GIMNAZJUM POLSKIE
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Gimnazjum Polskie, 1920–1939.JPG|thumb|Gimnazjum Polskie, 1920–1939]]'''GIMNAZJUM POLSKIE''' (od lat 1934/1935 Gimnazjum Macierzy Szkolnej, od roku 1935 Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego Macierzy Szkolnej), 9-letnie, po reformie z 1937–1938 koedukacyjne, 8-letnie, z językiem polskim jako wykładowym, w dawnych koszarach przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), rozbudowane i zmodernizowane w latach 1936–1939. Uruchomione 13 V 1922 dzięki pomocy finansowej polskiego społeczeństwa po apelu q Stanisława Przybyszewskiego. Duży wpływ na rozwój i poziom wywarł dyrektor q Jan Augustyński, wysoki poziom nauczania zapewniała przybyła z Polski wykwalifikowana kadra pedagogiczna. W pierwszym roku szkolnym 1922/1923 liczyło 199 uczniów i 10 nauczycieli, w 1938 – 600 uczniów i 36 nauczycieli; w 1927 maturę zdało 7, w 1939 – 26 uczniów. Ze względu na wysokie czesne (20 guldenów gdańskich miesięcznie) większość uczniów nie kończyła gimnazjum, kontynuując naukę w q polskich szkołach handlowych. Przeszło połowę uczniów stanowiły dzieci polskich urzędników w II | + | [[File:Gimnazjum Polskie, 1920–1939.JPG|thumb|Gimnazjum Polskie, 1920–1939]]'''GIMNAZJUM POLSKIE''' (od lat 1934/1935 Gimnazjum Macierzy Szkolnej, od roku 1935 Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego Macierzy Szkolnej), 9-letnie, po reformie z 1937–1938 koedukacyjne, 8-letnie, z językiem polskim jako wykładowym, w dawnych koszarach przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), rozbudowane i zmodernizowane w latach 1936–1939. Uruchomione 13 V 1922 dzięki pomocy finansowej polskiego społeczeństwa po apelu q Stanisława Przybyszewskiego. Duży wpływ na rozwój i poziom wywarł dyrektor q Jan Augustyński, wysoki poziom nauczania zapewniała przybyła z Polski wykwalifikowana kadra pedagogiczna. W pierwszym roku szkolnym 1922/1923 liczyło 199 uczniów i 10 nauczycieli, w 1938 – 600 uczniów i 36 nauczycieli; w 1927 maturę zdało 7, w 1939 – 26 uczniów. Ze względu na wysokie czesne (20 guldenów gdańskich miesięcznie) większość uczniów nie kończyła gimnazjum, kontynuując naukę w q polskich szkołach handlowych. Przeszło połowę uczniów stanowiły dzieci polskich urzędników w q II Wolnym Mieście Gdańsku, większość miała q obywatelstwo gdańskie. Nauczyciele (w 1922 – 10, w 1938 – 36) na ogół nie pochodzili z Gdańska i otrzymywali w porównaniu z nauczycielami w Polsce podwójne wynagrodzenie. Część z nich, q Adam Czartkowski, q Marcin Dragan, q Kazimiera Jeżowa, q Władysław Pniewski, była aktywna na polu naukowo-publicystycznym. Program nauczania modyfikowano; starano się uwzględniać wymogi gimnazjalne w Polsce. Jako że część uczniów nie mówiła płynnie po polsku, duży nacisk kładziono na naukę języka polskiego. Kalendarz roku szkolnego był zbliżony do obowiązującego w Niemczech (jak w całym II WMG, rok szkolny 1 IV – 31 III, przerwa letnia lipiec–sierpień) Szkołą opiekowało się Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego RP. W latach 1938–1939 malarze związani z Bractwem św. Łukasza wykonali w auli gimnazjum malowidła o tematyce patriotycznej, zniszczone przez hitlerowców. Gimnazjum działało do 29 VIII 1939. Podczas zjazdu byłych wychowanków 7 IX 1957 na budynku szkoły odsłonięto tablicę pamiątkową. {{author: MA}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- |
Wersja z 20:33, 30 sty 2014
GIMNAZJUM POLSKIE (od lat 1934/1935 Gimnazjum Macierzy Szkolnej, od roku 1935 Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego Macierzy Szkolnej), 9-letnie, po reformie z 1937–1938 koedukacyjne, 8-letnie, z językiem polskim jako wykładowym, w dawnych koszarach przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), rozbudowane i zmodernizowane w latach 1936–1939. Uruchomione 13 V 1922 dzięki pomocy finansowej polskiego społeczeństwa po apelu q Stanisława Przybyszewskiego. Duży wpływ na rozwój i poziom wywarł dyrektor q Jan Augustyński, wysoki poziom nauczania zapewniała przybyła z Polski wykwalifikowana kadra pedagogiczna. W pierwszym roku szkolnym 1922/1923 liczyło 199 uczniów i 10 nauczycieli, w 1938 – 600 uczniów i 36 nauczycieli; w 1927 maturę zdało 7, w 1939 – 26 uczniów. Ze względu na wysokie czesne (20 guldenów gdańskich miesięcznie) większość uczniów nie kończyła gimnazjum, kontynuując naukę w q polskich szkołach handlowych. Przeszło połowę uczniów stanowiły dzieci polskich urzędników w q II Wolnym Mieście Gdańsku, większość miała q obywatelstwo gdańskie. Nauczyciele (w 1922 – 10, w 1938 – 36) na ogół nie pochodzili z Gdańska i otrzymywali w porównaniu z nauczycielami w Polsce podwójne wynagrodzenie. Część z nich, q Adam Czartkowski, q Marcin Dragan, q Kazimiera Jeżowa, q Władysław Pniewski, była aktywna na polu naukowo-publicystycznym. Program nauczania modyfikowano; starano się uwzględniać wymogi gimnazjalne w Polsce. Jako że część uczniów nie mówiła płynnie po polsku, duży nacisk kładziono na naukę języka polskiego. Kalendarz roku szkolnego był zbliżony do obowiązującego w Niemczech (jak w całym II WMG, rok szkolny 1 IV – 31 III, przerwa letnia lipiec–sierpień) Szkołą opiekowało się Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego RP. W latach 1938–1939 malarze związani z Bractwem św. Łukasza wykonali w auli gimnazjum malowidła o tematyce patriotycznej, zniszczone przez hitlerowców. Gimnazjum działało do 29 VIII 1939. Podczas zjazdu byłych wychowanków 7 IX 1957 na budynku szkoły odsłonięto tablicę pamiątkową.1922 | dr Antoni Snowacki |
1922–1923 | dr Wilhelm Urbanicki |
1923–1925 | Feliks Ziemkowski |
1925–1939 | q Jan Augustyński |