CZOSNOWSKA BOGUSŁAWA, aktorka, reżyser

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Czosnowska Bogusława w filmie Młodość Chopina, 1951.JPG|thumb|Bogusława Czosnowska w filmie ''Młodość Chopina'', 1951]]
 
[[File:Czosnowska Bogusława w filmie Młodość Chopina, 1951.JPG|thumb|Bogusława Czosnowska w filmie ''Młodość Chopina'', 1951]]
'''BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA''' (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała 20 IX 1944 roku na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. Pracowała w teatrach: 1945–1948 w Szczecinie, 1949–1950 Rozmaitości w Warszawie, 1950–1951 Nowym w Warszawie, 1951–1952 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–1954 Artos w Łodzi, 1954–1955 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1956 Starym w Poznaniu, 1956–1957 Satyryków w Łodzi. Od roku 1957 do emerytury w 1981 pracowała w q Teatrze Wybrzeże – wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach. W latach 1972–1985 wystąpiła w 4 spektaklach Teatru Telewizji realizowanych w Gdańsku, w okresie 1961–2009 w 9 polskich filmach. W latach 1977–1985 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, które ukończyli m.in. Danuta Stenka, Maciej Szemil, Dorota Lulka; była pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reżysera, po roku 1980 reżyserowała w Gdańsku i w innych teatrach w Polsce. Do roku 2000 miała w dorobku reżyserskim ponad 60 przedstawień (13 operowych, w tym 8 w q Państwowej Operze Bałtyckiej, 12 operetek, 4 musicale oraz 25 innych przedstawień muzyczno-słownych, także dla dzieci). 15 VIII 2007 reżyserowała (zespół z Łodzi) operetkę Paula Abrahama ''Wiktoria i jej huzar'' na Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Artystyczną drogę życiową przedstawiła we wspomnieniach ''Ostatni gong'' (2000). Wyróżniona m.in. nagrodą kulturalną prezydenta Miasta Gdańska (1984). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA''' (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała 20 IX 1944 roku na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. Pracowała w teatrach: 1945–1948 w Szczecinie, 1949–1950 Rozmaitości w Warszawie, 1950–1951 Nowym w Warszawie, 1951–1952 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–1954 Artos w Łodzi, 1954–1955 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1956 Starym w Poznaniu, 1956–1957 Satyryków w Łodzi. Od roku 1957 do emerytury w 1981 pracowała w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] – wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach. W latach 1972–1985 wystąpiła w 4 spektaklach Teatru Telewizji realizowanych w Gdańsku, w okresie 1961–2009 w 9 polskich filmach. W latach 1977–1985 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, które ukończyli m.in. Danuta Stenka, Maciej Szemil, Dorota Lulka; była pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reżysera, po roku 1980 reżyserowała w Gdańsku i w innych teatrach w Polsce. Do roku 2000 miała w dorobku reżyserskim ponad 60 przedstawień (13 operowych, w tym 8 w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]], 12 operetek, 4 musicale oraz 25 innych przedstawień muzyczno-słownych, także dla dzieci). 15 VIII 2007 reżyserowała (zespół z Łodzi) operetkę Paula Abrahama ''Wiktoria i jej huzar'' na Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Artystyczną drogę życiową przedstawiła we wspomnieniach ''Ostatni gong'' (2000). Wyróżniona m.in. nagrodą kulturalną prezydenta Miasta Gdańska (1984). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 14:11, 5 cze 2014

Bogusława Czosnowska w filmie Młodość Chopina, 1951

BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała 20 IX 1944 roku na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. Pracowała w teatrach: 1945–1948 w Szczecinie, 1949–1950 Rozmaitości w Warszawie, 1950–1951 Nowym w Warszawie, 1951–1952 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–1954 Artos w Łodzi, 1954–1955 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1956 Starym w Poznaniu, 1956–1957 Satyryków w Łodzi. Od roku 1957 do emerytury w 1981 pracowała w Teatrze Wybrzeże – wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach. W latach 1972–1985 wystąpiła w 4 spektaklach Teatru Telewizji realizowanych w Gdańsku, w okresie 1961–2009 w 9 polskich filmach. W latach 1977–1985 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, które ukończyli m.in. Danuta Stenka, Maciej Szemil, Dorota Lulka; była pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reżysera, po roku 1980 reżyserowała w Gdańsku i w innych teatrach w Polsce. Do roku 2000 miała w dorobku reżyserskim ponad 60 przedstawień (13 operowych, w tym 8 w Państwowej Operze Bałtyckiej, 12 operetek, 4 musicale oraz 25 innych przedstawień muzyczno-słownych, także dla dzieci). 15 VIII 2007 reżyserowała (zespół z Łodzi) operetkę Paula Abrahama Wiktoria i jej huzar na Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Artystyczną drogę życiową przedstawiła we wspomnieniach Ostatni gong (2000). Wyróżniona m.in. nagrodą kulturalną prezydenta Miasta Gdańska (1984). MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania