CZERWONE GITARY
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Czerwone_Gitary,_od_lewej-_Jerzy_Skrzypczyk,_Seweryn_Krajewski,_Jerzy_Kossela,_Krzysztof_Klenczon,_Bernard_Dornowski,_1966.JPG|thumb|Czerwone Gitary, od lewej: Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966]]'''CZERWONE GITARY''', zespół wokalno-instrumentalny założony 3 I 1965 roku, był kontynuacją popularnego w Trójmieście zespołu Pięciolinie. Początkowo w składzie: Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Bernard Dornowski, Jerzy Skrzypczyk, Henryk Zomerski i gościnnie Seweryn Krajewski. Pierwszy występ odbył się 15 stycznia w Elblągu. Opiekę nad zespołem sprawował Klub Stoczni Gdańskiej im. Lenina „Ster”. Od 1 I 1966 do 20 III 1967 zespół występował w składzie: Dornowski, Kossela i Klenczon (gitary), Krajewski (gitara basowa) i Skrzypczyk (perkusja), w roku 1968 odszedł Kossela, w grudniu 1969 Klenczon. Szczyt popularności przypadł na 2. połowę lat 60., zespół określany był mianem polskich Beatlesów, na których w dużej mierze się wzorował. Zdobył wiele nagród, m.in. w latach 1968, 1970, 1974 na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (''Takie ładne oczy'', ''Biały krzyż'', ''Słowo jedyne – ty''), w 1969 nagrodę amerykańskiego pisma „Billboard”. Zespół cieszył się uznaniem także w NRD i ZSRR. W latach 80. przestał występować, co było rezultatem spadku popularności. W roku 1991 wznowił występy estradowe, w składzie Kossela, Skrzypczyk, Zomerski i do 1997 Krajewski, rozpoczął nawet nagrywanie kolejnej płyty (z przebojem ''Nie jesteś sama''). Melodyjne piosenki komponowali najczęściej Krajewski i Klenczon, rzadziej Kossela, jeszcze rzadziej Dornowski i Skrzypczyk. Dyskografia obejmuje m.in. 8 płyt premierowych w Polsce. W latach 1965–2005 nagrali na płytach, w studiach radiowych i na koncertach 286 utworów. Uzyskali kilkakrotnie złotą płytę (pierwszą za płytę ''Czerwone Gitary 2'' – jako drudzy w Polsce). Wylansowali m.in. takie przeboje jak: ''Barwy jesieni'', ''Biały Krzyż'', ''Dozwolone od lat osiemnastu'', ''Historia jednej znajomości'', ''Matura'', ''Nad morzem'', ''No bo ty się boisz myszy'', ''Płoną góry, płoną lasy'', ''Nie spoczniemy''. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Czerwone_Gitary,_od_lewej-_Jerzy_Skrzypczyk,_Seweryn_Krajewski,_Jerzy_Kossela,_Krzysztof_Klenczon,_Bernard_Dornowski,_1966.JPG|thumb|Czerwone Gitary, od lewej: Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966]]'''CZERWONE GITARY''', zespół wokalno-instrumentalny założony 3 I 1965 roku, był kontynuacją popularnego w Trójmieście zespołu Pięciolinie. Początkowo w składzie: q Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Bernard Dornowski, Jerzy Skrzypczyk, Henryk Zomerski i gościnnie Seweryn Krajewski. Pierwszy występ odbył się 15 stycznia w Elblągu. Opiekę nad zespołem sprawował Klub Stoczni Gdańskiej im. Lenina „Ster”. Od 1 I 1966 do 20 III 1967 zespół występował w składzie: Dornowski, Kossela i Klenczon (gitary), Krajewski (gitara basowa) i Skrzypczyk (perkusja), w roku 1968 odszedł Kossela, w grudniu 1969 Klenczon. Szczyt popularności przypadł na 2. połowę lat 60., zespół określany był mianem polskich Beatlesów, na których w dużej mierze się wzorował. Zdobył wiele nagród, m.in. w latach 1968, 1970, 1974 na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (''Takie ładne oczy'', ''Biały krzyż'', ''Słowo jedyne – ty''), w 1969 nagrodę amerykańskiego pisma „Billboard”. Zespół cieszył się uznaniem także w NRD i ZSRR. W latach 80. przestał występować, co było rezultatem spadku popularności. W roku 1991 wznowił występy estradowe, w składzie Kossela, Skrzypczyk, Zomerski i do 1997 Krajewski, rozpoczął nawet nagrywanie kolejnej płyty (z przebojem ''Nie jesteś sama''). Melodyjne piosenki komponowali najczęściej Krajewski i Klenczon, rzadziej Kossela, jeszcze rzadziej Dornowski i Skrzypczyk. Dyskografia obejmuje m.in. 8 płyt premierowych w Polsce. W latach 1965–2005 nagrali na płytach, w studiach radiowych i na koncertach 286 utworów. Uzyskali kilkakrotnie złotą płytę (pierwszą za płytę ''Czerwone Gitary 2'' – jako drudzy w Polsce). Wylansowali m.in. takie przeboje jak: ''Barwy jesieni'', ''Biały Krzyż'', ''Dozwolone od lat osiemnastu'', ''Historia jednej znajomości'', ''Matura'', ''Nad morzem'', ''No bo ty się boisz myszy'', ''Płoną góry, płoną lasy'', ''Nie spoczniemy''. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 23:42, 12 kwi 2014
Plik:Czerwone Gitary, od lewej- Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966.JPG
Czerwone Gitary, od lewej: Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966
