ARENDT CHRISTIAN EPHRAIM, fortepianmistrz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CHRISTIAN EPHRAIM ARENDT''' (1766 – 9 XI 1830 Gdańsk), organmistrz. Uczeń gdańskiego | + | '''CHRISTIAN EPHRAIM ARENDT''' (1766 – 9 XI 1830 Gdańsk), organmistrz. Uczeń gdańskiego organmistrza q Friedricha Rudolpha Dalitza. Ojciec i nauczyciel q Ottona Ephraima Arendta. Do udokumentowanych wczesnych prac należy budowa nowych organów w roku 1798 w kościele w Stegnie i remont instrumentu w Steblewie. Po wojnach napoleońskich przeprowadził remont organów w większości gdańskich kościołów, m.in. w 1815 generalny remont organów Rhodego z 1769 roku w q kościele św. Piotra i Pawła, w 1817 w q kościele św. Bartłomieja. W roku 1816 pracował w kościele Najświętszej Marii Panny w Elblągu, w 1818 w Dzierzgoniu. W roku 1819 zbudował nowe organy w świątyni q menonitów na Zaroślaku, w latach 1823–1824 zainstalował organy przeniesione z q kościoła św. Jakuba w nowym q kościele św. Jerzego na Oruni. Pracował także w q kościele św. Ignacego w Starych Szkotach, w latach 1826–1827 w q kościele Zbawiciela na Zaroślaku. Teść q Jacoba Bernharda i q Friedricha Benjamina Wiszniewskich. Od 1 V 1804 mieszkał w swoim domu przy Johannisgasse 30 (ul. Świętojańska). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:33, 17 mar 2014
CHRISTIAN EPHRAIM ARENDT (1766 – 9 XI 1830 Gdańsk), organmistrz. Uczeń gdańskiego organmistrza q Friedricha Rudolpha Dalitza. Ojciec i nauczyciel q Ottona Ephraima Arendta. Do udokumentowanych wczesnych prac należy budowa nowych organów w roku 1798 w kościele w Stegnie i remont instrumentu w Steblewie. Po wojnach napoleońskich przeprowadził remont organów w większości gdańskich kościołów, m.in. w 1815 generalny remont organów Rhodego z 1769 roku w q kościele św. Piotra i Pawła, w 1817 w q kościele św. Bartłomieja. W roku 1816 pracował w kościele Najświętszej Marii Panny w Elblągu, w 1818 w Dzierzgoniu. W roku 1819 zbudował nowe organy w świątyni q menonitów na Zaroślaku, w latach 1823–1824 zainstalował organy przeniesione z q kościoła św. Jakuba w nowym q kościele św. Jerzego na Oruni. Pracował także w q kościele św. Ignacego w Starych Szkotach, w latach 1826–1827 w q kościele Zbawiciela na Zaroślaku. Teść q Jacoba Bernharda i q Friedricha Benjamina Wiszniewskich. Od 1 V 1804 mieszkał w swoim domu przy Johannisgasse 30 (ul. Świętojańska).
