WOGE JOHANN WERNER, budowniczy instrumentów
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN WERNER WOGE''' (Wooge, Woga; III/IV 1696 Gittelde, Dolna Saksonia – III/IV 1772 Gdańsk), najbardziej znany gdański budowniczy wysoko cenionych klawikordów, klawesynów i fortepianów, także fortepianów z rejestrem fletowym wykonanym przez q Friedricha Rudolpha Dalitza. W 1735 roku uzyskał q obywatelstwo miejskie, w 1735 nabył dom przy Tobiasgasse (ul. Tobiasza, w części nieodbudowanej po roku 1945). Miał syna Johanna Wernera (? – 1775?), organistę q kościoła św. Jana. Klawesyn Woga ( | + | '''JOHANN WERNER WOGE''' (Wooge, Woga; III/IV 1696 Gittelde, Dolna Saksonia – III/IV 1772 Gdańsk), najbardziej znany gdański budowniczy wysoko cenionych klawikordów, klawesynów i fortepianów, także fortepianów z rejestrem fletowym wykonanym przez q Friedricha Rudolpha Dalitza. W 1735 roku uzyskał q obywatelstwo miejskie, w 1735 nabył dom przy Tobiasgasse (ul. Tobiasza, w części nieodbudowanej po roku 1945). Miał syna Johanna Wernera (? – 1775?), organistę q kościoła św. Jana. Klawesyn Woga („Joannes Werner Woge Danzig Fecit 1746”) odnotowano w latach 1782–1786 w Hertford (Anglia). Inny, z pedałem, z 1739 roku, oferowano 13 XII 1770 w Rydze po śmierci sekretarza gubernialnego Würffla. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:00, 26 mar 2014
JOHANN WERNER WOGE (Wooge, Woga; III/IV 1696 Gittelde, Dolna Saksonia – III/IV 1772 Gdańsk), najbardziej znany gdański budowniczy wysoko cenionych klawikordów, klawesynów i fortepianów, także fortepianów z rejestrem fletowym wykonanym przez q Friedricha Rudolpha Dalitza. W 1735 roku uzyskał q obywatelstwo miejskie, w 1735 nabył dom przy Tobiasgasse (ul. Tobiasza, w części nieodbudowanej po roku 1945). Miał syna Johanna Wernera (? – 1775?), organistę q kościoła św. Jana. Klawesyn Woga („Joannes Werner Woge Danzig Fecit 1746”) odnotowano w latach 1782–1786 w Hertford (Anglia). Inny, z pedałem, z 1739 roku, oferowano 13 XII 1770 w Rydze po śmierci sekretarza gubernialnego Würffla.
