MENGE FRANZ ANTON, przyrodnik, pedagog
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''FRANZ ANTON MENGE''' (15 II 1808 Arnsberg, Westfalia – 26 I 1880 Gdańsk), pedagog, przyrodnik. Ukończył gimnazjum w Arnsbergu i studia przyrodnicze na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Od 1832 roku pracował jako nauczyciel w Grudziądzu. Od roku 1836 nauczyciel, od 1868 profesor botaniki, zoologii i geologii w | + | '''FRANZ ANTON MENGE''' (15 II 1808 Arnsberg, Westfalia – 26 I 1880 Gdańsk), pedagog, przyrodnik. Ukończył gimnazjum w Arnsbergu i studia przyrodnicze na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Od 1832 roku pracował jako nauczyciel w Grudziądzu. Od roku 1836 nauczyciel, od 1868 profesor botaniki, zoologii i geologii w q szkole św. Piotra i Pawła. Prowadził badania naukowe, głównie nad życiem pająków (autor pracy ''Preußische Spinnen'', 1869), nad skamielinami roślin i owadami w bursztynie (inkluzje; zob. q bursztyn bałtycki). Działacz q Towarzystwa Przyrodniczego, q Towarzystwa Przyjaciół Sztuki i q Zachodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego. Od roku 1877 na emeryturze. Przed śmiercią ofiarował q Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej dużą kolekcję inkluzji, co uczczono tablicą pamiątkową w siedzibie muzeum (w q Zielonej Bramie); księgozbiór przekazał q Bibliotece Miejskiej. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:25, 13 sty 2014
FRANZ ANTON MENGE (15 II 1808 Arnsberg, Westfalia – 26 I 1880 Gdańsk), pedagog, przyrodnik. Ukończył gimnazjum w Arnsbergu i studia przyrodnicze na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Od 1832 roku pracował jako nauczyciel w Grudziądzu. Od roku 1836 nauczyciel, od 1868 profesor botaniki, zoologii i geologii w q szkole św. Piotra i Pawła. Prowadził badania naukowe, głównie nad życiem pająków (autor pracy Preußische Spinnen, 1869), nad skamielinami roślin i owadami w bursztynie (inkluzje; zob. q bursztyn bałtycki). Działacz q Towarzystwa Przyrodniczego, q Towarzystwa Przyjaciół Sztuki i q Zachodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego. Od roku 1877 na emeryturze. Przed śmiercią ofiarował q Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej dużą kolekcję inkluzji, co uczczono tablicą pamiątkową w siedzibie muzeum (w q Zielonej Bramie); księgozbiór przekazał q Bibliotece Miejskiej.
