BRYGIDIANIE

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Brygidianin .JPG|thumb|Brygidianin]]
 
[[File:Brygidianin .JPG|thumb|Brygidianin]]
−
'''BRYGIDIANIE.''' Męski konwent zakonu q brygidek, stosujący się do reguły św. Augustyna (stąd nazywani mylnie augustianami). Sprowadzony do Gdańska 1400 przez biskupa chełmskiego Stefana, wikariusza generalnego biskupa włocławskiego Mikołaja z Kurowa. Budynek klasztorny ulokowano obok klasztoru brygidek, oddzielając go murem (oba po północnej stronie q kościoła św. Brygidy, męski znajdował się bliżej q kościoła św. Katarzyny). Na czele konwentu stał przeor, podlegający ksieni klasztoru. Zadaniem była modlitwa, nauka (studiowanie ksiąg), służba boża, piecza duchowna nad żeńskim konwentem, obsługa kościoła klasztornego. Liczba brygidianów w Gdańsku nigdy nie osiągnęła przewidzianego pułapu 13 księży, 4 diakonów i 8 braci. Po q reformacji konwent podupadł i stopniowo zanikał. W roku 1593 był tu tylko 1 brat, prawdopodobnie bez święceń. Na przełomie XVI i XVII wieku w klasztorze gdańskim znaleźli schronienie księża – uciekinierzy ze szwedzkiej Vadsteny oraz przybysze z ogarniętych reformacją Niemiec. Odnowy konwentu dokonała w roku 1641 ksieni gdańskiego klasztoru brygidek Barbara Wichmann, tworząc stały konwent z zakonników sprowadzonych z nadreńskiej Kolonii. Brygidianie reprezentowali klasztory (męski i żeński) w sporach z miastem, cechami itp. Niektórzy przeorzy (np. Anton Wagner, 1689–1724; Szymon Hennig, 1762–1804) byli równocześnie generalnymi spowiednikami zakonu. Ostatnim w latach przeorem i zarazem mnichem był Jakub Müller. Po przejęciu budynków klasztornych przez państwo pruskie w roku 1828 pełnił do śmierci (1838) funkcję administratora kościoła św. Brygidy. Klasztor brygidianów zburzono w latach 1849–1851, stawiając w jego miejsce budynek parafialny kościoła św. Brygidy. {{author: SK}}<br /><br />Tabela: Przeorzy brygidianów w Gdańsku [[Category: Encyklopedia]]
+
'''BRYGIDIANIE.''' Męski konwent zakonu q brygidek, stosujący się do reguły św. Augustyna (stąd nazywani mylnie augustianami). Sprowadzony do Gdańska 1400 przez biskupa chełmskiego Stefana, wikariusza generalnego biskupa włocławskiego Mikołaja z Kurowa. Budynek klasztorny ulokowano obok klasztoru brygidek, oddzielając go murem (oba po północnej stronie q kościoła św. Brygidy, męski znajdował się bliżej q kościoła św. Katarzyny). Na czele konwentu stał przeor, podlegający ksieni klasztoru. Zadaniem była modlitwa, nauka (studiowanie ksiąg), służba boża, piecza duchowna nad żeńskim konwentem, obsługa kościoła klasztornego. Liczba brygidianów w Gdańsku nigdy nie osiągnęła przewidzianego pułapu 13 księży, 4 diakonów i 8 braci. Po q reformacji konwent podupadł i stopniowo zanikał. W roku 1593 był tu tylko 1 brat, prawdopodobnie bez święceń. Na przełomie XVI i XVII wieku w klasztorze gdańskim znaleźli schronienie księża – uciekinierzy ze szwedzkiej Vadsteny oraz przybysze z ogarniętych reformacją Niemiec. Odnowy konwentu dokonała w roku 1641 ksieni gdańskiego klasztoru brygidek Barbara Wichmann, tworząc stały konwent z zakonników sprowadzonych z nadreńskiej Kolonii. Brygidianie reprezentowali klasztory (męski i żeński) w sporach z miastem, cechami itp. Niektórzy przeorzy (np. Anton Wagner, 1689–1724; Szymon Hennig, 1762–1804) byli równocześnie generalnymi spowiednikami zakonu. Ostatnim w latach przeorem i zarazem mnichem był Jakub Müller. Po przejęciu budynków klasztornych przez państwo pruskie w roku 1828 pełnił do śmierci (1838) funkcję administratora kościoła św. Brygidy. Klasztor brygidianów zburzono w latach 1849–1851, stawiając w jego miejsce budynek parafialny kościoła św. Brygidy. {{author: SK}}<br /><br />
 +
{| class="tableGda"
 +
|-
 +
|+ Przeorzy brygidianów w Gdańsku
 +
|-
 +
| 1405–1427
 +
| Johannes Resenwald
 +
|-
 +
| 1427
 +
| Nicolaus Rombitz
 +
|-
 +
| 1449
 +
| Bernhardus
 +
|-
 +
| 1465
 +
| Paul
 +
|-
 +
| 1467
 +
| Paul Seyferdi
 +
|-
 +
| 1470
 +
| Vinzenzius
 +
|-
 +
| 1474
 +
| Paul Siuerd
 +
|-
 +
| 1475
 +
| Vinzenzius
 +
|-
 +
| 1482
 +
| Vinzenzius Bulow
 +
|-
 +
| 1484
 +
| Michael
 +
|-
 +
| 1506, 1508, 1518
 +
| Matthäus Jordani
 +
|-
 +
| 1523
 +
| Johannes Brunnemann
 +
|-
 +
| 1531
 +
| Johannes Baptista
 +
|-
 +
| 1584, 1593
 +
| Bartholomäus Strellingwerfer
 +
|-
 +
| 1641–1654
 +
| Anton Bachem (Baches)
 +
|-
 +
| 1654–1669
 +
| Gottfried Therhart
 +
|-
 +
| 1669–1672
 +
| Wilhelm Jakob Gescheidt
 +
|-
 +
| 1675–1681
 +
| Bartholomäus Schopff
 +
|-
 +
| 1684
 +
| Antonius Stephani
 +
|-
 +
| 1689–1724
 +
| Anton Wagner
 +
|-
 +
| 1725–1733
 +
| Jakob Hahn
 +
|-
 +
| 1736–1741
 +
| Bartholomäus Albrecht
 +
|-
 +
| 1741–1743
 +
| Philipp Eicholz
 +
|-
 +
| 1743–1747
 +
| Nikolaus Krentz
 +
|-
 +
| 1747–1755
 +
| Peter Gut
 +
|-
 +
| 1756–1758
 +
| Jakob Pirskalowski
 +
|-
 +
| 1758–1761
 +
| Paul Wilhelm
 +
|-
 +
| 1762–1804
 +
| Simon Hennig
 +
|-
 +
| 1804–1838
 +
| Jakob Müller
 +
|-
 +
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}}
 +
|} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 20:33, 10 sty 2014

Plik:Brygidianin .JPG
Brygidianin

BRYGIDIANIE. Męski konwent zakonu q brygidek, stosujący się do reguły św. Augustyna (stąd nazywani mylnie augustianami). Sprowadzony do Gdańska 1400 przez biskupa chełmskiego Stefana, wikariusza generalnego biskupa włocławskiego Mikołaja z Kurowa. Budynek klasztorny ulokowano obok klasztoru brygidek, oddzielając go murem (oba po północnej stronie q kościoła św. Brygidy, męski znajdował się bliżej q kościoła św. Katarzyny). Na czele konwentu stał przeor, podlegający ksieni klasztoru. Zadaniem była modlitwa, nauka (studiowanie ksiąg), służba boża, piecza duchowna nad żeńskim konwentem, obsługa kościoła klasztornego. Liczba brygidianów w Gdańsku nigdy nie osiągnęła przewidzianego pułapu 13 księży, 4 diakonów i 8 braci. Po q reformacji konwent podupadł i stopniowo zanikał. W roku 1593 był tu tylko 1 brat, prawdopodobnie bez święceń. Na przełomie XVI i XVII wieku w klasztorze gdańskim znaleźli schronienie księża – uciekinierzy ze szwedzkiej Vadsteny oraz przybysze z ogarniętych reformacją Niemiec. Odnowy konwentu dokonała w roku 1641 ksieni gdańskiego klasztoru brygidek Barbara Wichmann, tworząc stały konwent z zakonników sprowadzonych z nadreńskiej Kolonii. Brygidianie reprezentowali klasztory (męski i żeński) w sporach z miastem, cechami itp. Niektórzy przeorzy (np. Anton Wagner, 1689–1724; Szymon Hennig, 1762–1804) byli równocześnie generalnymi spowiednikami zakonu. Ostatnim w latach przeorem i zarazem mnichem był Jakub Müller. Po przejęciu budynków klasztornych przez państwo pruskie w roku 1828 pełnił do śmierci (1838) funkcję administratora kościoła św. Brygidy. Klasztor brygidianów zburzono w latach 1849–1851, stawiając w jego miejsce budynek parafialny kościoła św. Brygidy. SK

Przeorzy brygidianów w Gdańsku
1405–1427 Johannes Resenwald
1427 Nicolaus Rombitz
1449 Bernhardus
1465 Paul
1467 Paul Seyferdi
1470 Vinzenzius
1474 Paul Siuerd
1475 Vinzenzius
1482 Vinzenzius Bulow
1484 Michael
1506, 1508, 1518 Matthäus Jordani
1523 Johannes Brunnemann
1531 Johannes Baptista
1584, 1593 Bartholomäus Strellingwerfer
1641–1654 Anton Bachem (Baches)
1654–1669 Gottfried Therhart
1669–1672 Wilhelm Jakob Gescheidt
1675–1681 Bartholomäus Schopff
1684 Antonius Stephani
1689–1724 Anton Wagner
1725–1733 Jakob Hahn
1736–1741 Bartholomäus Albrecht
1741–1743 Philipp Eicholz
1743–1747 Nikolaus Krentz
1747–1755 Peter Gut
1756–1758 Jakob Pirskalowski
1758–1761 Paul Wilhelm
1762–1804 Simon Hennig
1804–1838 Jakob Müller
MrGl
Źródło „https://gdansk.gedanopedia.pl/index.php?title=BRYGIDIANIE&oldid=24958”
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania