UPHAGEN PETER, kupiec, armator, rajca
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Peter_Uphagen.JPG|thumb|Peter Uphagen]] | [[File:Peter_Uphagen.JPG|thumb|Peter Uphagen]] | ||
[[File:Kaplica_grobowa_rodziny_Uphagenów_w_kościele_św__Piotra_i_Pawła.JPG|thumb|Kaplica grobowa rodziny Uphagenów w kościele św. Piotra i Pawła]] | [[File:Kaplica_grobowa_rodziny_Uphagenów_w_kościele_św__Piotra_i_Pawła.JPG|thumb|Kaplica grobowa rodziny Uphagenów w kościele św. Piotra i Pawła]] | ||
| − | '''PETER UPHAGEN''' (13 II 1704 Gdańsk – 22 I 1775 Gdańsk), kupiec, armator. W 1728 roku założył z kupcem Wilhelmem Jakobem | + | '''PETER UPHAGEN''' (13 II 1704 Gdańsk – 22 I 1775 Gdańsk), kupiec, armator. W 1728 roku założył z kupcem Wilhelmem Jakobem Paleske firmę armatorsko-kupiecką Uphagen und Paleske, działającą przez 40 lat, utrzymującą kontakty z odwiedzanymi wcześniej krajami Europy. Od 1735 przewodniczył zarządowi q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1758 był seniorem gminy reformowanej, zasiadał w zarządzie kościoła angielskiego. W 1750 roku wybrany ławnikiem q Głównego Miasta, kandydaturę zakwestionował król polskiego August III, ławnikiem został dopiero w 1758, od 1762 był rajcą. Członek licznych miejskich komisji: do spraw budowlanych, żeglugi, głębi morskiej, rzemiosła, straży obywatelskiej, od roku 1770 przewodniczący miejskiej artylerii. W 1763 nabył Dwór VIII w q Strzyży. Kolekcjoner dzieł sztuki. W 1775 przekazał każdemu dziecku po 600 tysięcy florenów. Pochowany w fundowanej przez siebie w 1774 roku kaplicy rodzinnej w q kościele św. Piotra i Pawła. {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:38, 3 gru 2013
PETER UPHAGEN (13 II 1704 Gdańsk – 22 I 1775 Gdańsk), kupiec, armator. W 1728 roku założył z kupcem Wilhelmem Jakobem Paleske firmę armatorsko-kupiecką Uphagen und Paleske, działającą przez 40 lat, utrzymującą kontakty z odwiedzanymi wcześniej krajami Europy. Od 1735 przewodniczył zarządowi q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1758 był seniorem gminy reformowanej, zasiadał w zarządzie kościoła angielskiego. W 1750 roku wybrany ławnikiem q Głównego Miasta, kandydaturę zakwestionował król polskiego August III, ławnikiem został dopiero w 1758, od 1762 był rajcą. Członek licznych miejskich komisji: do spraw budowlanych, żeglugi, głębi morskiej, rzemiosła, straży obywatelskiej, od roku 1770 przewodniczący miejskiej artylerii. W 1763 nabył Dwór VIII w q Strzyży. Kolekcjoner dzieł sztuki. W 1775 przekazał każdemu dziecku po 600 tysięcy florenów. Pochowany w fundowanej przez siebie w 1774 roku kaplicy rodzinnej w q kościele św. Piotra i Pawła.
