RAMSAUER CARL, profesor Technische Hochschule Danzig
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CARL RAMSAUER''' (6 II 1879 Osterberg koło Oldenburga – 24 XII 1955 Berlin), naukowiec, fizyk. W latach 1897–1907 studiował na uniwersytecie w Monachium, Tybindze, Berlinie, Kolonii, Londynie i Wrocławiu. W 1907–1909 pracował na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie prowadził pionierskie badania zderzeń protonów i elektronów z cząsteczek gazu (twórca tzw. efektu Townsend-Ramsauer). W okresie 1921–1928 profesor | + | '''CARL RAMSAUER''' (6 II 1879 Osterberg koło Oldenburga – 24 XII 1955 Berlin), naukowiec, fizyk. W latach 1897–1907 studiował na uniwersytecie w Monachium, Tybindze, Berlinie, Kolonii, Londynie i Wrocławiu. W 1907–1909 pracował na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie prowadził pionierskie badania zderzeń protonów i elektronów z cząsteczek gazu (twórca tzw. efektu Townsend-Ramsauer). W okresie 1921–1928 profesor [[THD | THD]], kontynuował badania nad rozpraszaniem elektronów na atomach i cząsteczkach, eksperymenty nad rozpraszaniem jonów atomowych, nad efektami wybuchów podwodnych, ruchami pocisków w wodzie. We wrześniu 1925 roku zorganizował w Gdańsku III Zjazd Fizyków Niemieckich, z jego inicjatywy rozbudowano Instytut Fizyki THD (do gmachu głównego dobudowano skrzydło z Auditorium Maximum, laboratoriami naukowymi i studenckimi, otwarte w 1929). W 1928–1945 dyrektor laboratorium badawczego firmy Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie, od roku 1945 profesor zwyczajny THD w Berlinie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:29, 28 maj 2014
CARL RAMSAUER (6 II 1879 Osterberg koło Oldenburga – 24 XII 1955 Berlin), naukowiec, fizyk. W latach 1897–1907 studiował na uniwersytecie w Monachium, Tybindze, Berlinie, Kolonii, Londynie i Wrocławiu. W 1907–1909 pracował na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie prowadził pionierskie badania zderzeń protonów i elektronów z cząsteczek gazu (twórca tzw. efektu Townsend-Ramsauer). W okresie 1921–1928 profesor THD, kontynuował badania nad rozpraszaniem elektronów na atomach i cząsteczkach, eksperymenty nad rozpraszaniem jonów atomowych, nad efektami wybuchów podwodnych, ruchami pocisków w wodzie. We wrześniu 1925 roku zorganizował w Gdańsku III Zjazd Fizyków Niemieckich, z jego inicjatywy rozbudowano Instytut Fizyki THD (do gmachu głównego dobudowano skrzydło z Auditorium Maximum, laboratoriami naukowymi i studenckimi, otwarte w 1929). W 1928–1945 dyrektor laboratorium badawczego firmy Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie, od roku 1945 profesor zwyczajny THD w Berlinie.
