MAJEWSKI HENRYK, polityk
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Majewski Henryk.JPG|thumb|Henryk Majewski]] |
| + | |||
| + | '''HENRYK MAJEWSKI''' (ur. 2 XII 1951 Gdańsk), polityk. W 1969 roku ukończył gdańskie Technikum Mechaniczno-Elektryczne. Studiował na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym q Politechniki Gdańskiej (PG) i równolegle fizykę teoretyczną na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym q Uniwersytetu Gdańskiego. Ukończył również (zaocznie) podyplomowe studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W latach 1975–1997 pracownik naukowy PG, początkowo w Zakładzie Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym, następnie w Katedrze Mechaniki i Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Budowy Maszyn Instytutu Podstaw Konstrukcji Maszyn i Mechaniki. Od 1980 roku w q Solidarności, działał w sekcji dokumentalnej i historycznej, zajmował się gromadzeniem i archiwizowaniem materiałów bieżących, zbieraniem materiałów o q grudniu 1970. W q stanie wojennym i po nim uczestniczył w drukowaniu pism podziemnych, w tym na PG, aresztowany 12 I 1984, zwolniony 12 lipca na mocy amnestii. W roku 1985 obronił na PG doktorat. Od października 1990 pierwszy w Polsce cywilny zastępca komendanta wojewódzkiego q policji w Gdańsku. Należał do Unii Wolności. 12 I 1991 – 23 XII 1991 minister spraw wewnętrznych w rządzie q Jana Krzysztofa Bieleckiego, następnie do 1993 roku ponownie zastępca komendanta wojewódzkiego policji w Gdańsku. W latach 1998–2002 prezydent q GKS Wybrzeże. Niesłusznie oskarżony o defraudację pieniędzy klubowych, w 2004 aresztowany na pół roku, w 2011 uniewinniony ostatecznie przez sąd. Powrócił do opracowywania materiałów o grudniu 1970 roku i Niepokornych na PG 1945–1989. W roku 2011 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 17:09, 11 cze 2014
HENRYK MAJEWSKI (ur. 2 XII 1951 Gdańsk), polityk. W 1969 roku ukończył gdańskie Technikum Mechaniczno-Elektryczne. Studiował na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym q Politechniki Gdańskiej (PG) i równolegle fizykę teoretyczną na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym q Uniwersytetu Gdańskiego. Ukończył również (zaocznie) podyplomowe studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W latach 1975–1997 pracownik naukowy PG, początkowo w Zakładzie Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym, następnie w Katedrze Mechaniki i Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Budowy Maszyn Instytutu Podstaw Konstrukcji Maszyn i Mechaniki. Od 1980 roku w q Solidarności, działał w sekcji dokumentalnej i historycznej, zajmował się gromadzeniem i archiwizowaniem materiałów bieżących, zbieraniem materiałów o q grudniu 1970. W q stanie wojennym i po nim uczestniczył w drukowaniu pism podziemnych, w tym na PG, aresztowany 12 I 1984, zwolniony 12 lipca na mocy amnestii. W roku 1985 obronił na PG doktorat. Od października 1990 pierwszy w Polsce cywilny zastępca komendanta wojewódzkiego q policji w Gdańsku. Należał do Unii Wolności. 12 I 1991 – 23 XII 1991 minister spraw wewnętrznych w rządzie q Jana Krzysztofa Bieleckiego, następnie do 1993 roku ponownie zastępca komendanta wojewódzkiego policji w Gdańsku. W latach 1998–2002 prezydent q GKS Wybrzeże. Niesłusznie oskarżony o defraudację pieniędzy klubowych, w 2004 aresztowany na pół roku, w 2011 uniewinniony ostatecznie przez sąd. Powrócił do opracowywania materiałów o grudniu 1970 roku i Niepokornych na PG 1945–1989. W roku 2011 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
