza, z którym współpracował. W 1672 opublikował Mercurius in sole seu admonitio…, gdzie nawoływał do obserwacji przejścia Merkurego przez tarczę słoneczną w 1674 i poprzez to wykazanie słuszności ustaleń Keplera. Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
