KREMATORIUM (przy St. Michaelsweg)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Budynek krematorium, 1915.JPG|thumb|Budynek krematorium, 1915]] | [[File:Budynek krematorium, 1915.JPG|thumb|Budynek krematorium, 1915]] | ||
− | '''KREMATORIUM''' przy St. Michaelsweg (ul. Traugutta), poprzedzone założeniem w 1898 roku Stowarzyszenia na rzecz Pochówków Ciałopalnych i dopuszczeniem na terenie Prus kremacji (1911). W roku 1912 projekt opracował miejski inspektor budowlany Richard Dahne, prace w latach 1913–1914 nadzorował miejski radca budowlany Karl Fehlhaber. Otwarte w roku 1914 (pierwsza ceremonia pogrzebowa 30 X 1914), pod zarządem Towarzystwa Kremacji Die Flamme (Płomień). Dom pogrzebowy przypominał zamek, z dziedzińcem, wjazdem od północy. Składał się z biur, sali przygotowań, kaplicy i na dolnej kondygnacji pomieszczenia właściwego krematorium. W skład kompleksu wchodziły budynki gospodarcze z kostnicą, budynek mieszkalny i cmentarzem krematoryjny. W 1945 roku niezniszczone, przejęte przez Centralny Zarząd Cmentarzy. Wobec oporu katolików przed kremacją zmarłych, wydzierżawione parafii ewangelicko-augsburskiej. Z braku zainteresowania niewykorzystywane. W 1953 przejęte przez q prawosławną parafię św. Mikołaja Cudotwórcy, adaptowane na cele cerkiewne. Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku usunięto z dolnych kondygnacji urządzenia do kremacji i zniszczono, w połowie lat 90. XX wieku przebudowano całość na cerkiew. {{author: MrGl}}<br /><br /> | + | '''KREMATORIUM''' przy St. Michaelsweg (ul. Traugutta), poprzedzone założeniem w 1898 roku Stowarzyszenia na rzecz Pochówków Ciałopalnych i dopuszczeniem na terenie Prus kremacji (1911). W roku 1912 projekt opracował miejski inspektor budowlany Richard Dahne, prace w latach 1913–1914 nadzorował miejski radca budowlany Karl Fehlhaber. Otwarte w roku 1914 (pierwsza ceremonia pogrzebowa 30 X 1914), pod zarządem Towarzystwa Kremacji Die Flamme (Płomień). Dom pogrzebowy przypominał zamek, z dziedzińcem, wjazdem od północy. Składał się z biur, sali przygotowań, kaplicy i na dolnej kondygnacji pomieszczenia właściwego krematorium. W skład kompleksu wchodziły budynki gospodarcze z kostnicą, budynek mieszkalny i cmentarzem krematoryjny. W 1945 roku niezniszczone, przejęte przez Centralny Zarząd Cmentarzy. Wobec oporu katolików przed kremacją zmarłych, wydzierżawione parafii ewangelicko-augsburskiej. Z braku zainteresowania niewykorzystywane. W 1953 przejęte przez q prawosławną parafię św. Mikołaja Cudotwórcy, adaptowane na cele cerkiewne. Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku usunięto z dolnych kondygnacji urządzenia do kremacji i zniszczono, w połowie lat 90. XX wieku przebudowano całość na cerkiew. {{author: MrGl}}<br /><br /> |
+ | {| class="tableGda" | ||
+ | |- | ||
+ | |+ Kremacje w Gdańsku | ||
+ | ! Rok | ||
+ | ! Ogółem kremacji | ||
+ | ! Ewangelicy | ||
+ | ! Katolicy | ||
+ | ! Żydzi | ||
+ | ! Bezwyznaniowi | ||
+ | ! Ogół zmarłych | ||
+ | ! Procent kremacji do zgonów | ||
+ | |- | ||
+ | | 1914 | ||
+ | | 16 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | | 1915 | ||
+ | | 74 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | | 1916 | ||
+ | | 89 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | | 1917 | ||
+ | | 119 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | | 1918 | ||
+ | | 140 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | | 1919 | ||
+ | | 178 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | | 1920 | ||
+ | | 165 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | 5986 | ||
+ | | 2,7 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1921 | ||
+ | | 154 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | 5520 | ||
+ | | 2,8 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1922 | ||
+ | | 211 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | 6117 | ||
+ | | 3,5 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1923 | ||
+ | | 272 | ||
+ | | 247 | ||
+ | | 14 | ||
+ | | 7 | ||
+ | | 4 | ||
+ | | 5565 | ||
+ | | 4,9 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1924 | ||
+ | | 346 | ||
+ | | 310 | ||
+ | | 19 | ||
+ | | 5 | ||
+ | | 12 | ||
+ | | 5373 | ||
+ | | 6,5 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1925 | ||
+ | | 412 | ||
+ | | 368 | ||
+ | | 25 | ||
+ | | 6 | ||
+ | | 13 | ||
+ | | 4912 | ||
+ | | 8,4 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1926 | ||
+ | | 530 | ||
+ | | 458 | ||
+ | | 42 | ||
+ | | 5 | ||
+ | | 25 | ||
+ | | 5022 | ||
+ | | 10,5 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1927 | ||
+ | | 614 | ||
+ | | 543 | ||
+ | | 38 | ||
+ | | 5 | ||
+ | | 28 | ||
+ | | 5008 | ||
+ | | 12,3 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1928 | ||
+ | | 602 | ||
+ | | 536 | ||
+ | | 46 | ||
+ | | 2 | ||
+ | | 18 | ||
+ | | 4833 | ||
+ | | 12,5 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1929 | ||
+ | | 706 | ||
+ | | 599 | ||
+ | | 51 | ||
+ | | 4 | ||
+ | | 52 | ||
+ | | 5135 | ||
+ | | 13,7 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1930 | ||
+ | | 747 | ||
+ | | 614 | ||
+ | | 76 | ||
+ | | 7 | ||
+ | | 50 | ||
+ | | 4907 | ||
+ | | 15,2 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1931 | ||
+ | | 818 | ||
+ | | 723 | ||
+ | | 48 | ||
+ | | 7 | ||
+ | | 40 | ||
+ | | 4798 | ||
+ | | 17 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1932 | ||
+ | | 861 | ||
+ | | 738 | ||
+ | | 71 | ||
+ | | 7 | ||
+ | | 45 | ||
+ | | 4627 | ||
+ | | 18,6 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1933 | ||
+ | | 835 | ||
+ | | 705 | ||
+ | | 82 | ||
+ | | 10 | ||
+ | | 38 | ||
+ | | 4671 | ||
+ | | 17,9 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1934 | ||
+ | | 818 | ||
+ | | 686 | ||
+ | | 82 | ||
+ | | 10 | ||
+ | | 40 | ||
+ | | 4786 | ||
+ | | 17,1 | ||
+ | |- | ||
+ | | 1935 | ||
+ | | 831 | ||
+ | | 719 | ||
+ | | 72 | ||
+ | | 5 | ||
+ | | 33 | ||
+ | | 5033 | ||
+ | | 16,6 | ||
+ | |- | ||
+ | | class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} | ||
+ | |} | ||
+ | [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 23:06, 24 sty 2014
KREMATORIUM przy St. Michaelsweg (ul. Traugutta), poprzedzone założeniem w 1898 roku Stowarzyszenia na rzecz Pochówków Ciałopalnych i dopuszczeniem na terenie Prus kremacji (1911). W roku 1912 projekt opracował miejski inspektor budowlany Richard Dahne, prace w latach 1913–1914 nadzorował miejski radca budowlany Karl Fehlhaber. Otwarte w roku 1914 (pierwsza ceremonia pogrzebowa 30 X 1914), pod zarządem Towarzystwa Kremacji Die Flamme (Płomień). Dom pogrzebowy przypominał zamek, z dziedzińcem, wjazdem od północy. Składał się z biur, sali przygotowań, kaplicy i na dolnej kondygnacji pomieszczenia właściwego krematorium. W skład kompleksu wchodziły budynki gospodarcze z kostnicą, budynek mieszkalny i cmentarzem krematoryjny. W 1945 roku niezniszczone, przejęte przez Centralny Zarząd Cmentarzy. Wobec oporu katolików przed kremacją zmarłych, wydzierżawione parafii ewangelicko-augsburskiej. Z braku zainteresowania niewykorzystywane. W 1953 przejęte przez q prawosławną parafię św. Mikołaja Cudotwórcy, adaptowane na cele cerkiewne. Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku usunięto z dolnych kondygnacji urządzenia do kremacji i zniszczono, w połowie lat 90. XX wieku przebudowano całość na cerkiew.
Rok | Ogółem kremacji | Ewangelicy | Katolicy | Żydzi | Bezwyznaniowi | Ogół zmarłych | Procent kremacji do zgonów |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1914 | 16 | ||||||
1915 | 74 | ||||||
1916 | 89 | ||||||
1917 | 119 | ||||||
1918 | 140 | ||||||
1919 | 178 | ||||||
1920 | 165 | 5986 | 2,7 | ||||
1921 | 154 | 5520 | 2,8 | ||||
1922 | 211 | 6117 | 3,5 | ||||
1923 | 272 | 247 | 14 | 7 | 4 | 5565 | 4,9 |
1924 | 346 | 310 | 19 | 5 | 12 | 5373 | 6,5 |
1925 | 412 | 368 | 25 | 6 | 13 | 4912 | 8,4 |
1926 | 530 | 458 | 42 | 5 | 25 | 5022 | 10,5 |
1927 | 614 | 543 | 38 | 5 | 28 | 5008 | 12,3 |
1928 | 602 | 536 | 46 | 2 | 18 | 4833 | 12,5 |
1929 | 706 | 599 | 51 | 4 | 52 | 5135 | 13,7 |
1930 | 747 | 614 | 76 | 7 | 50 | 4907 | 15,2 |
1931 | 818 | 723 | 48 | 7 | 40 | 4798 | 17 |
1932 | 861 | 738 | 71 | 7 | 45 | 4627 | 18,6 |
1933 | 835 | 705 | 82 | 10 | 38 | 4671 | 17,9 |
1934 | 818 | 686 | 82 | 10 | 40 | 4786 | 17,1 |
1935 | 831 | 719 | 72 | 5 | 33 | 5033 | 16,6 |