PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO''', ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 roku z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od roku 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na q Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W roku 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W roku 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu 6- i 4-letnim. {{author: WAW}} <br /><br />
+
'''PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO''', ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 roku z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od roku 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej ([[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Zespół Szkół Muzycznych]]), jesienią 1948 przeniesiona na [[ORUNIA | Orunię]], korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W roku 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej ([[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Zespół Szkół Muzycznych]]). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W roku 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu 6- i 4-letnim. {{author: WAW}} <br /><br />
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-  
 
|-  
Linia 12: Linia 12:
 
|-  
 
|-  
 
| 1981–1982
 
| 1981–1982
| q Edwin Rymarz
+
| [[RYMARZ EDWIN | Edwin Rymarz]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1982–1991
 
| 1982–1991

Wersja z 17:58, 30 maj 2014

PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 roku z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od roku 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej ( Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W roku 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej ( Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W roku 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu 6- i 4-letnim. WAW

Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej I Stopnia
1947–1963 Antonina Grądkowska
1963–1981 Ambroży Marciniec
1981–1982 Edwin Rymarz
1982–1991 Teresa Madejska
1991– Beata Domurad-Izdebska
WAW
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania