KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: Klawitter Johann Wilhelm.JPG|thumb|Johann Wilhelm Klawitter]] |
| + | |||
| + | '''JOHANN WILHELM KLAWITTER''' (7 VII 1801 Gdańsk – 15 IX 1863 Berlin), budowniczy statków, pionier gdańskiego przemysłu stoczniowego. Pochodził z rodziny gdańskich szkutników, występujących w dokumentach cechowych od początku XVIII wieku (1712 Georg). Syn budowniczego okrętów (Schiffsbaumeister) Johanna Jacoba (1766–1829), wykładowcy teorii budowy statków w Królewskiej q Szkole Nawigacyjnej. Od roku 1814 wraz z bratem, Gustawem Davidem (1805–1837) przebywał kilka lat w Anglii, gdzie zapoznał się z nowymi trendami w przemyśle okrętowym. Po powrocie z pomocą ojca założył w 1827 na q Brabancji nowoczesną stocznię (q Stocznia Klawittera). Początkowo budował statki o kadłubach drewnianych, od roku 1840 statki żelazne i o napędzie mechanicznym. Od 1842 założona przez niego i q Alexandra Gibsone’a spółka Weichsel eksploatowała w gdańskim porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe. W celu budowy statków żelaznych zawiązał w 1840 spółkę z budowniczym statków q Ephraimem Peterem Grotem. Na zlecenie q Stoczni Królewskiej kierował budową pierwszej żelaznej korwety parowo-żaglowej (q „Danzig”, wodowany w 1851). W 1853 roku zbudował pierwszy w Prusach pływający dok drewniany, który przez kilkadziesiąt lat służył do remontu statków. Od 1855 budował pierwsze w Gdańsku żelazne parowce towarowe. Radny gdański w latach 1858–1863, wieloletni członek związku budowniczych statków w Gdańsku i q Korporacji Kupców. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł w czasie podróży służbowej do Berlina. Nagrobek Johanna Wilhelma i innych członków rodziny znajduje się przy q kościele Bożego Ciała. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 14:54, 6 cze 2014
JOHANN WILHELM KLAWITTER (7 VII 1801 Gdańsk – 15 IX 1863 Berlin), budowniczy statków, pionier gdańskiego przemysłu stoczniowego. Pochodził z rodziny gdańskich szkutników, występujących w dokumentach cechowych od początku XVIII wieku (1712 Georg). Syn budowniczego okrętów (Schiffsbaumeister) Johanna Jacoba (1766–1829), wykładowcy teorii budowy statków w Królewskiej q Szkole Nawigacyjnej. Od roku 1814 wraz z bratem, Gustawem Davidem (1805–1837) przebywał kilka lat w Anglii, gdzie zapoznał się z nowymi trendami w przemyśle okrętowym. Po powrocie z pomocą ojca założył w 1827 na q Brabancji nowoczesną stocznię (q Stocznia Klawittera). Początkowo budował statki o kadłubach drewnianych, od roku 1840 statki żelazne i o napędzie mechanicznym. Od 1842 założona przez niego i q Alexandra Gibsone’a spółka Weichsel eksploatowała w gdańskim porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe. W celu budowy statków żelaznych zawiązał w 1840 spółkę z budowniczym statków q Ephraimem Peterem Grotem. Na zlecenie q Stoczni Królewskiej kierował budową pierwszej żelaznej korwety parowo-żaglowej (q „Danzig”, wodowany w 1851). W 1853 roku zbudował pierwszy w Prusach pływający dok drewniany, który przez kilkadziesiąt lat służył do remontu statków. Od 1855 budował pierwsze w Gdańsku żelazne parowce towarowe. Radny gdański w latach 1858–1863, wieloletni członek związku budowniczych statków w Gdańsku i q Korporacji Kupców. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł w czasie podróży służbowej do Berlina. Nagrobek Johanna Wilhelma i innych członków rodziny znajduje się przy q kościele Bożego Ciała.
