KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej .JPG|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] | [[File:Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej .JPG|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ''', Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta Karla Webera, profesora q THD, nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez q cystersów przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej (q kościół Trójcy Świętej), następnie parafialny. {{author: WS}} {{author: AK}} <br /><br /> | + | '''KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ''', Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta Karla Webera, profesora q THD, nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez q cystersów przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej (q kościół Trójcy Świętej), następnie parafialny. {{author: WS}} {{author: AK}} <br /><br /> |
| + | {| class="tableGda" | ||
| + | |- | ||
| + | |+ Pastorzy kościoła Pojednania | ||
| + | |- | ||
| + | | 1834–1865 | ||
| + | | Adam Emanuel Sadowski | ||
| + | |- | ||
| + | | 1865–1874 | ||
| + | | Karl Heinrich Wachhausen | ||
| + | |- | ||
| + | | 1874–1883 | ||
| + | | Hermann Emil Krause | ||
| + | |- | ||
| + | | 1884–1893 | ||
| + | | Karl Gustav Hinz | ||
| + | |- | ||
| + | | 1894–1933 | ||
| + | | Karl Emil Albert Otto | ||
| + | |- | ||
| + | | 1934–1945 | ||
| + | | Johannes Vorwerg | ||
| + | |- | ||
| + | | class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} | ||
| + | |} | ||
| + | Tabela: Rektorzy i proboszczowie kościoła Matki Bożej Królowej Korony Polskiej [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 14:58, 6 sty 2014
KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ, Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta Karla Webera, profesora q THD, nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez q cystersów przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej (q kościół Trójcy Świętej), następnie parafialny.
| 1834–1865 | Adam Emanuel Sadowski |
| 1865–1874 | Karl Heinrich Wachhausen |
| 1874–1883 | Hermann Emil Krause |
| 1884–1893 | Karl Gustav Hinz |
| 1894–1933 | Karl Emil Albert Otto |
| 1934–1945 | Johannes Vorwerg |
Tabela: Rektorzy i proboszczowie kościoła Matki Bożej Królowej Korony Polskiej
