GŁĘBOCKI ROBERT, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: Głębocki Robert.JPG|thumb|Robert Głębocki]] |
| + | |||
| + | '''ROBERT GŁĘBOCKI''' (2 I 1940 Trepałów, Wileńszczyzna – 21 II 2005 Gdańsk), naukowiec, astrofizyk i astronom. W roku 1956 absolwent liceum w Więcborku, w 1961 absolwent astronomii UMK w Toruniu, do roku 1972 pracował w Obserwatorium Astronomicznym UMK (na etacie Pracowni Astrofizyki i Zakładu Astronomii PAN w Toruniu), od 1965 doktor. Od 1970 roku na q UG (początkowo prowadził wykłady zlecone, od 1971 na etacie), od 1972 doktor habilitowany, od 1979 profesor tytularny, od 1989 profesor zwyczajny. Zorganizował Pracownię Astrofizyki i Spektroskopii (od roku 1974 Zakład). W latach 1972–1978 prodziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. Założyciel q Solidarności na UG, w roku 1981 wybrany rektorem UG, odwołany w kwietniu 1982 (w q stanie wojennym). W okresie 1982–1985 wiceprzewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 12 I do 23 XII 1991 minister edukacji naukowej w rządzie q Jana K. Bieleckiego, jednocześnie (od maja do grudnia 1991 roku) wiceprzewodniczący KBN. W latach 1993–1999 dyrektor Instytutu Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki UG. W 1994–1996 przewodniczący Krajowej Komisji Rewizyjnej UW, w 1998–2002 radny sejmiku wojewódzkiego (przewodniczący Komisji Nauki, Edukacji, Kultury i Sportu). Od 2001 roku członek PO. W latach 1973–1979 i 1983–1989 wiceprezes, a od 1995 prezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, w okresach 1984–1989 i 1993–1997 wiceprzewodniczący Komitetu Astronomii PAN. W badaniach zajmował się głównie problemami struktur atmosfer gwiazdowych, badanych metodami spektrofotometrycznymi i statystycznymi, fizyką chromosfer gwiazdowych i polami prędkości w atmosferach gwiazd różnych typów. Pochowany na q cmentarzu Srebrzysko. Żonaty z q prof. Anną Zielińską-Głębocką. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 16:28, 3 cze 2014
ROBERT GŁĘBOCKI (2 I 1940 Trepałów, Wileńszczyzna – 21 II 2005 Gdańsk), naukowiec, astrofizyk i astronom. W roku 1956 absolwent liceum w Więcborku, w 1961 absolwent astronomii UMK w Toruniu, do roku 1972 pracował w Obserwatorium Astronomicznym UMK (na etacie Pracowni Astrofizyki i Zakładu Astronomii PAN w Toruniu), od 1965 doktor. Od 1970 roku na q UG (początkowo prowadził wykłady zlecone, od 1971 na etacie), od 1972 doktor habilitowany, od 1979 profesor tytularny, od 1989 profesor zwyczajny. Zorganizował Pracownię Astrofizyki i Spektroskopii (od roku 1974 Zakład). W latach 1972–1978 prodziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. Założyciel q Solidarności na UG, w roku 1981 wybrany rektorem UG, odwołany w kwietniu 1982 (w q stanie wojennym). W okresie 1982–1985 wiceprzewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 12 I do 23 XII 1991 minister edukacji naukowej w rządzie q Jana K. Bieleckiego, jednocześnie (od maja do grudnia 1991 roku) wiceprzewodniczący KBN. W latach 1993–1999 dyrektor Instytutu Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki UG. W 1994–1996 przewodniczący Krajowej Komisji Rewizyjnej UW, w 1998–2002 radny sejmiku wojewódzkiego (przewodniczący Komisji Nauki, Edukacji, Kultury i Sportu). Od 2001 roku członek PO. W latach 1973–1979 i 1983–1989 wiceprezes, a od 1995 prezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, w okresach 1984–1989 i 1993–1997 wiceprzewodniczący Komitetu Astronomii PAN. W badaniach zajmował się głównie problemami struktur atmosfer gwiazdowych, badanych metodami spektrofotometrycznymi i statystycznymi, fizyką chromosfer gwiazdowych i polami prędkości w atmosferach gwiazd różnych typów. Pochowany na q cmentarzu Srebrzysko. Żonaty z q prof. Anną Zielińską-Głębocką.
