|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Antkiewicz Aleksy Pracownia .JPG|thumb|Aleksy Antkiewicz z trenerem Feliksem Stammem, 1947]]'''ALEKSY ANTKIEWICZ''' (12 XI 1923 Katlewo koło Nowego Miasta Lubawskiego – 3 IV 2005 Gdańsk), pięściarz, wicemistrz olimpijski, trener. Od 1926 mieszkał w Gdyni. Zawodnik Gromu Gdynia (1945) i q GKS Wybrzeże. Brązowy medalista na igrzysk olimpijskich w 1948 roku (13 VIII, Londyn), srebrny w 1952 (Helsinki). Brązowy medalista Mistrzostw Europy w 1953 (Warszawa). Pięciokrotny mistrz Polski, 13 występów w drużynie narodowej. Stoczył 250 walk: 215 zwycięstw, 8 remisów, 27 porażek. Trener GKS Wybrzeże (od 1955) i Czarnych Słupsk (1974–1989). Nosił przydomek Bombardier z Wybrzeża. W roku 1948 laureat „Przeglądu Sportowego” w plebiscycie na najlepszego sportowca Polski. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 1999 roku honorowy obywatel Słupska. W 2009 jego imieniem nazwano jedną z ulic Gdańska. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Antkiewicz Aleksy.JPG|thumb|Aleksy Antkiewicz z trenerem Feliksem Stammem, 1947]]'''ALEKSY ANTKIEWICZ''' (12 XI 1923 Katlewo koło Nowego Miasta Lubawskiego – 3 IV 2005 Gdańsk), pięściarz, wicemistrz olimpijski, trener. Od 1926 mieszkał w Gdyni. Zawodnik Gromu Gdynia (1945) i q GKS Wybrzeże. Brązowy medalista na igrzysk olimpijskich w 1948 roku (13 VIII, Londyn), srebrny w 1952 (Helsinki). Brązowy medalista Mistrzostw Europy w 1953 (Warszawa). Pięciokrotny mistrz Polski, 13 występów w drużynie narodowej. Stoczył 250 walk: 215 zwycięstw, 8 remisów, 27 porażek. Trener GKS Wybrzeże (od 1955) i Czarnych Słupsk (1974–1989). Nosił przydomek Bombardier z Wybrzeża. W roku 1948 laureat „Przeglądu Sportowego” w plebiscycie na najlepszego sportowca Polski. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 1999 roku honorowy obywatel Słupska. W 2009 jego imieniem nazwano jedną z ulic Gdańska. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:03, 19 maj 2014
ALEKSY ANTKIEWICZ (12 XI 1923 Katlewo koło Nowego Miasta Lubawskiego – 3 IV 2005 Gdańsk), pięściarz, wicemistrz olimpijski, trener. Od 1926 mieszkał w Gdyni. Zawodnik Gromu Gdynia (1945) i q GKS Wybrzeże. Brązowy medalista na igrzysk olimpijskich w 1948 roku (13 VIII, Londyn), srebrny w 1952 (Helsinki). Brązowy medalista Mistrzostw Europy w 1953 (Warszawa). Pięciokrotny mistrz Polski, 13 występów w drużynie narodowej. Stoczył 250 walk: 215 zwycięstw, 8 remisów, 27 porażek. Trener GKS Wybrzeże (od 1955) i Czarnych Słupsk (1974–1989). Nosił przydomek Bombardier z Wybrzeża. W roku 1948 laureat „Przeglądu Sportowego” w plebiscycie na najlepszego sportowca Polski. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 1999 roku honorowy obywatel Słupska. W 2009 jego imieniem nazwano jedną z ulic Gdańska.
MA
