BRACTWA STRZELECKIE
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Święty_Jerzy_walczący_ze_smokiem,_Niemcy_Południowe,_około_1400.JPG|thumb|Święty Jerzy walczący ze smokiem, Niemcy Południowe (?), około 1400 | + | [[File:Święty_Jerzy_walczący_ze_smokiem,_Niemcy_Południowe,_około_1400.JPG|thumb|Święty Jerzy walczący ze smokiem, Niemcy Południowe (?), około 1400]][[File:Maszt i kryta strzelnica pod Górą Gradową, Der Stadt Dantzigk…, 1687.JPG|thumb|Maszt i kryta strzelnica pod Górą Gradową, ''Der Stadt Dantzigk…'', 1687]][[File:Figura św. Jerzego na kopule Dworu Bractwa św. Jerzego.JPG|thumb|Figura św. Jerzego na kopule Dworu Bractwa św. Jerzego]] |
| + | '''BRACTWA STRZELECKIE.''' '''Bractwo św. Jerzego''' (St. Georgsbruderschaft), funkcjonujące w latach 1342–1814, początkowo ekskluzywna organizacja patrycjatu gdańskiego, naśladująca wzory życia rycerskiego (przyjmowano doń mieszczan mogących wylegitymować się rycerskim pochodzeniem, określano ich mianem junkrów – rycerzy). Najstarsza zachowana ordynacja bractwa pochodzi z 13 II 1414 roku. Od 1350 rezydowało w q Dworze Artusa, mając odrębne ławy w osobnym pomieszczeniu, tzw. Małym Dworze. Około roku 1400 dopuszczono przedstawicieli najzamożniejszych grup gdańszczan: bogatych kupców, handlarzy, właścicieli statków i browarów oraz członków q Rady i q Ławy Miejskiej, choć patrycjusze pochodzenia junkierskiego nadal stanowili osobną grupę. Po Bractwie św. Erazma przejęło dom strzelecki wraz z placem ćwiczeń koło q Bramy Wyżynnej. W latach 1487–1494 wzniosło tam nową siedzibę: q Dwór Bractwa św. Jerzego. Od początku XVII wieku zajmowało się powierzonym przez władze miejskie zadaniem szkolenia młodych mieszczan w posługiwaniu się bronią palną. Ufundowało q szpital św. Jerzego (wzmiankowany od roku 1355), posiadało kaplicę w północnym skrzydle transeptu q kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), gdzie zbierano się na wspólne nabożeństwa, było fundatorem obrazu ''Świętej Trójcy'' (1435–1440) w tym kościele. W roku 1814 połączone z q Bractwem Strzeleckim Fryderyka Wilhelma. {{author: JZ}} <br /><br /> '''Bractwo św. Erazma''' (St. Erasmusbruderschaft), założone w roku 1354 z inicjatywy Krzyżaków. Członkowie rekrutowali się ze średnich warstw gdańskiego mieszczaństwa – kupców i rzemieślników. Siedziba bractwa (dom strzelecki wraz z placem ćwiczeń) mieściła się początkowo w okolicy Bramy Wyżynnej, następnie (prawdopodobnie jeszcze w XIV wieku) otrzymało nową, przy q Bramie Szerokiej (stąd wzięła się jego druga, potoczna nazwa: Schützenbruderschaft vor dem Breiten Tor). Strzelnica, miejsce corocznych konkursów strzeleckich o godność króla strzeleckiego (''Schützenkönig''), odbywających się w środę po Zielonych Świątkach, znajdowała się u podnóża q Grodziska. Korzystały z niej też inne organizacje strzeleckie. Do roku 1714 bractwo używało w konkursach strzeleckich jako broni wyłącznie kusz. Posiadało własną kaplicę w kościele NMP. Istniało do roku 1793. {{author: MS}} <br /><br /> '''Towarzystwo Strzeleckie Strzelców z Broni Palnej''' (Gesellschaft der Büchsenschützen), założone w połowie XVI wieku w związku z upowszechnianiem się broni palnej. Należeli do niego także członkowie Bractwa św. Erazma. Przestało istnieć prawdopodobnie w 1. połowie XVIII wieku, gdy w Bractwie św. Erazma upowszechniła się broń palna. {{author: MS}} <br /><br /> '''Bractwo Strzeleckie Fryderyka Wilhelma''' (Friedrich-Wilhelm Schützenbruderschaft), kontynuacja Bractwa św. Erazma, zmiana nazwy w roku 1793 (po przejściu Gdańska pod panowanie Prus) związana była ze staraniami o patronat ze strony króla Prus Fryderyka Wilhelma II. W roku 1845 uzyskało prawa korporacji publicznej. Do 1851 jego oficjalną siedzibą była dawna siedziba Bractwa św. Erazma w Bramie Szerokiej. W 1848 zapadła decyzja o budowie Domu Strzeleckiego na terenie q Ogrodu Strzeleckiego; oddano go do użytku 28 VII 1851 w obecności króla Fryderyka Wilhelma IV w związku z obchodami 500-lecia istnienia gdańskich bractw strzeleckich. {{author: MS}} <br /><br /> '''Obywatelski Korpus Strzelców''' (Bürger-Schützen-Corps), stowarzyszenie strzeleckie powołane przez grupę gdańszczan wiosną roku 1848 w związku z tworzeniem straży obywatelskich. Po niepowodzeniu włączenia do Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma podjął samodzielną działalność. Początkowo korzystał z udostępnionej przez Bractwo Fryderyka Wilhelma części strzelnicy pod Grodziskiem, później prowadził działalność organizacyjną, strzelecką i towarzyską w wynajmowanych miejscach i obiektach. W roku 1849 uzyskał prawa korporacji publicznej. W 1863 zbudował stałą siedzibę – dom strzelecki i strzelnicę na placu nabytym przed q Bramą Oliwską, na terenie między obecnym Placem Zebrań Ludowych a ul. Kopernika (po 1945 użytkowaną przez Ligę Przyjaciół Żołnierza i Ligę Obrony Kraju). Kontynuował działalność w q II Wolnym Mieście Gdańsku. {{author: MS}} <br /><br /> '''Schützenverein Danzig''' powstało w czerwcu roku 1905, rozwiązane decyzją członków 30 VIII 1920. {{author: MS}} <br /><br /> '''Bürgerschützenverein Oliva e.V.''', założone w lipcu 1923 roku, zarejestrowane sądownie 21 VII 1925, istniało do roku 1942. Od 1929 miało siedzibę w q Dworze I. W latach 30. XX wieku urządziło i użytkowało strzelnicę na gruncie dzierżawionym w Strauchmühle (q Leśny Młyn, obecnie na terenie q Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeża). {{author: RED}}[[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 20:55, 1 mar 2014
BRACTWA STRZELECKIE. Bractwo św. Jerzego (St. Georgsbruderschaft), funkcjonujące w latach 1342–1814, początkowo ekskluzywna organizacja patrycjatu gdańskiego, naśladująca wzory życia rycerskiego (przyjmowano doń mieszczan mogących wylegitymować się rycerskim pochodzeniem, określano ich mianem junkrów – rycerzy). Najstarsza zachowana ordynacja bractwa pochodzi z 13 II 1414 roku. Od 1350 rezydowało w q Dworze Artusa, mając odrębne ławy w osobnym pomieszczeniu, tzw. Małym Dworze. Około roku 1400 dopuszczono przedstawicieli najzamożniejszych grup gdańszczan: bogatych kupców, handlarzy, właścicieli statków i browarów oraz członków q Rady i q Ławy Miejskiej, choć patrycjusze pochodzenia junkierskiego nadal stanowili osobną grupę. Po Bractwie św. Erazma przejęło dom strzelecki wraz z placem ćwiczeń koło q Bramy Wyżynnej. W latach 1487–1494 wzniosło tam nową siedzibę: q Dwór Bractwa św. Jerzego. Od początku XVII wieku zajmowało się powierzonym przez władze miejskie zadaniem szkolenia młodych mieszczan w posługiwaniu się bronią palną. Ufundowało q szpital św. Jerzego (wzmiankowany od roku 1355), posiadało kaplicę w północnym skrzydle transeptu q kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), gdzie zbierano się na wspólne nabożeństwa, było fundatorem obrazu Świętej Trójcy (1435–1440) w tym kościele. W roku 1814 połączone z q Bractwem Strzeleckim Fryderyka Wilhelma.
Bractwo św. Erazma (St. Erasmusbruderschaft), założone w roku 1354 z inicjatywy Krzyżaków. Członkowie rekrutowali się ze średnich warstw gdańskiego mieszczaństwa – kupców i rzemieślników. Siedziba bractwa (dom strzelecki wraz z placem ćwiczeń) mieściła się początkowo w okolicy Bramy Wyżynnej, następnie (prawdopodobnie jeszcze w XIV wieku) otrzymało nową, przy q Bramie Szerokiej (stąd wzięła się jego druga, potoczna nazwa: Schützenbruderschaft vor dem Breiten Tor). Strzelnica, miejsce corocznych konkursów strzeleckich o godność króla strzeleckiego (Schützenkönig), odbywających się w środę po Zielonych Świątkach, znajdowała się u podnóża q Grodziska. Korzystały z niej też inne organizacje strzeleckie. Do roku 1714 bractwo używało w konkursach strzeleckich jako broni wyłącznie kusz. Posiadało własną kaplicę w kościele NMP. Istniało do roku 1793.
Towarzystwo Strzeleckie Strzelców z Broni Palnej (Gesellschaft der Büchsenschützen), założone w połowie XVI wieku w związku z upowszechnianiem się broni palnej. Należeli do niego także członkowie Bractwa św. Erazma. Przestało istnieć prawdopodobnie w 1. połowie XVIII wieku, gdy w Bractwie św. Erazma upowszechniła się broń palna.
Bractwo Strzeleckie Fryderyka Wilhelma (Friedrich-Wilhelm Schützenbruderschaft), kontynuacja Bractwa św. Erazma, zmiana nazwy w roku 1793 (po przejściu Gdańska pod panowanie Prus) związana była ze staraniami o patronat ze strony króla Prus Fryderyka Wilhelma II. W roku 1845 uzyskało prawa korporacji publicznej. Do 1851 jego oficjalną siedzibą była dawna siedziba Bractwa św. Erazma w Bramie Szerokiej. W 1848 zapadła decyzja o budowie Domu Strzeleckiego na terenie q Ogrodu Strzeleckiego; oddano go do użytku 28 VII 1851 w obecności króla Fryderyka Wilhelma IV w związku z obchodami 500-lecia istnienia gdańskich bractw strzeleckich.
Obywatelski Korpus Strzelców (Bürger-Schützen-Corps), stowarzyszenie strzeleckie powołane przez grupę gdańszczan wiosną roku 1848 w związku z tworzeniem straży obywatelskich. Po niepowodzeniu włączenia do Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma podjął samodzielną działalność. Początkowo korzystał z udostępnionej przez Bractwo Fryderyka Wilhelma części strzelnicy pod Grodziskiem, później prowadził działalność organizacyjną, strzelecką i towarzyską w wynajmowanych miejscach i obiektach. W roku 1849 uzyskał prawa korporacji publicznej. W 1863 zbudował stałą siedzibę – dom strzelecki i strzelnicę na placu nabytym przed q Bramą Oliwską, na terenie między obecnym Placem Zebrań Ludowych a ul. Kopernika (po 1945 użytkowaną przez Ligę Przyjaciół Żołnierza i Ligę Obrony Kraju). Kontynuował działalność w q II Wolnym Mieście Gdańsku.
Schützenverein Danzig powstało w czerwcu roku 1905, rozwiązane decyzją członków 30 VIII 1920.
Bürgerschützenverein Oliva e.V., założone w lipcu 1923 roku, zarejestrowane sądownie 21 VII 1925, istniało do roku 1942. Od 1929 miało siedzibę w q Dworze I. W latach 30. XX wieku urządziło i użytkowało strzelnicę na gruncie dzierżawionym w Strauchmühle (q Leśny Młyn, obecnie na terenie q Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeża).
