KONSERWATORZY ZABYTKÓW W GDAŃSKU

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 43: Linia 43:
 
|  class="authorEgTab" | * Województwa gdańskiego 1946–1999; od 15 III 1999 województwa pomorskiego.  <br /> {{author: CzB}}
 
|  class="authorEgTab" | * Województwa gdańskiego 1946–1999; od 15 III 1999 województwa pomorskiego.  <br /> {{author: CzB}}
 
|}
 
|}
−
Tabela: Miejscy Konserwatorzy Zabytków w Gdańsku (1955–2012) [[Category: Encyklopedia]]
+
{| class="tableGda"
 +
|-
 +
|+ Miejscy Konserwatorzy Zabytków w Gdańsku (1955–2012)
 +
|-
 +
| 1955–1960
 +
| mgr inż. architekt q Zdzisław Kwaśny
 +
|-
 +
| 1960–1962
 +
| mgr inż. architekt q Ryszard Massalski
 +
|-
 +
| 1962–1965
 +
| inż. architekt Kazimierz Orłowski
 +
|-
 +
| 1965–1973
 +
| urząd nie istniał jako samodzielny podmiot państwowej służby konserwatorskiej
 +
|-
 +
| 1973–1978
 +
| mgr q Romuald Chomicz
 +
|-
 +
| 1979–1980
 +
| mgr Zdzisław Balewski
 +
|-
 +
| 1981–1982
 +
| urząd nie istniał jako samodzielny podmiot państwowej służby konserwatorskiej
 +
|-
 +
| 1982–1985
 +
| dr inż. architekt Zofia Gzowska-Maciakowska
 +
|-
 +
| 1985–1990
 +
| mgr inż. architekt Grzegorz Sulikowski
 +
|-
 +
| 1991–1992
 +
| mgr Małgorzata Ruszkowska-Macur
 +
|-
 +
| 1992–1993
 +
| mgr Joanna Labenz
 +
|-
 +
| 1993–1995
 +
| urząd nie istniał jako samodzielny podmiot państwowej służby konserwatorskiej
 +
|-
 +
| 1995–1999
 +
| mgr Janusz Tarnacki
 +
|-
 +
| 2000–2003
 +
| mgr inż. architekt Ewa Stieler
 +
|-
 +
| 2004–
 +
| mgr Janusz Tarnacki kierownik referatu Ochrony Zabytków w Wydziale Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków Urzędzie Miejskim w Gdańsku"
 +
|-
 +
|  class="authorEgTab" | {{author: CzB}}
 +
|}
 +
[[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 22:21, 24 sty 2014

Dwór Artusa po odbudowie
Plik:Dwór Artusa, po 1945 roku.JPG
Dwór Artusa, po 1945 roku
KONSERWATORZY ZABYTKÓW W GDAŃSKU. Wojewódzcy Konserwatorzy Zabytków (WKZ) byli i są pracownikami wojewódzkiej administracji państwowej, Miejscy (MKZ) q administracji komunalnej. W sprawach merytorycznych podlegają Generalnemu Konserwatorowi Zabytków, działającemu od 2003 roku w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (w latach1945–2003 Ministra Kultury i Sztuki), na podstawie aktualnie obowiązującej ustawy o ochronie zabytków i dziedzictwa kulturowego. Do zadań służby konserwatorskiej należą: opieka nad obiektami zabytkowymi i zabytkami ruchomymi w zbiorach muzealnych i prywatnych, prowadzenie ewidencji i dokumentacji naukowej zabytków (przede wszystkim tych wpisanych do państwowego rejestru obiektów zabytkowych), wydawanie decyzji w sprawie rejestrowanych zabytków, prowadzenie nadzoru konserwatorskiego nad pracami konserwatorskimi, budowlanymi oraz badaniami archeologicznymi, opracowywanie planów merytorycznych i finansowych tych prac, prowadzenie akcji popularyzatorskich w sprawie ochrony dziedzictwa kulturowego. W latach 1946–1955 głównym zadaniem gdańskich służb konserwatorskich było zabezpieczanie ocalałych obiektów zabytkowych lub ich fragmentów przed dalszymi zniszczeniami, organizowanie i prowadzenie prac ratowniczych. Osobną akcją było odnalezienie i zabezpieczenie dzieł sztuki wywiezionych z miasta przez niemieckich konserwatorów do podgdańskich i pomorskich miejscowości, a także tych, które trafiły do miejsc ukrycia w głębi Niemiec. Odnalezione obiekty były umieszczane w gdańskich składnicach konserwatorskich, w tym w Oliwie, Muzeum Miejskim (q Muzeum Narodowe), część trafiła do zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. WKZ brali udział w opracowywaniu koncepcji, a potem planów realizacyjnych rewitalizacji zabytkowej części Głównego Miasta. Z urzędu musieli zatwierdzać wszystkie plany odbudowy poszczególnych obiektów sakralnych i miejskich. Tworzyli dokumentację konserwatorską i ewidencyjną. Organizowali pracownie konserwatorskie w Muzeum Miejskim oraz podległe służbom konserwatorskim, które stały się bazą dla powstałego w 1953 roku q Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków. Przedsiębiorstwo to po 1955 przejęło większość prac przy odbudowie, rekonstrukcji zabytkowych gdańskich obiektów oraz konserwacji najcenniejszych dzieł gdańskiej sztuki. Zadania miejskich konserwatorów są ustalane między WKZ a władzami Gdańska. Obecnie np. w gestii WKZ znajdują się obiekty zlokalizowane w granicach historycznych Gdańska, pozostałymi zajmuje się referat Ochrony Zabytków Urzędu Miejskiego w Gdańsku. CzB

Wojewódzcy Konserwatorzy Zabytków (1946–2012)*
1946–1951 prof. dr hab. q Jan Borowski
1951–1958 mgr q Bronisław Mieszkowski (Mora-Mieszkowski)
1958–1961 mgr q Henryk Raczyniewski
1961–1967 mgr q Barbara Roll
1967–1973 mgr inż. arch. q Tadeusz Chrzanowski
1973–1975 mgr Mirosław Zeidler
1975–1979 mgr q Czesława Betlejewska
1979–1980 mgr Mirosław Zeidler
1981–1991 mgr inż. architekt q Tadeusz Chrzanowski
1991–2003 dr inż. architekt q Marcin Gawlicki
2003–2004 mgr Grzegorz Jerzy Budnik
2004– dr Marian Kwapiński
* Województwa gdańskiego 1946–1999; od 15 III 1999 województwa pomorskiego.
CzB
Miejscy Konserwatorzy Zabytków w Gdańsku (1955–2012)
1955–1960 mgr inż. architekt q Zdzisław Kwaśny
1960–1962 mgr inż. architekt q Ryszard Massalski
1962–1965 inż. architekt Kazimierz Orłowski
1965–1973 urząd nie istniał jako samodzielny podmiot państwowej służby konserwatorskiej
1973–1978 mgr q Romuald Chomicz
1979–1980 mgr Zdzisław Balewski
1981–1982 urząd nie istniał jako samodzielny podmiot państwowej służby konserwatorskiej
1982–1985 dr inż. architekt Zofia Gzowska-Maciakowska
1985–1990 mgr inż. architekt Grzegorz Sulikowski
1991–1992 mgr Małgorzata Ruszkowska-Macur
1992–1993 mgr Joanna Labenz
1993–1995 urząd nie istniał jako samodzielny podmiot państwowej służby konserwatorskiej
1995–1999 mgr Janusz Tarnacki
2000–2003 mgr inż. architekt Ewa Stieler
2004– mgr Janusz Tarnacki kierownik referatu Ochrony Zabytków w Wydziale Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków Urzędzie Miejskim w Gdańsku"
CzB
Źródło „https://gdansk.gedanopedia.pl/index.php?title=KONSERWATORZY_ZABYTK%C3%93W_W_GDA%C5%83SKU&oldid=25574”
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania