|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960.JPG|thumb|Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960]]'''JACEK FEDOROWICZ''' (ur. 18 VII 1937 Gdynia), satyryk, aktor, rysownik. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa gdańskiej PWSSP (q ASP). Jeden z założycieli teatru q Bim-Bom, w którym występował w latach 1954–1960. Na studiach współpracował z q Radiem Gdańsk, prasą, także jako karykaturzysta, m.in. z „Po Prostu”, „Szpilkami” i q „Dziennikiem Bałtyckim”. Od roku 1960 w Warszawie. Z Jerzym Gruzą realizował programy rozrywkowe dla TVP, m.in. „Poznajmy się” i „Małżeństwo doskonałe”. W latach 70. XX wieku był współautorem magazynu satyrycznego „60 minut na godzinę” w III Programie Polskiego Radia. Wystąpił m.in. w głównej roli w komedii Stanisława Barei ''Nie ma róży bez ognia'' (1974), której był też współscenarzystą. W q stanie wojennym członek Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Działał w drugim obiegu, współpracował z Radiem Wolna Europa, wystawiał rysunki satyryczne w salach przykościelnych. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP program satyryczny „Dziennik Telewizyjny” (do 2006). Opublikował kilka zbiorów felietonów. Odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Laureat Złotego Ekranu (1968), Złotego Mikrofonu (1975), Nagrody Kisiela w kategorii publicystyka (1994), dwukrotny laureat Wiktora (1996, 2000) oraz Superwiktora (2005). Od ponad 30 lat uprawia biegi, obecnie w kategorii M70, startując na dystansie 10 km lub w półmaratonie. {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960.JPG|thumb|Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960]]'''JACEK FEDOROWICZ''' (ur. 18 VII 1937 Gdynia), satyryk, aktor, rysownik. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa gdańskiej PWSSP ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH | ASP]]). Jeden z założycieli teatru [[BIM-BOM | Bim-Bom]], w którym występował w latach 1954–1960. Na studiach współpracował z [[RADIO GDAŃSK | Radiem Gdańsk]], prasą, także jako karykaturzysta, m.in. z „Po Prostu”, „Szpilkami” i [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennikiem Bałtyckim”]]. Od roku 1960 w Warszawie. Z Jerzym Gruzą realizował programy rozrywkowe dla TVP, m.in. „Poznajmy się” i „Małżeństwo doskonałe”. W latach 70. XX wieku był współautorem magazynu satyrycznego „60 minut na godzinę” w III Programie Polskiego Radia. Wystąpił m.in. w głównej roli w komedii Stanisława Barei ''Nie ma róży bez ognia'' (1974), której był też współscenarzystą. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] członek Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Działał w drugim obiegu, współpracował z Radiem Wolna Europa, wystawiał rysunki satyryczne w salach przykościelnych. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP program satyryczny „Dziennik Telewizyjny” (do 2006). Opublikował kilka zbiorów felietonów. Odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Laureat Złotego Ekranu (1968), Złotego Mikrofonu (1975), Nagrody Kisiela w kategorii publicystyka (1994), dwukrotny laureat Wiktora (1996, 2000) oraz Superwiktora (2005). Od ponad 30 lat uprawia biegi, obecnie w kategorii M70, startując na dystansie 10 km lub w półmaratonie. {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:19, 11 cze 2014
Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960
(ur. 18 VII 1937 Gdynia), satyryk, aktor, rysownik. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa gdańskiej PWSSP (
ASP). Jeden z założycieli teatru
Bim-Bom, w którym występował w latach 1954–1960. Na studiach współpracował z
Radiem Gdańsk, prasą, także jako karykaturzysta, m.in. z „Po Prostu”, „Szpilkami” i
„Dziennikiem Bałtyckim”. Od roku 1960 w Warszawie. Z Jerzym Gruzą realizował programy rozrywkowe dla TVP, m.in. „Poznajmy się” i „Małżeństwo doskonałe”. W latach 70. XX wieku był współautorem magazynu satyrycznego „60 minut na godzinę” w III Programie Polskiego Radia. Wystąpił m.in. w głównej roli w komedii Stanisława Barei
Nie ma róży bez ognia (1974), której był też współscenarzystą. W
stanie wojennym członek Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Działał w drugim obiegu, współpracował z Radiem Wolna Europa, wystawiał rysunki satyryczne w salach przykościelnych. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP program satyryczny „Dziennik Telewizyjny” (do 2006). Opublikował kilka zbiorów felietonów. Odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Laureat Złotego Ekranu (1968), Złotego Mikrofonu (1975), Nagrody Kisiela w kategorii publicystyka (1994), dwukrotny laureat Wiktora (1996, 2000) oraz Superwiktora (2005). Od ponad 30 lat uprawia biegi, obecnie w kategorii M70, startując na dystansie 10 km lub w półmaratonie.
DSZ
