RAUSCHER JOHANN FRIEDRICH, organmistrz, fortepianmistrz
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu {{author: BV}}”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | '''JOHANN FRIEDRICH RAUSCHER''' (XVIII wiek), organmistrz, fortepianmistrz, trąbomistrz i lutnik z Altenberg koło Drezna. W Gdańsku notowany od około 1767 do 1772 roku, początkowo przy Sandgrube (ul. Rogaczewskiego), od około 1768 przy Neugarten (ul. Nowe Ogrody) „koło żółtego lwa”, od około 1770 przy Poggenpfuhl (ul. Żabi Kruk), w 1772 przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka). Oferował głównie klawikordy, klawesyny i fortepiany, w tym z głosami fletowymi, a także przenośne instrumenty organowe (pozytywy), klawiszowe i mechaniczne, w 1771 strojenie, naprawy oraz wymianę piórek klawesynów na trzykrotnie wytrzymalsze niż piórka stosowane zazwyczaj (z dutki kruczego pióra), ponadto wykonane przez siebie monochordy i kamertony fletowe według prac teoretycznych Johanna Philippa Kirnbergera i Georga Andreasa Sorgego dla klientów chcących samodzielnie stroić swoje instrumenty. Ożeniony przed 4 V 1767 z Marią Elisabeth z domu Tönniges, kiedy to w testamencie zapisali swoje mienie sobie nawzajem oraz ewentualnemu potomstwu. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] | |
| − | {{author: BV}} | + | |
Wersja z 21:10, 27 maj 2014
JOHANN FRIEDRICH RAUSCHER (XVIII wiek), organmistrz, fortepianmistrz, trąbomistrz i lutnik z Altenberg koło Drezna. W Gdańsku notowany od około 1767 do 1772 roku, początkowo przy Sandgrube (ul. Rogaczewskiego), od około 1768 przy Neugarten (ul. Nowe Ogrody) „koło żółtego lwa”, od około 1770 przy Poggenpfuhl (ul. Żabi Kruk), w 1772 przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka). Oferował głównie klawikordy, klawesyny i fortepiany, w tym z głosami fletowymi, a także przenośne instrumenty organowe (pozytywy), klawiszowe i mechaniczne, w 1771 strojenie, naprawy oraz wymianę piórek klawesynów na trzykrotnie wytrzymalsze niż piórka stosowane zazwyczaj (z dutki kruczego pióra), ponadto wykonane przez siebie monochordy i kamertony fletowe według prac teoretycznych Johanna Philippa Kirnbergera i Georga Andreasa Sorgego dla klientów chcących samodzielnie stroić swoje instrumenty. Ożeniony przed 4 V 1767 z Marią Elisabeth z domu Tönniges, kiedy to w testamencie zapisali swoje mienie sobie nawzajem oraz ewentualnemu potomstwu.
