KALENDARZE
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Kalendarze gdańskie na rok 2011 poświęcone Janowi Heweliuszowi .JPG|thumb|Kalendarze gdańskie na rok 2011 poświęcone Janowi Heweliuszowi]]'''KALENDARZE''' (prognostyki, almanachy), rodzaj wydawnictwa drukowanego w formie książkowej, zawierającego tabele miesięczne z dodatkowymi informacjami. Pierwszy zachowany egzemplarz gdański ''Prognosticum oder Practica…'' sporządził na w 1577 roku q Wilhelm Misocacus. W XVII i XVIII wieku Gdańsk stał się jednym z głównych ośrodków wydawania kalendarzy niemieckojęzycznych. W okresie nowożytnym ich wydawanie było bardzo dochodowe, dlatego dla jednego roku drukowano w każdej oficynie po kilka tytułów. Sporządzaniem ich zajmowali się głównie profesorowie matematyki, fizyki i astronomii q Gimnazjum Akademickiego. Wśród redaktorów byli m.in. q Peter Krüger, q Friedrich Büthner, q Heinrich Kühn. W latach 1698–1810 w Gdańsku wychodziła najdłuższa w nowożytnej Polsce seria kalendarzy: ''Neuer und alter Kunst- und Tugend-Calender'', zapoczątkowana przez q Paula Patera. Kalendarze gdańskie miały tradycyjny układ: strona tytułowa, dedykacja, wstęp, kalendarium właściwe, prognostyk, dodatek literacki, spis jarmarków w Polsce i Europie oraz gdańskich kursów pocztowych. W kalendarium często zamieszczano porady gospodarcze i zdrowotne, w części prognostykarskiej przepowiadano pogodę na dany rok, zagrażające choroby oraz ważne wydarzenia polityczne i społeczne. Dodatek literacki stanowiły artykuły popularnonaukowe, umoralniające oraz ciekawostki, często o charakterze egzotycznym. W XVIII wieku kalendarze gdańskie jako jedne z pierwszych w Polsce zrezygnowały z astrologicznych, nienaukowych przepowiedni, w zamian starano się upowszechniać na ich łamach wiedzę zgodną z oświeceniowymi standardami. Na przełomie XVIII/XIX wieku popularność kalendarzy gdańskich spadła, w okresie późniejszym drukowano w Gdańsku głównie kalendarze religijne. Od roku 1970 wydawany jest ''Kalendarz gdański'', budową zbliżony do terminarza, zawierający artykuły autorów związanych z Pomorzem. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Kalendarze gdańskie na rok 2011 poświęcone Janowi Heweliuszowi.JPG|thumb|Kalendarze gdańskie na rok 2011 poświęcone Janowi Heweliuszowi]] |
+ | |||
+ | '''KALENDARZE''' (prognostyki, almanachy), rodzaj wydawnictwa drukowanego w formie książkowej, zawierającego tabele miesięczne z dodatkowymi informacjami. Pierwszy zachowany egzemplarz gdański ''Prognosticum oder Practica…'' sporządził na w 1577 roku q Wilhelm Misocacus. W XVII i XVIII wieku Gdańsk stał się jednym z głównych ośrodków wydawania kalendarzy niemieckojęzycznych. W okresie nowożytnym ich wydawanie było bardzo dochodowe, dlatego dla jednego roku drukowano w każdej oficynie po kilka tytułów. Sporządzaniem ich zajmowali się głównie profesorowie matematyki, fizyki i astronomii q Gimnazjum Akademickiego. Wśród redaktorów byli m.in. q Peter Krüger, q Friedrich Büthner, q Heinrich Kühn. W latach 1698–1810 w Gdańsku wychodziła najdłuższa w nowożytnej Polsce seria kalendarzy: ''Neuer und alter Kunst- und Tugend-Calender'', zapoczątkowana przez q Paula Patera. Kalendarze gdańskie miały tradycyjny układ: strona tytułowa, dedykacja, wstęp, kalendarium właściwe, prognostyk, dodatek literacki, spis jarmarków w Polsce i Europie oraz gdańskich kursów pocztowych. W kalendarium często zamieszczano porady gospodarcze i zdrowotne, w części prognostykarskiej przepowiadano pogodę na dany rok, zagrażające choroby oraz ważne wydarzenia polityczne i społeczne. Dodatek literacki stanowiły artykuły popularnonaukowe, umoralniające oraz ciekawostki, często o charakterze egzotycznym. W XVIII wieku kalendarze gdańskie jako jedne z pierwszych w Polsce zrezygnowały z astrologicznych, nienaukowych przepowiedni, w zamian starano się upowszechniać na ich łamach wiedzę zgodną z oświeceniowymi standardami. Na przełomie XVIII/XIX wieku popularność kalendarzy gdańskich spadła, w okresie późniejszym drukowano w Gdańsku głównie kalendarze religijne. Od roku 1970 wydawany jest ''Kalendarz gdański'', budową zbliżony do terminarza, zawierający artykuły autorów związanych z Pomorzem. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 08:54, 6 cze 2014
KALENDARZE (prognostyki, almanachy), rodzaj wydawnictwa drukowanego w formie książkowej, zawierającego tabele miesięczne z dodatkowymi informacjami. Pierwszy zachowany egzemplarz gdański Prognosticum oder Practica… sporządził na w 1577 roku q Wilhelm Misocacus. W XVII i XVIII wieku Gdańsk stał się jednym z głównych ośrodków wydawania kalendarzy niemieckojęzycznych. W okresie nowożytnym ich wydawanie było bardzo dochodowe, dlatego dla jednego roku drukowano w każdej oficynie po kilka tytułów. Sporządzaniem ich zajmowali się głównie profesorowie matematyki, fizyki i astronomii q Gimnazjum Akademickiego. Wśród redaktorów byli m.in. q Peter Krüger, q Friedrich Büthner, q Heinrich Kühn. W latach 1698–1810 w Gdańsku wychodziła najdłuższa w nowożytnej Polsce seria kalendarzy: Neuer und alter Kunst- und Tugend-Calender, zapoczątkowana przez q Paula Patera. Kalendarze gdańskie miały tradycyjny układ: strona tytułowa, dedykacja, wstęp, kalendarium właściwe, prognostyk, dodatek literacki, spis jarmarków w Polsce i Europie oraz gdańskich kursów pocztowych. W kalendarium często zamieszczano porady gospodarcze i zdrowotne, w części prognostykarskiej przepowiadano pogodę na dany rok, zagrażające choroby oraz ważne wydarzenia polityczne i społeczne. Dodatek literacki stanowiły artykuły popularnonaukowe, umoralniające oraz ciekawostki, często o charakterze egzotycznym. W XVIII wieku kalendarze gdańskie jako jedne z pierwszych w Polsce zrezygnowały z astrologicznych, nienaukowych przepowiedni, w zamian starano się upowszechniać na ich łamach wiedzę zgodną z oświeceniowymi standardami. Na przełomie XVIII/XIX wieku popularność kalendarzy gdańskich spadła, w okresie późniejszym drukowano w Gdańsku głównie kalendarze religijne. Od roku 1970 wydawany jest Kalendarz gdański, budową zbliżony do terminarza, zawierający artykuły autorów związanych z Pomorzem.