BREYN JOHANN PHILIPP, lekarz, przyrodnik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN PHILIPP BREYN''' (Brayne, Brein; 5 VIII 1680 Gdańsk – 12 XII 1764 Gdańsk), lekarz, przyrodnik. Syn | + | '''JOHANN PHILIPP BREYN''' (Brayne, Brein; 5 VIII 1680 Gdańsk – 12 XII 1764 Gdańsk), lekarz, przyrodnik. Syn [[BREYN JACOB | Jacoba Breyna]], ojciec [[BREYN ANNE RENATE | Anne Renate Breyn]]. Absolwent [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studiował na uniwersytecie w Lejdzie, od roku 1702 doktor medycyny. W latach 1703–1704 odbył podróż edukacyjną po Europie. W Gdańsku podjął praktykę lekarską (z czasem zarzuconą), przy domu przy [[BRABANK | Brabanku]] (ul. Stara Stocznia) założył ogród botaniczny wybranych roślin. W 1739 wydał reedycje dzieł ojca ''Prodromi fasculi rariorum plantarum Primus et secundus'', uzupełnione o własne artykuły (o ojcu i krzewie noszącym jego imię) oraz dodatkowe ilustracje. Publikował prace dotyczące fauny i flory epok geologicznych czy o czerwcu polskim (''Die Cocco polonico opera'', 1731, 1733, 1750). Posiadał liczące się zbiory numizmatyczne i przede wszystkim przyrodnicze, zlicytowane w roku 1765, nabyte przez carycę Rosji Katarzynę II. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:16, 3 cze 2014
JOHANN PHILIPP BREYN (Brayne, Brein; 5 VIII 1680 Gdańsk – 12 XII 1764 Gdańsk), lekarz, przyrodnik. Syn Jacoba Breyna, ojciec Anne Renate Breyn. Absolwent Gimnazjum Akademickiego, studiował na uniwersytecie w Lejdzie, od roku 1702 doktor medycyny. W latach 1703–1704 odbył podróż edukacyjną po Europie. W Gdańsku podjął praktykę lekarską (z czasem zarzuconą), przy domu przy Brabanku (ul. Stara Stocznia) założył ogród botaniczny wybranych roślin. W 1739 wydał reedycje dzieł ojca Prodromi fasculi rariorum plantarum Primus et secundus, uzupełnione o własne artykuły (o ojcu i krzewie noszącym jego imię) oraz dodatkowe ilustracje. Publikował prace dotyczące fauny i flory epok geologicznych czy o czerwcu polskim (Die Cocco polonico opera, 1731, 1733, 1750). Posiadał liczące się zbiory numizmatyczne i przede wszystkim przyrodnicze, zlicytowane w roku 1765, nabyte przez carycę Rosji Katarzynę II.
