GOSZCZURNY STANISŁAW, literat, dziennikarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''STANISŁAW GOSZCZURNY''' (25 IX 1929 Kalisz – 13 V 2003 Warszawa), literat, dziennikarz radiowy, redaktor. W latach 1950–1974 pracował w | + | '''STANISŁAW GOSZCZURNY''' (25 IX 1929 Kalisz – 13 V 2003 Warszawa), literat, dziennikarz radiowy, redaktor. W latach 1950–1974 pracował w [[RADIO GDAŃSK | Radiu Gdańsk]], od praktykanta zaczynając, na redaktorze naczelnym kończąc (1968–1974). W roku 1974 ukończył dziennikarstwo na UW, studiował także prawo na UAM w Poznaniu. W okresie 1974–1976 zajmował się tylko działalnością literacką, w 1976–1979 został kierownikiem Ośrodka Dokumentacji Prasowej w Gdańskim Wydziale Prasowym RSW Prasa-Książka-Ruch. Od 1979 roku mieszkał w Warszawie, był kierownikiem działu w Krajowej Agencji Wydawniczej, w latach 1981–1989 kierownikiem działu kultury w dzienniku „Rzeczpospolita”, dyrektorem departamentu w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Debiutował w 1961 głośną powieścią ''Mewy'' (6 wydań w latach 60. XX wieku) o życiu trójmiejskiego marginesu społecznego; współautor scenariusza do filmu pod tym tytułem z roku 1987 w reżyserii Jerzego Passendorfera. Autor scenariusza do filmu ''A żyć trzeba dalej'' z 1986 w reżyserii Romana Wionczka, opartego na własnej powieści (motywem była katastrofa morska) pod tym samym tytułem i powieści Morze nie odda ofiar. Ekranizacji (scen. i reż. [[AFANASJEW JERZY | Jerzy Afanasjew]]) doczekała się w roku 1970 jego powieść ''Prom'' (z akcją osadzoną w grudniu 1945 w okolicach Gdańska, aktorzy i ekipa filmowa mieszkali w ośrodku Mewa w [[ORLINKI | Orlinkach]]; [[FORSTERÓWKA | Forsterówka]]). Autor 25 książek, powieści i opowiadań o tematyce współczesnej, przeważnie marynistycznej, historycznej, sztuk teatralnych. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1970), Krzyżem Oficerskim OOP (1987), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”; w roku 1987 otrzymał Złote Pióro za wybitne osiągnięcia publicystyczne. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:53, 17 cze 2014
STANISŁAW GOSZCZURNY (25 IX 1929 Kalisz – 13 V 2003 Warszawa), literat, dziennikarz radiowy, redaktor. W latach 1950–1974 pracował w Radiu Gdańsk, od praktykanta zaczynając, na redaktorze naczelnym kończąc (1968–1974). W roku 1974 ukończył dziennikarstwo na UW, studiował także prawo na UAM w Poznaniu. W okresie 1974–1976 zajmował się tylko działalnością literacką, w 1976–1979 został kierownikiem Ośrodka Dokumentacji Prasowej w Gdańskim Wydziale Prasowym RSW Prasa-Książka-Ruch. Od 1979 roku mieszkał w Warszawie, był kierownikiem działu w Krajowej Agencji Wydawniczej, w latach 1981–1989 kierownikiem działu kultury w dzienniku „Rzeczpospolita”, dyrektorem departamentu w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Debiutował w 1961 głośną powieścią Mewy (6 wydań w latach 60. XX wieku) o życiu trójmiejskiego marginesu społecznego; współautor scenariusza do filmu pod tym tytułem z roku 1987 w reżyserii Jerzego Passendorfera. Autor scenariusza do filmu A żyć trzeba dalej z 1986 w reżyserii Romana Wionczka, opartego na własnej powieści (motywem była katastrofa morska) pod tym samym tytułem i powieści Morze nie odda ofiar. Ekranizacji (scen. i reż. Jerzy Afanasjew) doczekała się w roku 1970 jego powieść Prom (z akcją osadzoną w grudniu 1945 w okolicach Gdańska, aktorzy i ekipa filmowa mieszkali w ośrodku Mewa w Orlinkach; Forsterówka). Autor 25 książek, powieści i opowiadań o tematyce współczesnej, przeważnie marynistycznej, historycznej, sztuk teatralnych. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1970), Krzyżem Oficerskim OOP (1987), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”; w roku 1987 otrzymał Złote Pióro za wybitne osiągnięcia publicystyczne.
