ZAJEWSKI WŁADYSŁAW, historyk, profesor PAN
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''WŁADYSŁAW ZAJEWSKI''' (ur. 26 VII 1930 Wilno), historyk, pracownik naukowy. Studiował historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym uniwersytetu w Łodzi, tamże doktoryzował się w roku 1961, 1967 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1963–2000 kolejno adiunkt, docent i profesor w Zakładzie Historii Pomorza i Krajów Skandynawskich Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Od 2000 roku na emeryturze. Od 2006 profesor, wykładowca | + | '''WŁADYSŁAW ZAJEWSKI''' (ur. 26 VII 1930 Wilno), historyk, pracownik naukowy. Studiował historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym uniwersytetu w Łodzi, tamże doktoryzował się w roku 1961, 1967 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1963–2000 kolejno adiunkt, docent i profesor w Zakładzie Historii Pomorza i Krajów Skandynawskich Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Od 2000 roku na emeryturze. Od 2006 profesor, wykładowca [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]]. W badaniach koncentruje się na problematyce dziejów Pomorza i Polski w XVIII i XIX wieku. Opublikował m.in.: ''Józef Wybicki'' (1977, 1983); ''W kręgu Napoleona i rewolucji europejskich 1830–1831'' (1984), ''Powstanie listopadowe 1830–1831'' (1998), ''Józef Wybicki. Konfederat, organizator legionów – mąż stanu w dobie Napoleona, senator Królestwa Polskiego'' (wyd. 4: 2003); ''Wolne Miasto Gdańsk. Pod znakiem Napoleona'' (2005); ''Polska – Belgia – Europa'' (2007). Redaktor naukowy i współautor: ''Powstanie Listopadowe 1830–1831. Dzieje wewnętrzne – Militaria – Europa wobec powstania'' (1980, 1991). Autor esejów historycznych publikowanych na łamach gdańskiej prasy, w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim – Rejsy”]] i [[LITERY | „Literach”]]. Jego biografię i dorobek naukowy przedstawił Zdzisław Kropidłowski w książce ''Między Wilnem a Gdańskiem. Życie i twórczość Władysława Zajewskiego'' (2001). Autor kilku tomików wierszy autobiograficznych. W 2011 roku odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:01, 17 maj 2014
WŁADYSŁAW ZAJEWSKI (ur. 26 VII 1930 Wilno), historyk, pracownik naukowy. Studiował historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym uniwersytetu w Łodzi, tamże doktoryzował się w roku 1961, 1967 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1963–2000 kolejno adiunkt, docent i profesor w Zakładzie Historii Pomorza i Krajów Skandynawskich Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Od 2000 roku na emeryturze. Od 2006 profesor, wykładowca Ateneum – Szkoły Wyższej. W badaniach koncentruje się na problematyce dziejów Pomorza i Polski w XVIII i XIX wieku. Opublikował m.in.: Józef Wybicki (1977, 1983); W kręgu Napoleona i rewolucji europejskich 1830–1831 (1984), Powstanie listopadowe 1830–1831 (1998), Józef Wybicki. Konfederat, organizator legionów – mąż stanu w dobie Napoleona, senator Królestwa Polskiego (wyd. 4: 2003); Wolne Miasto Gdańsk. Pod znakiem Napoleona (2005); Polska – Belgia – Europa (2007). Redaktor naukowy i współautor: Powstanie Listopadowe 1830–1831. Dzieje wewnętrzne – Militaria – Europa wobec powstania (1980, 1991). Autor esejów historycznych publikowanych na łamach gdańskiej prasy, w „Dzienniku Bałtyckim – Rejsy” i „Literach”. Jego biografię i dorobek naukowy przedstawił Zdzisław Kropidłowski w książce Między Wilnem a Gdańskiem. Życie i twórczość Władysława Zajewskiego (2001). Autor kilku tomików wierszy autobiograficznych. W 2011 roku odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II.
