DOBOSZ-KINASZEWSKA HENRYKA, reporterka
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | '''HENRYKA DOBOSZ-KINASZEWSKA''' (ur. 16 IV 1940 Kolano, województwo lubelskie), reporterka. W 1962 roku absolwentka polonistyki na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, absolwentka zaocznego Studium Dziennikarskiego przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich (SDP). W latach 1962–1964 redaktorka Działu Literatury Pięknej w Wydawnictwie Lubelskim; 1964–1966 dziennikarka w „Gazecie Zielonogórskiej”, 1967–1975 publicystka, kierowniczka działu kulturalnego w tygodniku „Nadodrze” w Zielonej Górze. W latach 1975–1978 publicystka q „Głosu Wybrzeża”; 1979–1981 „Tygodnika Kulturalnego”, w 1981 kierowniczka działu kulturalnego w tygodniku q „Samorządność”. Uczestniczka strajku w sierpniu 1980 w q Stoczni Gdańskiej, sygnatariuszka oświadczenia polskich dziennikarzy wspierających strajk stoczniowców. W q stanie wojennym stała współpracowniczka prasy podziemnej, m.in. q „Przeglądu Politycznego”, „Przekazu”, q „Podpunktu” oraz czasopism katolickich q „Gwiazdy Morza”, „W Drodze”. Współredaktorka i współorganizatorka publikacji książkowych: ''Wiązania'', ''Grudzień 70'', ''Dojrzewanie'', powstałych w niezależnym środowisku twórczym przy Duszpasterstwie Akademickim oo. dominikanów. Po roku 1989 w zespole redakcyjnym q „Tygodnika Gdańskiego”, następnie współorganizatorka i kierowniczka działu kultury w q „Gazecie Gdańskiej” (II). W latach dziewięćdziesiątych w q Telewizji Polskiej Gdańsk zrealizowała cykl rozmów z wybitnymi osobistościami kultury pt. „Szkice do portretu”. Autorka filmów dokumentalnych m.in. o Adamie Zagajewskim (1992), Stanisławie Barańczaku (1993), Franciszce Cegielskiej (2005) i Lechu Bądkowskim (2007). Współautorka (z Adamem Kinaszewskim) siedmioodcinkowego cyklu „Warszawa – pejzaż z Singerem” (1999) oraz filmu ''I to wszystko zamienia się w taniec'' (2009) – oba obrazy poświęcone polskim Żydom w okresie międzywojennym. Laureatka m.in. w latach 1969 i 1972 – I i II nagrody Klubu Publicystów Kulturalnych SDP, II nagrody w konkursie tygodnika „Polityka” pt. „Robotnicy lat 80-tych”, w 1978 – II nagrody w konkursie na reportaż literacki tygodnika q „Czas”. Odznaczona Medalem Solidarności, w 2007 q Medalem Księcia Mściwoja II (za działalność publicystyczną, udział w strajkach sierpniowych, realizację filmów o ich uczestnikach). W 1973 roku uhonorowana tytułem Zasłużony Działacz Kultury. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] | |
| − | {{author: JRD}} | + | |
Wersja z 16:37, 14 lut 2014
HENRYKA DOBOSZ-KINASZEWSKA (ur. 16 IV 1940 Kolano, województwo lubelskie), reporterka. W 1962 roku absolwentka polonistyki na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, absolwentka zaocznego Studium Dziennikarskiego przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich (SDP). W latach 1962–1964 redaktorka Działu Literatury Pięknej w Wydawnictwie Lubelskim; 1964–1966 dziennikarka w „Gazecie Zielonogórskiej”, 1967–1975 publicystka, kierowniczka działu kulturalnego w tygodniku „Nadodrze” w Zielonej Górze. W latach 1975–1978 publicystka q „Głosu Wybrzeża”; 1979–1981 „Tygodnika Kulturalnego”, w 1981 kierowniczka działu kulturalnego w tygodniku q „Samorządność”. Uczestniczka strajku w sierpniu 1980 w q Stoczni Gdańskiej, sygnatariuszka oświadczenia polskich dziennikarzy wspierających strajk stoczniowców. W q stanie wojennym stała współpracowniczka prasy podziemnej, m.in. q „Przeglądu Politycznego”, „Przekazu”, q „Podpunktu” oraz czasopism katolickich q „Gwiazdy Morza”, „W Drodze”. Współredaktorka i współorganizatorka publikacji książkowych: Wiązania, Grudzień 70, Dojrzewanie, powstałych w niezależnym środowisku twórczym przy Duszpasterstwie Akademickim oo. dominikanów. Po roku 1989 w zespole redakcyjnym q „Tygodnika Gdańskiego”, następnie współorganizatorka i kierowniczka działu kultury w q „Gazecie Gdańskiej” (II). W latach dziewięćdziesiątych w q Telewizji Polskiej Gdańsk zrealizowała cykl rozmów z wybitnymi osobistościami kultury pt. „Szkice do portretu”. Autorka filmów dokumentalnych m.in. o Adamie Zagajewskim (1992), Stanisławie Barańczaku (1993), Franciszce Cegielskiej (2005) i Lechu Bądkowskim (2007). Współautorka (z Adamem Kinaszewskim) siedmioodcinkowego cyklu „Warszawa – pejzaż z Singerem” (1999) oraz filmu I to wszystko zamienia się w taniec (2009) – oba obrazy poświęcone polskim Żydom w okresie międzywojennym. Laureatka m.in. w latach 1969 i 1972 – I i II nagrody Klubu Publicystów Kulturalnych SDP, II nagrody w konkursie tygodnika „Polityka” pt. „Robotnicy lat 80-tych”, w 1978 – II nagrody w konkursie na reportaż literacki tygodnika q „Czas”. Odznaczona Medalem Solidarności, w 2007 q Medalem Księcia Mściwoja II (za działalność publicystyczną, udział w strajkach sierpniowych, realizację filmów o ich uczestnikach). W 1973 roku uhonorowana tytułem Zasłużony Działacz Kultury.
